เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2883

แต่ว่า เขาขี้เกียจพูดกับเย่ฉางหมิ่นให้มากความ จึงพูดว่า“ยังมีเรื่องอื่นอีกไหมครับ？ถ้าไม่มีผมวางสายแล้วนะ”

เย่ฉางหมิ่นจึงรีบพูดว่า“อย่าใจร้อนสิ อามีเรื่องอยากจะขอรบกวนนายหน่อยน่ะ คือพ่อของจงเทียนหยู่อยากคุยกับเขาหน่อย นายสะดวกไหม？”

“คุยโทรศัพท์？”เย่เฉินขมวดคิ้ว แล้วมองดูจงเทียนหยู่ที่คุกเข่าอยู่ตรงพื้น ด้วยความหวาดผวา จากนั้นเขาก็เปิดลำโพง แล้วกล่าวว่า“เอาแบบนี้แล้วกัน บอกพ่อเขาว่า คุยโทรศัพท์กันได้ แต่ให้มากสุดแค่สองนาที”

เย่ฉางหมิ่นจึงรีบตอบตกลงกับเย่เฉิน แล้วรีบกล่าวว่า“ได้ๆ ฉันจะไปบอกพ่อเขาเดี๋ยวนี้แหละ ให้พ่อเขาโทรหานาย ได้ไหม？”

“ได้”

ผ่านไปไม่นาน จงเจิ้งหยู่ที่ได้การตอบกลับเขารีบจัดการโทรหาจงเทียนหยู่ทันที

หลังจากที่เย่เฉินรับสาย เขาก็เปิดลำโพง แล้วยื่นโทรศัพท์ไปที่ตรงหน้าของจงเทียนหยู่

ในสาย จงเจิ้งทาวลองถามออกไปว่า“เทียนหยู่ แกอยู่ไหม？”

เอจงเทียนหยู่ได้ยินเสียงพ่อของตัวเอง เขาถึงกับควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ร้องไห้แล้วพูดว่า“พ่อครับ！พ่อช่วยผมด้วยพ่อ！ที่นี่มีผู้ชายคนหนึ่งจะส่งผมไปเป็นลูกเรือสามปี ระหว่างนั้นจะไม่อนุญาตให้ผมลงจากเรือด้วย พ่อรีบหาทางช่วยผมกลับบ้านด้วย！”

จงเจิ้งทาวกล่าวอย่างอึดอัดใจ“เทียนหยู่ เรื่องนี้ พ่อช่วยแกไม่ได้หรอก”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน