ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2902
กู้ชิวอี๋ได้ยินว่าพ่อกับแม่จะต้องไปประชุม จึงรีบเอ่ยขึ้น: “พ่อแม่ ทั้งสองคนอย่าเพิ่งรีบวางสิคะ หนูยังไม่ได้ให้ทั้งคู่ดูดอกไม้ที่พี่เย่เฉินให้หนูเลย!”
สิ้นเสียง ก็รีบสลับเป็นกล้องหลัง ถ่ายไปยังดอกไม้สดช่อนั้นที่วางอยู่บนขาตัวเอง
หลินหว่านชิวที่อยู่ปลายสาย ยิ้มและเอ่ยขึ้นว่า: “โถๆ ดอกไม้ช่อใหญ่ขนาดนี้เลย เฉินเอ๋อใส่ใจจริงๆ เลยนะ! แม่อยู่กับพ่อลูกมาตั้งหลายปี พ่อของลูกเหมือนจะไม่เคยให้ดอกไม้แม่เลย”
กู้เย้นจงเอ่ยด้วยความเคอะเขิน: “พวกเราเป็นสามีภรรยากันแล้ว จะต้องมาใส่ใจเรื่องเหล่านี้ทำไมกันล่ะ”
หลินหว่านชิวกรอกตาใส่ เอ่ยว่า: “เพราะงั้นนี่ก็คือความแตกต่างระหว่างคุณกับเฉินเอ๋อยังไงล่ะ คุณดูเฉินเอ๋อสิโรแมนติกขนาดไหน? ต่อให้แค่ไปรับที่สนามบินก็ยังเตรียมดอกกุหลาบช่อหนึ่งไว้ดิบดี”
เย่เฉินเองก็รู้สึกพูดไม่ออกไปชั่วครู่
กู้ชิวอี๋หัวเราะคิกคักขึ้นมา เอ่ยว่า: “พ่อคะ ได้ยินไหม ต่อจากนี้ไปต้องเรียนรู้จากพี่เย่เฉินเยอะๆ หน่อนะ!”
สิ้นเสียง จึงเอ่ยด้วยความพึงพอใจ: “เอาล่ะค่ะ หนูอวดเสร็จแล้ว ทั้งสองท่านรีบไปทำธุระเถอะ วางละนะคะ!”
หลังวางสายวิดีโอคอลกับกู้ชิวอี๋ เย่เฉินจึงได้ถามเธอด้วยความสงสัย: “หนานหนาน ตอนนี้น้าหลินก็เริ่มยุ่งเรื่องที่กู้ซื่อกรุ๊ปแล้วเหมือนกันเหรอ?”
“ใช่แล้วค่ะ” กู้ชิวอี๋พยักหน้า ยิ้มพร้อมเอ่ยว่า: “ตั้งแต่ที่อาการป่วยของพ่อฉันหายดี บริษัทก็พัฒนาเร็วมากเหมือนฉีดเลือดไก่เลย เรื่องหลายเรื่องไม่สามารถทำคนเดียวได้ คุณพ่อเองก็ไม่ได้เชื่อใจคุณลุงสองคนนั้นของฉันเท่าไรนัก เพราะงั้นแม่ฉันเลยไปช่วยงานเขาน่ะ”
ขณะที่เอ่ย กู้ชิวอี๋ก็ถอนหายใจ เอ่ยว่า: “แม่ฉันเป็นผู้หญิงแกร่งจริงๆ เลย ตอนทำงานทุ่มเทมากกว่าคุณพ่อซะอีก ช่วงเวลานี้หน้าตาซูบผอมกว่าเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด เห็นแล้วก็น่าสงสารมากเลยละค่ะ”
เย่เฉินยิ้มเบาๆ เอ่ยว่า: “งั้นรอให้ลุงกู้และน้าหลินมาวันพรุ่งนี้ เดี๋ยวผมจัดยาให้พวกเขาด้วยเลย ต้องมีส่วนช่วยบรรเทาร่างกายพวกท่านอย่างแน่นอน”
กู้ชิวอี๋หัวเราะคิกคัก: “ถ้างั้นเยี่ยมไปเลยค่ะ! พี่เย่เฉิน พี่มีสูตรยาดีๆ ขนาดนี้ ถือโอกาสจัดให้ฉันสักชุดด้วยสิคะ ช่วงนี้ฉันก็เหนื่อยมากเลยเหมือนกัน!”
กู้ชิวอี๋อึ้งไป ถามด้วยความไม่เข้าใจ: “พี่เย่เฉิน บ้านเลี้ยงหมาอะไรเหรอคะ? คนที่อาศัยบ้านเลี้ยงหมาหมายความว่าอะไรเหรอคะ?”
เย่เฉินโบกไม้โบกมือ: “ไม่มีอะไรหรอก เรื่องแบบนี้ไม่เหมาะสำหรับเด็ก เธอไม่ต้องรู้รายละเอียดมากหรอก”
กู้ชิวอี๋แลบลิ้นใส่ พร้อมเอ่ยด้วยความน่าเอ็นดู: “งั้นก็ได้ค่ะ ฉันไม่ถามแล้ว”
ขณะที่เอ่ยอยู่ กู้ชิวอี๋ก็ถามเขาอีก: “จริงสิพี่เย่เฉิน วันเชงเม้งพี่จะกลับเย่นจิงไปร่วมพิธีกราบไหว้บรรพบุรุษใช่ไหมคะ?”
เย่เฉินพยักหน้า: “ใช่แล้ว ทำไมเหรอ?”
“ไม่มีอะไรค่ะ” กู้ชิวอี๋เอ่ย: “วันเชงเม้งเดือนเมษานี่คะ ยังเหลืออีก 20 กว่าวัน หรือก็คือ อีก 20 วันฉันจะได้เจอพี่ที่เย้นจิงอีกแล้ว”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...