ตอนนี้ ภายในขบวนรถโรลส์-รอยซ์
ซูจือเฟยนั่งข้างๆเฉินตัวตัว เขากล่าวอย่างยิ้มๆว่า“ตัวตัว ช่วงนี้ผมได้ที่โฆษณาเยอะเลยครับ ผมเริ่มให้พื้นที่พวกนั้นฉายโปสเตอร์โปรโมตคอนเสิร์ตของคุณกู้ตลอด24ชั่วโมง อีกเดี๋ยวพอเข้าไปในเมืองตลอดทาง คุณจะเห็นโฆษณาอย่างน้อยสามสิบกว่าจุดเลยล่ะครับ”
เฉินตัวตัวถามอย่างเข้าใจ“คุณชายซูคะ ตั๋วคอนเสิร์ตของชิวอี๋ดูเหมือนจะขายหมดแล้วนะคะ ตอนนี้คุณโปรโมตโฆษณาเยอะขนาดนั้น มันดูเปลืองเงินเกินไปรึเปล่าคะ?”
ซูจือเฟยหัวเราะ แล้วพูดอย่างจริงจังว่า“เพื่อกระแสไงครับ!ถึงแม้ว่าความจุของคอนเสิร์ตจะถึงขีดจำกัดแล้ว แต่ถึงยังไงก็มีคนอีกกว่าสามถึงห้าหมื่นกว่าคน ประชากรในจินหลิงของเรามีประมาณสิบล้านคน ถ้าเราสามารถครอบคลุมส่วนที่เหลือของคนเหล่านี้ได้ก็คงจะ มันก็จะช่วยเพิ่มชื่อเสียงของคุณกู้ได้อีก คุณว่าจริงไหมครับ?”
เฉินตัวตัวหัวเราะอย่างอึดอัดใจ“พูดตามตรงนะคะคุณชายซู จากการจัดอันดับของเว็บไซต์หลักๆแล้ว รวมถึงพ้นการค้นหาจะเห็นได้ว่า ชิวอี๋มีอิทธิพลสูงที่สุดในบรรดาคนดังภายในประเทศ และไม่มีใครดังกว่าเธอ ดังนั้นแนวทางในการทำงานของเรา ไม่ได้สนใจเรื่องกระแสนานแล้วล่ะค่ะ ในทางกลับกัน เราพยายามจะไม่ไปสร้างกระแส และหลีกเลี่ยงมันอยู่เสมอ……”
“ทำไมล่ะครับ?”ซูจือเฟยถามอย่างแปลกใจ“ทุกวันนี้เหล่าดาราแก่งแย่งความนิยมของตัวเอง ค่าใช้จ่ายสำหรับความนิยมในวงการบันเทิงยิ่งอยู่ยิ่งแพงขึ้นเรื่อยๆ ดาราส่วนใหญ่ต่างพากันทุ่มเงินทองทั้งหมดเพื่อสร้างกระแสให้ตัวเอง ทำไมพวกคุณถึงทำอะไรสวนทางแบบนี้ล่ะ?”
เฉินตัวตัวอธิบายอย่างจริงจังว่า“นี่คือความคิดของชิวอี๋ เธอคิดว่ากระแสที่มากเกินไป ด้านหนึ่งคือความสิ้นเปลือง อีกด้านคือการยึดครองทรัพยากรของคนอื่นอีกด้วย”
พูดจบ เฉินตัวตัวก็พูดอีกว่า“ชิวอี๋คิดว่า การเปิดเผยในวงการบันเทิงมีขีดจำกัด มันมีแต่การสูญเสียในระยะยาว ถ้าเธอเก็บความนิยมไว้คนเดียวทั้งหมด ความนิยมของคนอื่นๆในวงการบันเทิงถูกเธอเอาไปเรื่อยๆ แบบนี้มันจะไม่ยุติธรรมกับคนอื่น”
เมื่อซูจือเฟยได้ยินแบบนั้น เขาก็รู้สึกหัวใจเต้นรัว พลางถามเสียงต่ำว่า“ตัวตัว ผมหาพื้นโฆษณาเยอะขนาดนี้ ถ้าคุณกู้เห็น เธอจะไม่ดีใจใช่ไหม?”
เฉินตัวตัวหลุดขำ“ฉันพูดไม่ได้หรอกค่ะ”
ซูจือเฟยพยักหน้าอย่างครุ่นคิด แล้วแอบพูดในใจว่า“พื้นที่โฆษณาเยอะขนาดนี้ใช้เงินไปไม่น้อยเหมือนกัน ถ้าถึงเวลามีผลเอฟเฟกต์อะไร มันจะให้ผลลัพธ์ที่แย่ไหม?”
เมื่อคิดได้ดังนี้ เขาก็ถามว่า“จริงด้วยสิตัวตัว คุณกู้จะมาเมื่อไรหรอครับ?”
เฉินตัวตัวตอบกลับ“ฉันยังไม่แน่ใจค่ะ ชิวอี๋ยังทำงานที่เย่นจิง รอหลังจากที่เธอทำงานเสร็จถึงจะบินมาได้ อีกทั้งส่วนใหญ่เธอจะเดินทางโดยเครื่องบินส่วนตัว เวลาไม่แน่ไม่นอนค่ะ”
แต่เฉินตัวตัวก็รู้ด้วยว่า ในสายตาของกู้ชิวอี๋ไม่มีใครเลย นอกจากเย่เฉิน ถึงซูจือเฟยจะทำดีกับกู้ชิวอี๋แค่ไหน กู้ชิวอี๋ก็ไม่มีทางสนใจเขาแน่
เพราะฉะนั้น เธอรู้นานแล้วว่า ไม่ว่าซูจือเฟยจะพยายามแค่ไหน ทางที่รอเขาอยู่ก็คือความพ่ายแพ้ ไม่มีทางเป็นอย่างอื่นแน่นอน
ขณะที่กำลังพูดอยู่ จู่ๆมือถือของเฉินตัวตัวก็มีข่าวส่งมา
เธอล้วงมือถือขึ้นมาดู มันคือข่าวหนึ่ง ด้านบนพาดหัวข่าวว่า ต้นสังกัดของจงเทียนหยู่ออกมาประกาศในเวลาเจ็ดโมงเช้าว่า:จงเทียนหยู่ประกาศยุติและถอนตัวออกจากวงการบันเทิง เพื่อไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ!
เฉินตัวตัวถึงกับตกใจ หลังจากนั้นเธอก็รีบคลิกเปิดอ่านรายละเอียดของเนื้อหาข่าว
ซูจือเฟยรีบขยับเข้าไปไกลเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...