ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2930

กู้ชิวอี๋ไม่ทราบเลยว่า เหตุผลหลักๆ ที่เย่เฉินลงโทษซูจือเฟยอันที่จริงก็คือซูจือเฟยต้องการจะตรวจสอบรถ BMW ของเซียวชูหรัน

ในความคิดของเธอ ที่เย่เฉินลงโทษซูจือเฟย ก็เพราะว่าพี่เย่เฉินที่เธอรัก ลึกๆ ในใจจะต้องให้ความสำคัญเธออยู่แน่นอน กระทั่งว่าปกป้องเธอราวกับเป็นสิ่งของของตัวเองอย่างไรอย่างนั้น แน่นอนว่าต้องไม่ยินยอมที่จะให้ซูจือเฟยมายุ่งวุ่นวายด้วย

เดิมที กู้ชิวอี๋เป็นหญิงสาววัยรุ่นที่เป็นอิสระมาก สำหรับคำพูดของอัตวิสัยเชิงบุรุษนิยมที่ว่าผู้หญิงก็คือเครื่องประดับของผู้ชาย เธอรู้สึกเย้ยหยันมาแต่ไหนแต่ไร

ทว่า หลังจากที่เธอรู้จักกับเย่เฉิน อยู่ๆ ความคิดของหญิงสาวแกร่งของเธอก็หายไปปลิดทิ้ง

ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอในตอนนี้ ก็คือสามารถอยู่ข้างกายเย่เฉินได้อย่างมั่นคง ถูกเก็บสะสม ปกป้อง กระทั่งครอบครองโดยเขาราวกับสิ่งของล้ำค่าส่วนตัว

ดังนั้น แม้ว่าส่วนลึกในใจของเธอจะรู้สึกว่า เย่เฉินลงโทษซูจือเฟยเพื่อตนขนาดนี้ ด้านขั้นตอนค่อนข้างที่จะหนักหน่วงไปหน่อย ทว่าภายในใจของเธอก็ยังคงเต็มไปด้วยความสุขอีกแบบ

ดังนั้น เธอจึงตอบไปอย่างเขินอาย: “โชคดีที่ฉันตัดสินใจออกจากวงการบันเทิงหลังจบคอนเสิร์ตครั้งนี้ ไม่งั้น ต่อจากนี้ไปยังไม่รู้ว่าจะมีอีกสักกี่คนที่จะถูกพี่เย่เฉินส่งให้ไปแสวงบุญที่ภาคตะวันตกเฉียงใต้...”

เย่เฉินยิ้ม เอ่ยว่า: “หรือว่าออกจากวงการบันเทิงก็จะไม่มีคนมาตามรังควานเธอเหมือนซูจือเฟยแล้ว?”

กู้ชิวอี๋ตอบอย่างจริงจัง: “หลังออกจากวงการบันเทิงแล้ว ก็เตรียมที่จะไปรับช่วงต่อคุณพ่อ ถึงตอนนั้นก็เป็นลูกสาวที่ยังไม่ได้แต่งงานจากตระกูลชั้นสูงทุกวัน ออกจากบ้านไปก็ทุ่มเทให้กับกิจการ”

สิ้นเสียง กู้ชิวอี๋ก็ถามขึ้นอีก: “แต่ว่าถ้าได้แต่งงานเร็วๆ หน่อยละก็ รับช่วงต่องานคุณพ่อช้าหน่อยก็ไม่เป็นอะไร รบกวนให้คุณพ่อเกษียณช้ากว่านี้หน่อย ส่วนฉันก็ปรนนิบัติสามีสอนลูก รอมีลูกให้พี่สักสองสามคนแล้วค่อยว่ากัน ถึงยังไงตอนนี้ร่างกายของคุณพ่อก็ดีเยี่ยมอยู่ ฉันว่านะให้เขาทำต่อไปอีกสิบปีก็ไม่เป็นไรหรอก!”

เย่เฉินได้ยินกู้ชิวอี๋เอ่ยอย่างตรงไปตรงมาว่าจะมีลูกให้ตนสองสามคน ก็รู้สึกทำตัวไม่ถูกขึ้นมาทันที ดังนั้นจึงได้เปลี่ยนหัวข้อสนทนา ถามเธอว่า: “จริงสิ ลุงกู้และน้าหลินถึงพรุ่งนี้กี่โมงนะ?”