ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2918
“อะไรนะ?!”
เมื่อได้ยินเย่เฉินเอ่ยถามอย่างสงสัย ซูจือเฟยก็ราวกับหล่นลงไปอยู่ในบ้านน้ำแข็งทันที!
ในที่สุดเขาก็พบอย่างอนาถว่า เดิมทีตนนึกว่าเก็บซ่อนแรงจูงใจได้อย่างดีเยี่ยม ทว่าอันที่จริงตนความแตกตั้งนานแล้ว!
ขณะที่ตนเห็นกู้ชิวอี๋ลงมาจากรถ BMW ของเย่เฉิน จากนั้นก็สั่งให้คนไปตรวจสอบข้อมูลของรถ BMW คันนั้น ตนก็ถูกเปิดเผยอย่างราบคาบแล้ว!
อีกทั้งที่เขาคิดไม่ถึงยิ่งกว่าเดิมคือ เบื้องหลังเรื่องทุกอย่างนี้ กลับเป็นผู้มีพระคุณที่ครอบครองพละกำลังอันแข็งแกร่ง เคยช่วยเหลือตนและน้องสาว กระทั่งว่าเมื่อหลายวันก่อนได้ช่วยเหลือคุณแม่และน้องสาวอีกครั้งด้วย!
ชั่วเวลานี้ ซูจือเฟยจึงรับรู้ได้ว่า ตนถึงจะเป็นคนที่ไม่ประเมินกำลังของตัวเอง เอาไข่ไปกระทบหินผู้นั้น...
เมื่อนึกขึ้นได้ถึงพลังของเย่เฉินที่ไม่ธรรมดา และนึกถึงการหายตัวไปของอารอง การหายตัวไปของพ่อ รวมถึงการตายอันประหลาดของซวนเฟิงเหนียน อยู่ๆ ภายในใจของเขาก็ทะลักความหวาดกลัวอย่างแรงกล้าขึ้นมา!
เวลาต่อมา เขารีบไถลลงจากโซฟา คุกเข่าเสียงดังตุ้บต่อหน้าเย่เฉิน เอ่ยด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น: “ผู้มีพระคุณ! ผมผิดไปแล้ว! ผมผิดไปแล้วจริงๆ ! ต้องโทษที่ผมผีหลงสติปัญญาแท้ๆ ผมเห็นกู้ชิวอี๋ลงมาจากรถของคุณ เลยอยากสืบตัวตนของคุณ ถ้าผมรู้ว่ารถคันนั้นเป็นของผู้มีพระคุณ ต่อให้ผมจะมีความกล้าท่วมท้น ผมก็ไม่กล้าไปตรวจสอบรถของคุณหรอก...ผู้มีพระคุณกรุณาให้อภัยผมครั้งนี้ด้วย! ขอร้องคุณล่ะ!”
เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา: “ซูจือเฟย นายต้องรู้นะ ว่าเดิมทีตัวนายก็ติดค้างชีวิตฉันไว้ยังไม่คืนเลย ตอนนี้ยังมีหน้ามาขอร้องให้ฉันไว้ชีวิตนายอีกงั้นเหรอ?”
เมื่อได้ยินตรงนี้ ซูจือเฟยก็ราวกับมีฟ้าผ่าลงทั่วทั้งตัว
เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา เอ่ยว่า: “ถ้านายรู้จักบุญคุณคนจริงๆ ก็ไม่มีทางเตรียมคอนเสิร์ตให้กู้ชิวอี๋อย่างแน่วแน่อยู่ที่จินหลิง ในยามที่แม่และน้องสาวของนายเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้แบบนี้หรอก นายคิดว่าฉันไม่รู้จักคนอย่างนายเหรอ? นายและพ่อของนาย และปู่นายก็เป็นคนสันดานเดียวกันหมด ผลประโยชน์ของตัวเองอยู่เหนือกว่าทุกอย่าง เมื่ออยู่ต่อหน้าผลประโยชน์ของตัวเอง คนในครอบครัวไม่สำคัญทั้งนั้น แล้วนับประสาอะไรกับบุญคุณการช่วยชีวิตแค่นี้ล่ะ นายว่าจริงไหมล่ะ?”
ซูจือเฟยสั่นเทาไปทั้งตัว ร้องห่มร้องไห้ เอ่ยว่า: “ผู้มีพระคุณ...ที่คุณพูดมาจะไม่แก้ตัวใดๆ ทั้งสิ้น และไม่ปฏิเสธด้วย แต่ได้โปรดคุณเห็นแก่แม่ผมและจือหยูเถอะนะ ให้อภัยกับความสับสนชั่วขณะของผม จากนี้ไปผมจะต้องกลับตัวกลับใจใหม่ เป็นคนใหม่ ไม่มีทางเหยียบซ้ำรอยผิดเดิมของคุณพ่อและคุณปู่เด็ดขาด!”
เย่เฉิน ยิ้มอย่างเย็นชา โบกไม้โบกมือ: “ขอโทษทีนะ นายไม่มีโอกาสแล้ว!”
เย่เฉินไม่คิดจะทิ้งโอกาสใดๆ ให้ซูจือเฟยจริงๆ เพราะว่าครั้งนี้ ซูจือเฟยได้แตะต้องความพิโรธของเขาแล้ว
อีกทั้งเมื่อซูจือเฟยได้ยินที่เย่เฉินบอกว่าตนเองไม่มีโอกาสแล้ว เขาก็หดหู่จิตใจพังทลายลงทันที
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...