ซูจือหยูรีบร้องขอความเห็นใจ: “ผู้มีพระคุณ พี่ชายคนนี้ของฉันเขาไม่มีประสบการณ์ทางสังคมอะไร บางครั้งก็จะทำเรื่องที่ผิดได้ง่าย ถ้าเขาทำส่วนไหนที่ผิดไป ผู้เป็นน้องอย่างฉันยินดีที่จะชดใช้ขอโทษแทนเขา...”
“ถ้าคุณยังไม่พอใจ จะตีเขา ด่าเขาก็ได้ แต่การที่ให้เขาเดินหมอบกราบหัวแตะพื้นไปจนถึงวันต้าจาว...เรื่องนี้มันเคร่งเกินไปแล้ว...”
“ระยะทางนี้เกือบ 4,000 กิโลเมตร ด้วยร่างกายของเขา ไม่ถึงสามสี่ปีก็ไม่มีทางถึงหรอก...”
เย่เฉินเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา: “ความผิดบางอย่างสามารถล่วงละเมิดได้ แต่ความผิดบางอย่างกลับทำไม่ได้ เขายื่นมือเข้ามาหาฉันและคนในครอบครัวฉัน เพียงแค่ประเด็นนี้ ฉันก็มีเหตุผลที่จะปลิดชีวิตเขาแล้ว อีกทั้งเธออย่าลืมไปซะล่ะ ว่าเดิมทีเขาก็ติดค้างฉันหนึ่งชีวิตด้วย เมื่อเอาสองเรื่องนี้มารวมกัน ตอนแรกฉันไม่มีเหตุผลที่ต้องไว้ชีวิตเขา แต่การท่ีฉันปล่อยเขาไปครั้งหนึ่ง มันก็เพราะว่าเห็นแก่หน้าเธอ”
“อีกทั้ง ฉันยังอนุญาตให้เขาพาคนติดตามไปด้วยได้ พาคุณหมอไปด้วยได้ เท่านี้ ทุกวันนอกจากที่เขาจะก้มกราบ เวลาอื่นๆ ก็สามารถกินดีๆ พักดีๆ นี่ก็เป็นการปฏิบัติกับเขาอย่างดีแล้ว เธอยังมีอะไรไม่พอใจอีก?”
ซูจือหยูถูกเย่เฉินถามจนชะงักไป ทันใดนั้นไม่รู้ว่าควรตอบอย่างไร
ในเวลานี้ เย่เฉินถามอีกว่า: “อีกอย่าง เธอก็ต้องทำความเข้าใจกับประเด็นนี้ด้วย พี่ชายของเธอคนนี้ ไม่ได้สนใจเธอกับแม่เลย เขาก็เหมือนกับพ่อเธอ ที่ยืนหยัดโดยไม่พึ่งความรู้สึก แต่ยืนหยัดด้วยการพึ่งพาผลประโยชน์ ถ้าเธอคิดที่จะเป็นผู้นำตระกูลซู ถ้างั้นสำหรับเธอแล้ว เขาก็เป็นภัยที่ใหญ่หลวงท่ีสุด”
“ฉันให้พวกเขาทั้งสองหายตัวไปสองสามปีชั่วคราว อีกทั้งกำลัง ‘ปกป้องเธอออกโรง ประคับประคองเธอไปสู่ความสำเร็จ’ อยู่นะ ไม่มีพวกเขาอยู่ที่นี่ เธอจะสามารถแสดงความสามารถของตัวเองไปยึดอำนาจใหญ่ตระกูลซูมาได้สะดวกยิ่งขึ้น!”
“ถ้าเธอสามารถสืบทอดตระกูลซูได้ภายในเวลาสามปี นำอำนาจใหญ่มาไว้กับตัว พ่อและพี่ชายของเธอ ถึงเวลานั้นก็จะกลับมาพอดี ก็สามารถยืมบารมีของเธอได้พอดี ถึงตอนนั้นเธอ ก็ให้บุญคุณเล็กๆ น้อยๆ กับพวกเขาในดินแดนใหญ่ตระกูลซูได้ตามใจชอบ ก็เพียงพอแล้วที่เขาจะกินดีอยู่ดี ใช้ชีวิตสงบไปทั้งชีวิต!”
“แต่ถ้าฉันปล่อยพวกเขาอยู่ที่นี่ พวกเขามีแต่จะกลายเป็นศัตรูของเธอ เป็นขวากหนามของเธอ กระทั่งว่ามีความเป็นไปได้ที่จะลงมือกับเธอ เนื่องจากผลประโยชน์”
“ถ้าฉันปล่อยพี่ชายเธอไว้ เธอก็จะต้องถูกสถานะหลานชายคนโตอย่างเขากดทับไว้ และพวกเธอสองคนพี่น้องก็จะต้องผิดใจกันในอนาคตเนื่องจากผลประโยชน์ในที่สุดแน่นอน!”
“แต่ว่าการท่ีฉันให้เขาจากไปสามปี รอเวลาที่เธอขึ้นมาเป็นผู้ชนะ เขาค่อยกลับมา เขาไม่ได้เป็นพี่ชายของเธออีกต่อไป แต่เป็นขี้ข้าของเธอ! เมื่อขี้ข้าอยู่ต่อหน้าเจ้านายต้องกราบสามครั้ง คำนับเก้าครั้ง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ 6096...
ทำไหมไม่ต่อครับ รอมาหลายเดือนแล้วครับ...