ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2892
เฉินตัวตัวที่หน่ายใจแต่ก็ต้องเปิดกระเป๋าเดินทางออกตามคำขอของกู้ชิวอี๋ แล้วเอาของที่กู้ชิวอี๋นึกถึงอยู่ตลอดเวลาออกมา
กู้ชิวอี๋มองดูผ่านวิดีโอคอลอยู่นาน หลังจากที่มั่นใจว่าไม่มีปัญหาใดๆทั้งสิ้นถึงถอนหายใจ แล้วพูดกำชับว่า“ตัวตัว เธอจะต้องช่วยฉันเก็บของรักของหวงไว้ให้ดีนะ อย่าให้มีอะไรผิดพลาดล่ะ”
“วางใจเถอะ”เฉินตัวตัวเบะปากแล้วพูดว่า“ถึงฉันจะเป็นอะไรไปก็ไม่มีทางให้มันเป็นอะไรหรอก พอใจรึยัง？”
“อิๆ！”กู้ชิวอี๋ใช้มือทั้งสองข้างเท้าคางอย่างมีความสุด ทำท่ายิ้มเหมือนดอกไม้“ตัวตัวดีที่สุดเลย！รักนะคะ！”
“อย่านะ อย่ารักฉันนะ！”เฉินตัวตัวทำหน้ารังเกียจ“เธอไปรักพี่เย่เฉินของเธอเถอะ！”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างจริงจัง“พูดอีกก็ถูกอีก！ฉันพูดสองคำนี้กับเธอได้ยังไงเนี่ย ทั้งๆที่มีแค่เย่เฉินถึงเหมาะกับคำนี้！”
เฉินตัวตัวพูดอย่างโกรธเคือง“กู้ชิวอี๋！เธอมันนังเนรคุนเห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน！เสียดายที่ฉันดูแลเธอดีขนาดนี้！”
กู้ชิวอี๋แลบลิ้น แล้วทำหน้าผี“แบะๆๆ……ฉันจะลุกจากเตียงแล้ว ไม่สนใจเธอแล้ว บายๆ！”
พูดจบ ก็รีบจัดการวางสาย
เฉินตัวตัวส่ายหัวไปมาอย่างหน่ายใจ แล้วนำของรักของหวงของกู้ชิวอี๋เก็บ จากนั้นก็รีบเดินออกจากห้องพัก หลังจากรวมตัวกับทีมงานคนอื่นๆเสร็จ ก็เดินทางไปยังสถานที่จัดคอนเสิร์ตเพื่อทำการตรวจสอบ
ซูจือเฟยที่อยู่ข้างๆได้ยินเฉินตัวตัวพูด เขารีบกล่าวกับเฉินตัวตัวว่า“ตัวตัว คอนเสิร์ตในครั้งนี้ ผมให้เพื่อมผมซื้อชุดอุปกรณ์แสงและเสียงที่ดีมากจากอเมริกามา เพราะอุปกรณ์ชุดนี้หายากจริงๆ ดังนั้นผมเลยถือวิสาสะ ให้บริษัทที่รับผิดชอบเปลี่ยนชุดอุปกรณ์ทั้งหมด โดยไม่ได้บอกกล่าวกับคุณ ต้องขอโทษคุณด้วย”
เมื่อเฉินตัวตัวได้ยินว่าเปลี่ยนอุปกรณ์ทั้งหมด เธอก็ชักสีหน้า แล้วพูดอย่างประหม่าด้วยความโกรธเล็กน้อย“คุณชายซู ถ้าฉันจำไม่ผิด เราร่วมงานกับคุณ แค่การเพิ่มชื่อไปด้วยเท่านั้นนะคะ แต่การร่วมทำบุญการกุศลของเรากับคุณ ทำไมคุณถึงเปลี่ยนอุปกรณ์แสงสีเสียงของเราล่ะ？คอนเสิร์ตใหญ่ขนาดนี้ แสงสีเสียงทุกอย่างต้องเดินตามแบบของเรา กระทั่งไฟบนเวที ก็ต้องสว่างตามเพลงทุกเพลงและทุกวินาที เราจัดการวางแผนไว้ทั้งหมดแล้ว คุณเปลี่ยนโดยถือวิสาสะแบบนี้ ถ้าเกิดเราไม่สามารถทำตามขั้นตอนแผนงานของเราได้ล่ะ เอฟเฟต์บนเวทีก็จะเกิดความผิดพลาด！”
ซูจือเฟยรีบอธิบายว่า“ตัวตัวคุณอย่าใจร้อนสิ ผมรู้ว่าผมไม่มีสิทธิ์ก้าวก่ายแผนการทำงานของพวกคุณ แต่ผมทำไปเพราะหวังดีนะครับ เพราะถึงยังไงนี่ก็เป็นการทัวร์คอนเสิร์ตแรกในปีนี้ของคุณกู้ ผมอยากให้คอนเสิร์ตในครั้งนี้สมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น ดังนั้นเลยทำไปโดยไม่ได้บอกกล่าวกับคุณล่วงหน้า เปลี่ยนแปลงแผนงานไปเล็กน้อย”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ซูจือเฟยก็รับประกันว่า“แต่ตัวตัวคุณวางใจเถอะ ครั้งนี้ผมได้จ้างช่างแสงสีเสียงไฟของอเมริกามาโดยเฉพาะ และพวกเขาจะทำงานร่วมกับทีมงานของพวกคุณ อุปกรณ์ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงโดยอิงจากโปรแกรมก่อนหน้านี้ทั้งหมด ดังนั้นการแสดงทั้งหมดคุณสามารถวางใจได้เลย มีแต่จะอัพเกรดขึ้น ไม่ทำให้ผิดพลาดแน่นอน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...