เย่ฉางหมิ่นที่อยู่ไกลถึงเย่นจิง ได้แต่ฟังความเคลื่อนไหวในสายโดยไม่พูดอะไร ยิ่งฟังเธอก็ยิ่งรู้สึกเสียใจต่อจงเทียนหยู่
เย่ฉางหมิ่นไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าเพราะอะไรจงเทียนหยู่ถึงได้ล้มเหลวขนาดนี้ เนื่องจากที่เขาทำมาทุกอย่าง ก็เพื่อตามจีบกู้ชิวอี๋ แต่พอถึงท้ายที่สุดกลับถูกกู้ชิวอี๋รังเกียจขนาดนี้
ถ้าถูกกู้ชิวอี๋รังเกียจคงไม่เป็นไร แต่เพราะกู้ชิวอี๋ล่วงเกินเย่เฉิน มันไม่คุ้มกันเลย
ตอนนี้เย่ฉางหมิ่นไม่รู้เหมือนกันว่าจะจะอธิบายกับจงเจิ้งทาวอย่างไร เขายังรอให้ตนช่วยลูกชายของเขาออกไป แต่ลูกชายของเขากลับถูกหลานชายของตนจับตัวไว้ ถ้าอยากเจอหน้าเขาจะต้องรออย่างน้อยสามปี
ในตอนที่เย่ฉางหมิ่นกำลังเครียดอยู่นั้น จู่ๆมือถือก็ดังขึ้น เป็นสายจากจงเจิ้งทาวโทรเข้ามา
ด้วยความสิ้นหวัง เธอจึงทำได้แค่ตัดสายของจงเจิ้งทาวทิ้งก่อน และต่อสายกับจงเจิ้งทาว
สายแรก จงเจิ้งทาวถามด้วยความร้อนใจว่า“ฉางหมิ่น คุณสืบอะไรได้บ้างไหม?เทียนหยู่ถูกตระกูลเย่ของพวกคุณลักพาตัวไปใช่ไหม?”
เย่ฉางหมิ่นพูดอย่างทำอะไรไม่ถูก“เจิ้งทาว เมื่อกี้เทียนหยู่โทรมาบอกกับฉันว่า ตอนนี้เขาอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงจริงๆ”
จงเจิ้งทาวจึงรีบถามว่า“ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?ลูกน้องของตระกูลเย่ลักพาตัวเขาไปใช่ไหม?”
เย่ฉางหมิ่นกระแอมสองครั้งอย่างอึดอัดใจ แล้วกล่าวว่า“เอ่อคือ……คนที่ลักพาตัวเขาไปไม่ชาลูกน้องของตระกูลเย่หรอกค่ะ แต่เป็นหลานชายฉันเอง”
“หลานชายคุณ?!”จงเจิ้งทาวพูดอย่างมึนงง“เทียนหยู่ไปขัดแย้งกับหลานชายของคุณได้ยังไงกัน?เย่เฟิงหรือเย่เห้า?”
“ไม่ใช่ทั้งสองค่ะ”เย่ฉางหมิ่นพูดเสียงเบา“คือเย่เฉินค่ะ!”
“จะคิดยังไง……”เย่ฉางหมิ่นพึมพำหนึ่งคำ แล้วพูดขึ้นมาอีกว่า“เจิ้งทาว สถานการณ์ของเรื่องนี้มันซับซ้อนกว่าที่คุณคิดไว้อีก เทียนหยู่คงไม่สามารถกลับมาได้สักพัก”
“หมายความว่าไง?!”จงเจิ้งทาวถามด้วยความโกรธ“หรือหลานชายของคุณทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้แล้ว ยังจะไม่ยอมปล่อยคนออกมาอีกงั้นหรอ?”
“ใช่ค่ะ”เย่ฉางหมิ่นพูดอย่างทำอะไรไม่ได้“ฉันพยายามเกลี้ยกล่อมเขาแล้ว แต่ไม่มีประโยชน์อะไร เขาไม่เห็นอาอย่างฉันอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ”
จงเจิ้งทาวกัดฟันกรอดถามว่า“ถ้าอย่างนั้นต้องทำยังไงเขาถึงจะยอมปล่อยคน?”
เย่ฉางหมิ่นชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างอึดอัดใจว่า“เย่เฉินบอกว่า จะให้เทียนหยู่ไปเป็นลูกเรือสามปี ภายในเวลาสามปีนี้ เทียนหยู่ห้ามออกจากเรือ ยิ่งห้ามลงเดินพื้น หลังจากสามปีถึงจะเป็นอิสระ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...