คำพูดของซูจือหยู ทำให้เซียวชูหรันสีหน้าอึดอัดใจมากยิ่งขึ้น
เธอลูบสางผมเบาๆ แล้วพูดอย่างอ้ำอึ้งว่า“เอ่อคือ……ฉันก็รู้เหมือนกันค่ะว่ามันเรียกว่าคลุมถุงชนไหม……”
ซูจือหยูอดที่จะถามไม่ได้ว่า“ก่อนที่พวกคุณสองคนจะแต่งงานกัน ไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ แน่นอนว่าไม่มีความรู้สึกอะไรให้กัน ในขณะเดียวกันก็ไม่ได้รักกันด้วย แล้วยังแต่งงานกันภายใต้คำขอของคุณปู่อีก นี่มันการแต่งงานกันแบบคลุมถุงชนชัดๆไม่ใช่หรอ?”
พูดจบ จู่ๆซูจือหยูก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงโพล่งถามออกไปว่า“พวกคุณสองคนไม่ใช่สามีภรรยาที่แท้จริงกันใช่ไหมคะ?!”
เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามที่ตรงไปตรงมาของซูจือหยู เซียวชูหรันรู้สึกอึดอัดมากยิ่งขึ้น เธอจึงพูดอย่างอึดอัดใจว่า“ฉัน……ฉัน……เอ่อคือ……คือ……”
เซียวชูหรันรู้สึกประหม่าและอึดอัดมาก ทำให้จู่ๆสายตาของซูจือหยูดูมีความสุขขึ้นมาในทันที
เธอรู้สึกว่า ตนน่าจะเดาถูกต้อง เพราะเซียวชูหรันแสดงออกท่าทีที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง
ถ้าตนเดาถูกล่ะก็ งั้นเย่เฉินกับเธอน่าจะเป็นแค่สามีภรรยากันในนามเท่านั้น
เมื่อเป็นแบบนี้ มันก็หมายความว่าตนมีโอกาสไม่ใช่หรอ?
ตู้ไห่ชิงที่อยู่ข้างๆเห็นท่าทีของเซียวชูหรันปิดปกติ เธอจึงตระหนักได้ถึงสิ่งที่ลูกสาวพูดเมื่อสักครู่ เป็นฉากที่ดีมาก
แต่ว่า ในขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกละอายใจต่อความคิดของตัว เนื่องจากเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องไร้ยางอาย กระทั่งน่ารังเกียจ
ในเวลานี้เอง ซูจือหยูรีบก้าวไปข้างหน้า แล้วควงแขนของเซียวชูหรัน พลางถามด้วยเสียงเบาว่า“ชูหรัน คุณกับสามีของคุณแต่งงานกันนานเท่าไรแล้ว?”
เซียวชูหรันตอบอย่างตรงไปตรงมา“เราแต่งงานกันมาสี่ปีแล้ว”
“สี่ปี?”ซูจือหยูแสร้งถามอย่างตกใจ“งั้นคุณบอกกับฉันได้ไหม การแต่งงานแบบคลุมถุงชนของพวกคุณ ในเวลาสี่ปีนี้ เป็นยังไงกันบ้าง?อยู่กันแบบเพื่อน หรือสวมบทแสดงละครกัน แล้วหลังจากนั้นก็ไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก”
ตลอดมา เธอคิดว่า ระหว่างตนกับเย่เฉินมีอุปสรรคมากเกินไป มีโอกาสแนวโน้มน้อยมากๆ
หนึ่งในนั้น ที่เป็นอุปสรรคชิ้นใหญ่ที่สุดก็คือภรรยาของเย่เฉิน มันยากกว่าการก้าวข้ามผ่านภูเขาเอเวอร์เรส
รองลงมาก็คือเย่เฉินมีสัญญาหมั้นหมายกับเย่เฉิน กระทั่งเย่เฉินอาจจะยังมีเพื่อนที่สนิทกันโดยที่ตัวเองไม่รู้มากกว่านี้ก็ได้
แต่ว่า การค้นพบเมื่อสักครู่ ทำให้ก้นบึ้งหัวใจของเธอมีความมั่นใจมากยิ่งขึ้น
เพราะ ที่เป็นอุปสรรคใหญ่ที่สุด เหมือนจะไม่ได้ก้าวข้ามยากเหมือนที่เธอคิด
คราวนี้มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนเห็นความสว่าง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...