ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2875

ในตอนที่เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เย่เฉินก็เอ่ยปากเตือนว่า“จะครบหนึ่งนาทีแล้วนะ！”

จงเทียนหยู่ถึงกับกระวนกระวาย

เขาไม่รู้ว่าตนเองควรจะเลือกข้อแรกหรือไม่ เนื่องจาก เขาไม่ยอมเป็นของเล่นในมือของเย่เฉินหรอก เขายังฝากความหวังไว้ที่พ่อของเขาว่าจะสามารถช่วยเขาออกไปหลังจากที่รู้เรื่องนี้แล้ว

ในขณะที่เขากำลังลังเลไม่ตัดสินใจนั้น เย่ฉางหมิ่นที่อยู่ปลายสายก็พูดอย่างร้อนรนว่า“เทียนหยู่ คว้าตัวเลือกที่ดีที่สุดเก็บไว้ก่อนเถอะ！ไม่อย่างนั้น ถ้าเกิดไม่มีช่องว่างให้ไกล่เกลี่ย อย่างน้อยนายก็ไม่ต้องสูญเสียมากขึ้น！”

คำพูดของเย่ฉางหมิ่น ทำให้จงเทียนหยู่ได้สติในทันที

เย่ฉางหมิ่นพูดถูก ถึงแม้ตนจะฝากความหวังไว้ที่โอกาสที่จะไกล่เกลี่ย แต่ก็น่าจะต้องคว้าโอกาสที่ดีที่สุดเอาไว้ก่อน ไม่อย่างนั้นสองปีเปลี่ยนเป็นสามปี ในตอนที่ตนไม่ยอมรับก็คงไม่ได้ มันก็เท่ากับเสียเวลาไปเปล่าๆหนึ่งปี！

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงรีบตอบเย่เฉินไปว่า“ผมเลือกข้อแรก！”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วหัวเราะ“แต่ว่านะเวลาหนึ่งนาทีหมดแล้วล่ะ ตอนนี้ข้อแลกก็คือ คุณจะต้องไปเป็นลูกเรือระยะเวลาสามปี ในเวลาสามปีนี้ ห้ามลงจากเรือ”

จงเทียนหยู่ถึงกับเข่าอ่อน เขาร้องไห้“เย่เฉิน ผมขอร้องล่ะอย่าแกล้งผมเลย ผมเลือกข้อแรกแล้ว เวลาสองปียังไม่พออีกหรอ？”

เย่เฉินพูดอย่างทำอะไรไม่ได้“ขอโทษด้วยนะ คุณไม่สามารถทำลายกฎของเกมได้ ตอนนี้ข้อแรกก็คือสามปี ผมให้เวลาคุณอีกหนึ่งนาที คุณคิดเสร็จแล้วค่อยบอกแล้วกันว่ายอมรับไหม แต่ผมขอพูดไว้ก่อนนะ ถ้าหลังจากผ่านไปหนึ่งนาทีคุณยังไม่เลือกอีกล่ะก็ ข้อแรกจะเปลี่ยนเป็นเวลาสามปี！”

จงเทียนหยู่ถึงกับเข่าทรุด

ตอนนี้เขาเสียใจสุดๆ

ถ้ารู้แต่แรกว่าจะเป็นแบบนี้ ให้ตายยังไงเขาก็ไม่ทางเดินทางมาจินหลิงแน่