ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2878

เย่ฉางหมิ่นที่อยู่ไกลถึงเย่นจิง ได้แต่ฟังความเคลื่อนไหวในสายโดยไม่พูดอะไร ยิ่งฟังเธอก็ยิ่งรู้สึกเสียใจต่อจงเทียนหยู่

เย่ฉางหมิ่นไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าเพราะอะไรจงเทียนหยู่ถึงได้ล้มเหลวขนาดนี้ เนื่องจากที่เขาทำมาทุกอย่าง ก็เพื่อตามจีบกู้ชิวอี๋ แต่พอถึงท้ายที่สุดกลับถูกกู้ชิวอี๋รังเกียจขนาดนี้

ถ้าถูกกู้ชิวอี๋รังเกียจคงไม่เป็นไร แต่เพราะกู้ชิวอี๋ล่วงเกินเย่เฉิน มันไม่คุ้มกันเลย

ตอนนี้เย่ฉางหมิ่นไม่รู้เหมือนกันว่าจะจะอธิบายกับจงเจิ้งทาวอย่างไร เขายังรอให้ตนช่วยลูกชายของเขาออกไป แต่ลูกชายของเขากลับถูกหลานชายของตนจับตัวไว้ ถ้าอยากเจอหน้าเขาจะต้องรออย่างน้อยสามปี

ในตอนที่เย่ฉางหมิ่นกำลังเครียดอยู่นั้น จู่ๆมือถือก็ดังขึ้น เป็นสายจากจงเจิ้งทาวโทรเข้ามา

ด้วยความสิ้นหวัง เธอจึงทำได้แค่ตัดสายของจงเจิ้งทาวทิ้งก่อน และต่อสายกับจงเจิ้งทาว

สายแรก จงเจิ้งทาวถามด้วยความร้อนใจว่า“ฉางหมิ่น คุณสืบอะไรได้บ้างไหม?เทียนหยู่ถูกตระกูลเย่ของพวกคุณลักพาตัวไปใช่ไหม?”

เย่ฉางหมิ่นพูดอย่างทำอะไรไม่ถูก“เจิ้งทาว เมื่อกี้เทียนหยู่โทรมาบอกกับฉันว่า ตอนนี้เขาอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงจริงๆ”

จงเจิ้งทาวจึงรีบถามว่า“ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?ลูกน้องของตระกูลเย่ลักพาตัวเขาไปใช่ไหม?”

เย่ฉางหมิ่นกระแอมสองครั้งอย่างอึดอัดใจ แล้วกล่าวว่า“เอ่อคือ……คนที่ลักพาตัวเขาไปไม่ชาลูกน้องของตระกูลเย่หรอกค่ะ แต่เป็นหลานชายฉันเอง”

“หลานชายคุณ?!”จงเจิ้งทาวพูดอย่างมึนงง“เทียนหยู่ไปขัดแย้งกับหลานชายของคุณได้ยังไงกัน?เย่เฟิงหรือเย่เห้า?”

“ไม่ใช่ทั้งสองค่ะ”เย่ฉางหมิ่นพูดเสียงเบา“คือเย่เฉินค่ะ!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน