ดังนั้น เธอจึงอาศัยจังหวะที่แม่คุยเรื่องงานกับเซียวชูรัน รีบเดินออกจากบ้านเก่า ไปที่ด้านในของสวน จากนั้นล้วงมือถือออกมา ส่งข้อความเสียงหาเย่เฉิน“ผู้มีพระคุณคะ คิดไม่ถึงว่าภรรยาของคุณจะแต่งงานกับคุณอย่างคลุมถุงชน!”
ทางด้าน เย่เฉินที่ขับออกมาจากเขตเหล่าเฉิงไกลแล้ว กำลังมุ่งหน้าไปยังสนามบิน
ระหว่างทาง เขายังนึกถึงเรื่องของตู้ไห่ชิง และซูจือหยูที่พบเจอกันเมื่อสักครู่ เขาอดที่คิดในใจไม่ได้ว่า“จินหลิงตอนนี้ยังดูเล็กไปหน่อย ถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไป จากนี้ไปโอกาสที่จะพบเจอคนรู้จักในจินหลิงก็จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้ง คนที่รู้ตัวตนของตัวเองก็จะมีมากขึ้นเรื่อยๆ ในระยะยาว ในไม่ช้าเรื่องก็จะถูกเปิดเผย”
นอกจากความรู้สึกที่ว่าจินหลิงสถานที่เล็กไปหน่อย เย่เฉินยังรู้สึกว่า มีคนหลั่งไหลเข้ามาในจินหลิงมากขึ้นเรื่อยๆ จากคนทุกหนทุกแห่ง
ซูจือหยูก็มา อิโตะ นานาโกะก็มา อีกเดี๋ยวกู้ชิวอี๋ก็จะตามมา
เพียงแต่ไม่รู้ว่า หลังจากกู้ชิวอี๋แสดงคอนเสิร์ตจบ คนพวกนี้จะทำอย่างไรต่อไป
ในตอนที่เย่เฉินรู้สึกสะท้อนใจ จู่ๆเขาก็ได้รับข้อความวีแชทจากซูจือหยู เมื่อเปิดมาดู เขาก็ตกตะลึงกับเนื้อความในวีแชท
เขามองดูเวลาครู่หนึ่ง ตนพึ่งออกมาไม่ถึงห้านาที ทำไมซูจือหยูถึงแอบล้วงความลับจากปากของเซียวชูหรันออกมาได้เร็วขนาดนี้?!
เขารู้สึกสะท้อนใจถึงความฉลาดของซูจือหยู เขาตอบกลับโดยข้อความเสียงว่า“คลุมถุงชนแล้วยังไงครับ?ผมกับภรรยาถึงแม้จะแต่งงานกันแบบคลุมถุงชน แต่เราก็รักกันดี”
เมื่อซูจือหยูเห็นเย่เฉินตอบกลับข้อความเสียงกลับมา เธอก็วางมือถือแนบกับหูอยางระมัดระวัง ฟังข้อความเสียงของเย่เฉินจบ
จากนั้น เธอก็ตอบกลับเสียงเบาว่า“ผู้มีพระคุณคะ คุณอย่าโกหกฉันเลย ฉันเดาว่าคุณกับภรรยาของคุณไม่ใช่แค่คลุมถุงชน อีกทั้งพวกคุณยังไม่ได้เป็นสามีภรรยาที่แท้จริงกันด้วยซ้ำมั้ง?”
ซูจือหยูจึงกล่าวว่า“ได้ค่ะผู้มีพระคุณ ฉันจะคุยรายละเอียดกับคุณเฮ่อและคุณหงค่ะ”
พูดจบ จู่ๆเธอก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงเอ่ยถามว่า“จริงสิคะผู้มีพระคุณ วันนี้คุณคงไม่ได้ไปรับกู้ชิวอี๋ที่สนามบินหรอกใช่ไหมคะ?!”
เมือ่เย่เฉินได้ยินอย่างนั้น จึงอดที่จะขมวดคิ้ว ถามเธอไม่ได้ว่า“ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้นล่ะ?”
ซูจือหยูกล่าวอย่างตรงไปตรงมา“ฉันรู้เรื่องที่ผู้มีพระคุณมีสัญญาหมั้นหมายกับกู้ชิวอี๋ อีกทั้งได้ยินมาว่าครอบครัวของพวกเธอไม่เคยละทิ้งความพยายามในการตามหาผู้มีพระคุณ และประกอบกับจู่ๆเธอก็เลือกจัดทัวร์คอนเสิร์ตที่จินหลิง ฉันเลยเดาได้นะคะที่เธอทำแบบนี้ก็เพื่อตามผู้มีพระคุณมา ในเมื่อคุณกู้มาไกลขนาดนี้ ผู้มีพระคุณในฐานะเจ้าบ้าน มีเหตุผลที่จะไปรับเธอที่สนามบินอยู่แล้ว”
เมื่อเย่เฉินได้ยินดังนั้น เขาจึงอดรู้สึกสะท้อนใจไม่ได้ ซูจือหยูคนนี้ ฉลาดจริง กระทั่งฉลาดจน ทำให้หัวใจของเขาอดที่รู้สึกระแวดระวังไม่ได้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...