ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2876

จงเทียนหยู่รู้ได้ทันทีว่าเป็นเสียงของกู้ชิวอี๋

วินาทีนี้เอง เขาราวกับถูกฟ้าผ่า เขานิ่งแข็งทื่ออยู่กับที่ ขยับไปไหนไม่ได้

เขาไม่รู้จริงๆ เย่เฉินรู้จักกับกู้ชิวอี๋

เนื่องจาก กู้ชิวอี๋ตอนเด็กมีการสัญญาหมั้นหมายกับเย่เฉิน เขาไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน

ตอนนี้ พอเย่เฉินเห็นกู้ชิวอี๋ที่อยู่ในสาย เขาหัวเราะพลางถามว่า“ทำไมเธอถึงคิดว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของฉันล่ะ？”

กู้ชิวอี๋หัวเราะคิกคัก“จงเทียนหยู่ถึงจะโง่แค่ไหน แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะโง่ขนาดนี้ อีกอย่างนะ เรื่องตลกร้ายแบบนี้ ฉันว่ามีแค่พี่เย่เฉินเท่านั้นแหละค่ะที่สามารถทำได้ ถ้าเป็นคนอื่นทำฉันคงคิดไม่ออกหรอกค่ะว่าเป็นฝีมือของใคร！”

เมื่อจงเทียนหยู่ได้ยินแบบนั้น เขาก็รู้สึกเสียใจมาก ในขณะเดียวกันก็อดที่จะคร่ำครวญในใจไม่ได้“หรือว่าในใจของกู้ชิวอี๋ฉันมันเป็นแค่คนโง่คนหนึ่ง？”

เย่เฉินในตอนนี้กลับหัวเราะแล้วพูดอย่างตรงไปตรงมา“เธอเดาถูกแล้วล่ะ เป็นฝีมือของฉันจริงๆ”

กู้ชิวอี๋หัวเราะแล้วถามว่า“พี่เย่เฉินคะ เมื่อก่อนพี่กับจงเทียนหยู่เคยบาดหมางอะไรกันมารึเปล่าคะ？”

“ไม่เคย”เย่เฉินกล่าว“ก่อนหน้านี้ฉันยังไม่เคยเจอหน้าเขา”

กู้ชิวอี๋ถามอย่างแปลกใจ“แล้วทำไมพี่ถึงไปแกล้งจงเทียนหยู่ล่ะคะ？”

เย่เฉินหัวเราะ“ไอ้หมอนี่โง่เกินไปหน่อย ฉันไม่ชอบขี้หน้าเลยอยากลงมือสั่งสองซะหน่อย”

กู้ชิวอี๋พยักหน้า แล้วถามว่า“พี่เย่เฉินคะ จงเทียนหยู่ถูกคนของพี่ควบคุมตัวไว้แล้วไม่ใช่หรอคะ？”

เขาไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่า เรื่องนี้จะกลับตาลปัตรอะไรแบบนี้！

เขาไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่า ทั้งๆที่กู้ชิวอี๋สามารถพูดให้เย่เฉินปล่อยตัวเขาได้ แต่เธอกลับบอกให้เย่เฉินขังเขาไว้หลายๆวันหน่อย！

“หรือว่า เธอจะไม่ชอบฉันจริงๆ？！”

“หรือว่า เธอจะไม่อยากให้ฉันปรากฏตัวขึ้นบนงานคอนเสิร์ตของเธอ？！”

เมื่อเย่เฉินได้ยินคำร้องขอจากกู้ชิวอี๋ เขาก็พูดอย่างอึดอัดใจเล็กน้อย“หนานหนาน เมื่อกี้ลืมบอกเธอไป จงเทียนหยู่อยู่ข้างๆฉันน่ะ”

พูดจบ เขาก็หันกล้องโทรศัพท์มือถือ ไปที่จงเทียนหยู่ที่นั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้น