เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2892

เฉินตัวตัวที่หน่ายใจแต่ก็ต้องเปิดกระเป๋าเดินทางออกตามคำขอของกู้ชิวอี๋ แล้วเอาของที่กู้ชิวอี๋นึกถึงอยู่ตลอดเวลาออกมา

กู้ชิวอี๋มองดูผ่านวิดีโอคอลอยู่นาน หลังจากที่มั่นใจว่าไม่มีปัญหาใดๆทั้งสิ้นถึงถอนหายใจ แล้วพูดกำชับว่า“ตัวตัว เธอจะต้องช่วยฉันเก็บของรักของหวงไว้ให้ดีนะ อย่าให้มีอะไรผิดพลาดล่ะ”

“วางใจเถอะ”เฉินตัวตัวเบะปากแล้วพูดว่า“ถึงฉันจะเป็นอะไรไปก็ไม่มีทางให้มันเป็นอะไรหรอก พอใจรึยัง？”

“อิๆ！”กู้ชิวอี๋ใช้มือทั้งสองข้างเท้าคางอย่างมีความสุด ทำท่ายิ้มเหมือนดอกไม้“ตัวตัวดีที่สุดเลย！รักนะคะ！”

“อย่านะ อย่ารักฉันนะ！”เฉินตัวตัวทำหน้ารังเกียจ“เธอไปรักพี่เย่เฉินของเธอเถอะ！”

กู้ชิวอี๋พูดอย่างจริงจัง“พูดอีกก็ถูกอีก！ฉันพูดสองคำนี้กับเธอได้ยังไงเนี่ย ทั้งๆที่มีแค่เย่เฉินถึงเหมาะกับคำนี้！”

เฉินตัวตัวพูดอย่างโกรธเคือง“กู้ชิวอี๋！เธอมันนังเนรคุนเห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน！เสียดายที่ฉันดูแลเธอดีขนาดนี้！”

กู้ชิวอี๋แลบลิ้น แล้วทำหน้าผี“แบะๆๆ……ฉันจะลุกจากเตียงแล้ว ไม่สนใจเธอแล้ว บายๆ！”

พูดจบ ก็รีบจัดการวางสาย

เฉินตัวตัวส่ายหัวไปมาอย่างหน่ายใจ แล้วนำของรักของหวงของกู้ชิวอี๋เก็บ จากนั้นก็รีบเดินออกจากห้องพัก หลังจากรวมตัวกับทีมงานคนอื่นๆเสร็จ ก็เดินทางไปยังสถานที่จัดคอนเสิร์ตเพื่อทำการตรวจสอบ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน