ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2884
เมื่อจงเจิ้งทาวได้ยินแบบนั้น เขารู้สึกอึดอัดใจจนขนหนาวลุกไปทั้งตัว
จากนั้น เขาก็รีบปฏิเสธไปว่า“คุณชายเย่ครับคุณเข้าใจปิดแล้ว ผมกับอาของคุณเป็นแค่เพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนสนิทกันเท่านั้น ไม่มีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสมตรงไหนทั้งนั้น……”
ตอนนี้เย่ฉางหมิ่นยังไม่ได้หย่าขาดกับสามี แน่นอนว่าจงเจิ้งทาวไม่กล้าเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาสองคน ไม่อย่างนั้นก็รั่วไหลออกไป ไม่เพียงแค่เขากับเย่ฉางหมิ่นจะเสียชื่อเสียง ตระกูลเย่ทำเพื่อศักดิ์ศรีของตัวเอง จะต้องบีบให้เย่ฉางหมิ่นตัดขาดการติดต่อจากเขา
ถึงเย่ฉางหมิ่นจะรักตนจริงๆ และยืนยันที่จะแต่งงานกับตน คนของตระกูลเย่ก็ไม่มีทางยอมตกลงแน่ เพราะพวกเขาไม่สามารถขายหน้าได้
เมื่อเป็นแบบนั้น ตนกับเย่ฉางหมิ่นชาตินี้อย่าว่าแต่เดินด้วยกันอย่างเปิดเผยเลย
ถ้ายืนกรานเกินไป กลัวว่าเย่ฉางหมิ่นจะทำให้คุณท่านโกรธ ดีไม่ดีเธออาจจะไม่ได้รับมรดกแม้แต่นิดเดียว
ดังนั้น จงเจิ้งทาวรู้ดี ตนต้องรักษาความลับนี้ไว้ อย่างน้อยก็ต้องรอให้คุณท่านบินขึ้นสวรรค์ไปก่อน หลังจากที่เย่ฉางหมิ่นหย่าขาดกับสามีแล้ว ถึงจะสามารถประกาศออกไป
เมื่อเย่เฉินเห็นว่าเขารีบปฏิเสธ รู้ถึงความสัมพันธ์ของเขากับเย่ฉางหมิ่นแล้ว สำหรับเย่เฉิน เขาได้พัฒนาความสามารถในการวิเคราะห์สิ่งต่างๆอย่างมีเหตุผล หากมีบางอย่างผิดปกติ จะต้องมีเรื่องที่เขาเก็บงำซ่อนเอาไว้ ยกตัวอย่างเช่นคนอย่างเย่ฉางหมิ่น ตอนนั้นเธอถูกเย่เฉินจับขังที่จินหลิง เธอพูดไม่ยอมหยุด เอาแต่แหกปากโวยวายในห้องสารพัด จนทำให้หงห้าต้องยอมควักเงินออกมา ให้คนที่อยู่ใกล้บ้านเรือนเคียงย้ายออกไปก่อน
ด้วยบุคลิกที่ไม่ยอมคนของเธอ เธอจะยอมทิ้งศักดิ์ศรี แล้วมาขอร้องแทนลูกชายของเพื่อนแบบนี้？
ตอนนั้นเธอทุ่มออกไปสุดตัว เพื่อมาขอร้องอ้อนวอนให้เขา
ดังนั้น ดูผิวเผิน ครั้งนี้การกระทำของเย่ฉางหมิ่นผิดปกติมาก ดูเหมือนว่าไม่เหมาะกับนิสัยของคนอย่างเย่ฉางหมิ่นสักเท่าไร
แต่ยิ่งเป็นแบบนี้ มันก็ยิ่งแสดงว่าตำแหน่งของจงเจิ้งทาวในใจของเย่ฉางหมิ่นสูงมาก มันสำคัญกับเขามากๆ
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เรื่องที่ว่าเรือประมงเป็นเรือลำเล็ก จะต้องโคลงเคลงไปมารุนแรงแน่ๆ นอกจากนี้จะต้องมีกลิ่นคาวปลา จะต้องลำบากที่สุดถึงที่สุด
แต่ว่า ตอนนี้เขาอยู่ที่จินหลิงเพียงลำพัง ไม่มีที่พึ่ง เขาไม่กล้าโหวกเหวกโวยวายกับเย่เฉินแม้แต่คำเดียว ทำได้เพียงแค่ร้องไห้เบาๆ ยอมรับอย่างเงียบๆ
หงห้าในฐานะที่เป็นงูเจ้าถิ่น เขาหาเรือประมงที่เหมาะกับจงเทียนหยู่ได้ในเวลาไม่นาน
หลังจากหงห้าโทรศัพท์เสร็จ เขาก็วิ่งกลับมารายงานกับเย่เฉินว่า“อาจารย์เย่ครับ อย่าว่าอย่างงู้นงี้เลยนะครับ จงเทียนหยู่โชคดีจริงๆ”
เมื่อจงเทียนหยู่ได้ยินแบบนั้น จู่ๆเขาก็ตั้งตารอคอยอย่างมีความหวัง คิดในใจว่า“หรือว่าพวกเขาจะหาเรือประมงที่เหมาะสมกับฉัน แบบนี้ฉันก็ไม่ต้องไปทดลองใช้ชีวิตที่เรือประมงแล้วน่ะสิ？”
ตอนนี้เอง เย่เฉินถามหงห้าอย่างแปลกใจว่า“ว่าไง？”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...