ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2885

หงห้าหัวเราะเหอะๆแล้วพูดว่า“ผมมีบริษัทประมงในอำเภอเฟิง ที่อยู่ห่างจากจินหลิงประมาณสองร้อยกิโลเมตร ลูกน้องผมคอยดูแลให้ เมื่อกี้ผมโทรถามแล้วครับ พวกเขามีเรือประมงสองลำพอดี เตรียมจะมุ่งหน้าไปทำงานที่ทะเลจีนตอนใต้ เรือทั้งหมดที่อยู่ในมือของบริษัทประมงของผม เป็นเรือประมงขนาดกลางทั้งหมด เรือแบบนี้มีการจำกัดน้ำหนัก ดังนั้นไม่สามารถเดินทางได้ไกลมากนัก โดยทั่วไปจะไปทำงานที่ทะเลจีนตอนใต้ที่อยู่ใกล้ๆ เวลาทำงานบนทะเลหนึ่งครั้ง ไปกับใช้เวลา ประมาณหนึ่งเดือน ตอนนี้พวกเขากำลังขนถ่ายเสบียงกันอยู่ จะออกเดินทางพรุ่งนี้เช้าเวลาแปดโมงตรง”

เย่เฉินกำลังคาดการณ์ ทรัพยากรที่อยู่ในมือของซูจือหยู หลังจากหนึ่งเดือน ธุรกิจการขนส่งทางทะเลที่เขาและกิจการร่วมค้าของเธอ ก็ควรจะสามารถดำเนินการได้เช่นกัน ถึงเวลานั้นจงเทียนหยู่คนนี้ก็ให้เขาย้ายไปอยู่ที่เรือขนส่งสินค้า

แต่ภายในระยะเวลาหนึ่งเดือนถ้าไม่สามารถดำเนินกิจการได้ ก็ให้เขาอยู่บนเรือประมงไปกลับหลายๆรอบเลยแล้วกัน

ดังนั้นเขาจึงพยักหน้า“ได้ เลือกอันนี้แล้วกัน！”

เมื่อจงเทียนหยู่ได้ยินแบบนั้น ดวงตาของเขาก็มืดดำทันที

“พรุ่งนี้เช้าต้องออกเรือ？！นี่มันกะทันหันเกินไปรึเปล่า？”

เขาพึ่งคิดมาถึงตรงนี้ ก็ได้ยินเย่เฉินพูดว่า“ถ้าออกเดินทางตอนเช้าดูจะสายไปหน่อย ในเมื่อเป็นบริษัทของคุณ งั้นคุณก็บอกกับลูกน้องคุณหน่อยแล้วกัน วันนี้ลำบากหน่อยให้พวกเขาเร่งมือ พยายามขนถ่ายเสบียงให้เสร็จก่อนสองทุ่ม หลังจากนั้นก็ออกเดินทางเร็วหน่อย ระหว่างทางจะช้ายังไงก็ไม่เป็นไร หลักๆก็คือให้คุณชายเย่ขึ้นเรือเร็วหน่อย”

จงเทียนหยู่แทบอยากตาย

หงห้ากลับหัวเราะชอบใจ“ไม่มีปัญหาครับอาจารย์เย่ เรื่องจิ๊บจ๊อยมากครับ！”

เย่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ แล้วพูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า“เหล่าเฉิน คุณไปจัดการเตรียมเฮลิคอปเตอร์หน่อย ส่งคนไปเดี๋ยวนี้ พอลงจอดเสร็จก็ให้ส่งคนขึ้นเรือทันที อย่าให้เสียเวลา”