ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2904

เย่เฉินขับรถมายังโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง จากนั้นก็ขึ้นลิฟต์ส่วนตัวของภายในพร้อมกับกู้ชิวอี๋เพื่อมายังห้องที่ทีมของเธอจองไว้ล่วงหน้าให้

เมื่อเข้ามาในห้อง กู้ชิวอี๋ก็วิ่งบึ่งไปยังโซฟา แล้วนอนพิงเอนตัวลงอย่างเหนื่อยล้า ปากพลางสบถออกมา: “ให้ตายสิแม่เจ้า ตื่นตอนเช้าเพื่อขึ้นเครื่องนี่มันเหนื่อยเกินไปแล้ว”

เย่เฉินยิ้มเอ่ยว่า: “ถ้าเธอเหนื่อยก็พักสักครู่เถอะ พักเสร็จแล้วพวกเราค่อยไปกินข้าว”

กู้ชิวอี๋รีบถาม: “พี่เย่เฉิน พี่ตั้งใจจะพาฉันไปกินข้าวที่ไหนเหรอ?”

เย่เฉินเอ่ยตอบ: “แล้วแต่เธอเลย ถ้าเธอไม่รังเกียจ พวกเราแก้ขัดที่ห้องอาหารของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงก็ได้นะ แต่ถ้าเธอรังเกียจ พวกเราก็ไปเทียนเซียงฝู่ของหงห้าก็ได้”

กู้ชิวอี๋รีบโบกมือพร้อมเอ่ย: “โธ่ ถ้าเป็นเทียนเซียงฝู่ไม่เอาด้วยหรอก อึดอัดเกินไป อาหารมากมายหลากหลายเกินไป ตอนกินก็จะเหนื่อยมาก อีกอย่างตอนบ่ายโมงฉันต้องไปซ้อมที่สนามกีฬาด้วย เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด”

ขณะที่เอ่ย กู้ชิวอี๋ก็เอ่ยถามอย่างออดอ้อน: “พี่เย่เฉินขา ไม่งั้นก็ให้คนแผนกห้องอาหารทำของกินขึ้นมาส่งที่ห้องก็ได้นะคะ พี่ทานกับฉันในห้องนะคะ”

เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยว่า: “ถ้าเธอขี้เกียจขยับตัวละก็ งั้นเดี๋ยวฉันไปบอกให้เหล่าเฉินจัดการให้คนส่งมาละกันนะ”

กู้ชิวอี๋รีบเอ่ยขึ้น: “งั้นก็เยี่ยมไปเลยค่ะ!”

เย่เฉินโทรศัพท์หาเฉินจื๋อข่าย บอกให้เขาจัดการให้แผนกห้องอาหารทำกับข้าวที่ถนัดมา แล้วเอามาส่งที่ห้องกู้ชิวอี๋เวลา 11 โมง เฉินจื๋อข่ายรีบไปคุมด้วยที่แผนกห้องอาหารเอง กลัวว่าจะล่าช้า

เมื่อ 10 โมงครึ่ง คณะรถที่ซูจือเฟยเตรียมไว้ก็มารวมตัวกันที่หน้าสนามกีฬาเรียบร้อย เตรียมที่จะไปรับกู้ชิวอี๋ที่สนามบิน

และเพื่อที่จะติดตามเส้นทางการเดินทางของกู้ชิวอี๋ได้อย่างรอบด้าน ซูจือเฟยให้คนไปสอบถามสถานะของเครื่องบินส่วนตัวของกู้ชิวอี๋โดยเฉพาะด้วย เช่นออกจากที่จอดหรือยัง เริ่มออกจากสนามบินแล้วหรือยัง จะเริ่มบินประมาณกี่โมง

ทว่า ในขณะท่ีเขาเตรียมที่จะออกเดินทางไปยังสนามบิน เขาก็ได้รับข่าวสารที่ทางเย้นจิงส่งมา ฝ่ายนั้นบอกเขาว่า เครื่องบินส่วนตัวลำของกู้ชิวอี๋ได้ยกเลิกแผนการบินในวันนี้เมื่อสักครู่

ซูจือเฟยงุนงงไปชั่วขณะหนึ่ง จึงได้โทรศัพท์ไปซักถาม: “คุณบอกว่าเครื่องบินของกู้ชิวอี๋ยกเลิกการบินแล้วงั้นเหรอ? เกิดเรื่องอะไรขึ้น? เพราะอากาศทางเย้นจิงไม่ดีเหรอ? มีพายุฟ้าผ่าหรือว่าลมกระโชกแรงงั้นเหรอ?”

ฝ่ายนั้นตอบกลับอย่างเรียบง่ายกระชับ: “มีลมพัดผ่านใบหน้าเบาๆ ท้องฟ้าแจ่มใสดี”