บทที่ 292
ในขณะเดียวกัน เซียวอี้เชียนที่ถูกเย่เฉินทำลายเจ้าโลกไป ก็กำลังรอสายจากเกาเจี้ยนจูนโทรมา
ตั้งแต่หน้าประตูจี้ซื่อถังของซือเทียนฉีเมื่อคืน หลังจากเห็นสองพ่อลูกกำลังจะเอาน้ำมันมาจุดใส่จี้ซื่อถัง เขาก็รู้ได้ว่า ตนเองได้มี คนโง่ ไว้ให้ใช้งานแล้ว
เดิมทีเขาคิดว่า ค่อยๆ หลอกล่อพวกเขาไปก่อน แล้วโน้มน้าวให้พวกเขาลงมือกับซือเทียนฉี แล้วตนเองค่อยใช้ยาปลอมที่ตนเอง
เตรียมมา ไปสลับสับเปลี่ยนกับยาจริงของซือเทียนฉี
พอได้ยาของจริงจากซือเทียนฉีมาแล้ว เจ้าโลกที่เสื่อสมรรถภาพไปของตนเอง ก็จะสามารถกลับมาผงาดได้ดังเดิม
แต่ว่า นัดกันไว้แล้วว่าวันนี้จะติดต่อกลับมา แต่ไอ้พวกนั้นก็ยังไม่โทรหาเขาเสียที ทำให้เขาเริ่มร้อนใจ
เขาไม่รู้จักชื่อของเกาเจี้ยนจูน ดังนั้นเขาก็เลยโทรกลับไปยังเบอร์ที่เขาทิ้งไว้ให้ แต่ว่าจะโทรไปกี่ครั้ง ก็โทรไม่ติด
ยิ่งโทรไม่ติด เซียวอี้เชียนก็ยิ่งร้อนรน
นายหญิงใหญ่เซียว เซียวฉางเฉียนและภรรยาเฉียนหงเย่น ลูกสาวเซียวเวยเวยพร้อมทั้งลูกชายเซียวไห่หลง ทั้งบ้าน5คนก็รอกันอยู่ด้านข้าง ค่อยๆ มองเซียวอี้เชียนที่นั่งบนเก้าอี้อย่างระวัง
“บัดซบ!ไอ้สวะนั่น มันหลอกผมเข้าให้แล้ว! ไม่รักษาคำพูดเอาเสียเลย!”
เมื่อโทรหาเกาเจี้ยนจูนอีกครั้ง ก็พบว่าเบอร์เขานั้นก็ยังโทรไม่ติด เซียวอี้เชียนก็หน้านิ่ง
ตอนนี้เขาแทบจะระเบิด ถ้าไม่มีพลังของความเป็นชาย ก็เป็นเหมือนกับขันทีคนหนึ่งที่ยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้น เขาจึงจำเป็นต้องเอายาวิเศษณ์ของซือเทียนฉีมาให้ได้
แต่ว่า เขาก็รู้พื้นเพของซือเทียนฉีดี ไม่กล้าไปหาเรื่องกับซือเทียนฉี
เซียวเวยเวยเห็นว่าเขาร้อนรนขึ้นเรื่อยๆ ก็เลยเข้าไปถามว่า “ที่รักคะ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า? โทรหาใครหรือ? ถึงได้ร้อนรนเช่นนี้”
“มี” เซียวไห่หลงรีบยื่นโทรศัพท์ให้เขา แล้วพูดว่า “ประธานเซียวเชิญดูเลยครับ พวกเขาสองพ่อลูกนี่แหละ วันนี้ได้หายตัวไปแล้ว”
พอเซียวอี้เชียนได้เห็นรูปของสองพ่อลูกนั้น ก็ตกใจจนสบถออกมาว่า “เชี้ย!”
แม่ง!
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!
นัดกันไว้แล้วว่า วันนี้จะไปจัดการซือเทียนฉีด้วยกัน สุดท้ายไอ้สองพ่อลูกหน้าโง่นี้ ก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยงั้นหรือ?!
หรือว่า.....หรือว่าจะเป็นฝีมือของไอ้เย่เฉินนั่น?!
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...