เมื่อหงห้าได้ยินอย่างนั้น ภายในใจของเขาก็รู้สึกซาบซึ้งมาก
เมื่อก่อนหงห้าหาเงินยังค่อนข้างง่าย โดยอาศัยคุณสมบัติพิเศษและความสัมพันธ์ที่หลากหลายของเขา และทำตามกฎกติกา เขาจึงมีรายได้มากมายในทุกปี
แต่หลายปีมานี้หงห้าค่อยๆเปลี่ยนตัวเอง เรื่องที่สามารถหาเงินได้มากมายในหลายปีก่อน ตอนนี้เขาจะเข้าไปแตะต้องไม่ได้อีกแล้ว ดังนั้นรายได้จึงลดฮวบ
แต่ว่า เขามีลูกน้องเยอะ ค่าใช้จ่ายโดยรวมทั้งหมดของคนเหล่านี้ไม่ได้ลดลงเพราะรายได้ที่ลดลง ในทางกลับกัน เนื่องจากค่าครองชีพที่สูงขึ้นเรื่อยๆ รายได้ต่อหัวก็เพิ่มขึ้นไม่หยุด ต้นทุนของพวกเขาจึงเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ดังนั้น หลายปีมานี้ถึงแม้หงห้าผิวเผินจะดูดี แต่เขากลับอยู่ในสภาพที่ดูแลได้ไม่ทั่วถึง
จู่ๆเย่เฉินก็เริ่มมอบธุรกิจจัดหาเสบียงเพิ่มเติมของบริษัทขนส่งทางทะเลให้กับเขา และในนี้มีผลกำไรมหาศาล สำหรับเขาแล้วนี่เป็นการให้ความช่วยเหลือในยามที่คนคับขันได้อย่างทันท่วงที
หงห้าก้มคำนับแล้วพูด อย่างซาบซึ้งใจว่า“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของอาจารย์เย่ครับ!”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า“ระหว่างคุณกับผมไม่ต้องเกรงใจกันหรอก”
พูดจบ เย่เฉินก็พูดอีกว่า“เดี๋ยวผมเอาข้อมูลติดต่อของเฮ่อจือชิวส่งให้คุณนะ จากนี้ไปเรื่องธุรกิจคุณสามารถคุยกับเธอได้เลยนะ ”
จากนั้น เย่เฉินก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้“อ่อ จริงสิ จากนี้ไปเรื่องของท่าเรือ ผมเชื่อว่าจะต้องมีการติดต่อร่วมงานกับพวกที่แสวงหาประโยชน์ด้วยช่องทางที่ไม่เหมาะสมไม่น้อย สถานที่แห่งนี้จะต้องมีงูเจ้าถิ่นเยอะแน่ๆ ถึงเวลานั้นยังต้องให้ลูกน้องฝั่งคุณ ช่วยเฮ่อจือชิวจัดการปัญหาพวกนี้ที่เธอไม่ถนัด กิจการส่วนนี้ ถึงเวลานั้นผมจะคิดว่าเป็นธุรกิจรักษาความปลอดภัยให้คุณรับผิดชอบแล้วหัน ช่องว่างของผลประกอบการน่าจะใช้ได้เลย ถึงเวลานั้นค่อยหายอดฝีมือของตระกูลเหอ สักสองคนมาช่วยคุณออกนั่งบัญชาการรักษาการณ์ด้วยตันเอง”
หงห้ารับกล่าวว่า“อาจารย์เย่วางใจได้เลยครับ ผมจะทุ่มเทอย่างเต็มที่ ทำให้ท่าเรือดำเนินกิจการได้อย่างปกติ!”
เย่เฉินหัวเราะ“คุณส่งคนไปที่ซีเรียจนเสพติดแล้วใช่ไหมเนี่ย?”
เฉินจื๋อข่ายหัวเราะฮ่าๆ“ไม่ใช่หรอกครับ หลักๆแล้วผมเห็นว่าไอ้หมอนี่คิดไม่ซื่อกับคุณกู้ เลยอยากส่งเขาไปซีเรียเพื่อทนลำบากทำเพียงครั้งเดียว หลังจากนั้นก็จะสบายไปตลอด”
เย่เฉินโบกมือไป“ตอนนี้ผมจะร่วมงานกับซูจือหยู ยังไม่ทันได้ร่วมงานอย่างเป็นทางการเลย จะให้ผมส่งพี่ชายเธอไปที่ซีเรีย งั้นจากนี้จะให้ผมร่วมกับเธออย่างไร?”
เฉินจื๋อข่ายจึงพูดว่า“คุณชายครับ คุณส่งพ่อเธอไปที่ซีเรียแล้ว เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรไม่ใช่หรอครับ?”
เย่เฉินส่ายหัวไปมา“นั่นไม่เหมือนกัน ซูจือหยูเธอรู้ผิดชอบชั่วดี ผมส่งซูโสว่เต้าพ่อของเธอไปที่ซีเรีย มีเหตุผลที่หลายข้อที่ไม่สามารถโต้แย้งได้ หนึ่งคือ ซูโสว่เต้าเป็นคนก่อตั้งพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่จริงๆ มีความแค้นกับพ่อของผมมาก่อน สองคือ ซูโสว่เต้ายิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน ช่วยคนชั่วก่อกรรมทำเข็ญ ทำให้ลูกสาวทั้งสองคนของตัวเองอยู่ในอันตราย สามคือ ซูโสว่เต้าในฐานะของคนเป็นพ่อ เห็นลูกสาวของตัวเองตกอยู่ในอันตรายโดยไม่ช่วย กระทั่งยังเหมือนหมาตัวหนึ่งล้อมหน้าล้อมหลังซูเฉิงเฟิง คนแบบนี้ ผมส่งเขาไปที่ซีเรีย ซูจือหยูก็รู้ดีว่าเขาสมควรได้รับกรรม”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...