ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2935
แม้แต่คนแก่อายุหกสิบอย่างเขา ยังเฝ้ารอถึงเที่ยงคืน แล้วส่งข้อความมาตรงเวลา อวยพรวันเกิดให้เขา เป็นเรื่องที่ทำให้เย่เฉินคิดไม่ถึง
ส่วนคุณอาของเขา เย่ฉางหมิ่นที่มาทำให้เขาทุกข์ทรมาน ก็ส่งข้อความมา ขณะเดียวกับที่อวยพรวันเกิดให้เย่เฉิน ก็มาขอโทษกับสิ่งที่เธอเคยทำผิดมา หวังว่าจะได้รับการให้อภัยจากเย่เฉิน
เซียวชูหรันเห็นว่าเย่เฉินได้รับข้อความต่างๆไม่หยุด ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ เธอไม่ได้ไปอ่านข้อความพวกนี้ เพียงแค่คาดเดาคนที่ส่งข้อความพวกนี้มา น่าจะเป็นพวกลูกค้าของเย่เฉิน
หม่าหลันที่นั่งอยู่ตรงข้าม เห็นว่าเย่เฉินได้รับข้อความต่างๆไม่หยุด อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “โอ้โห ลูกเขยที่แสนดีของฉัน ความนิยมของนายตอนนี้นี่ดีมากจริงๆเลย คนมากมายขนาดนี้รอเฝ้าถึงเที่ยงคืนเพื่อส่งข้อความอวยพรให้นาย พวกเขาน่าจะล้วนเป็นลูกค้าของนายใช่มั้ย ดูอย่างนี้แล้วธุรกิจในปีนี้ของนายจะดีกว่าปีที่แล้วเยอะเลย！”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย พูดว่า “ที่จริงแล้วก็ล้วนเป็นลูกค้าเก่าทั้งนั้นครับ เพียงแค่เวลานานแล้ว ล้วนเป็นเพื่อนกับพวกเขาแล้วครับ”
พูดแล้ว เย่เฉินก็ส่งข้อความขอบคุณให้กับทุกคนที่ส่งข้อความมาให้เขา แม้แต่เย่ฉางหมิ่น เขาก็ตอบกลับว่าขอบคุณอย่างมีมารยาท
หม่าหลันพยักหน้า หาวออกมาทีหนึ่ง พูดว่า “โอ๊ย ง่วงอยู่นิดหน่อย อายุเยอะขึ้น ก็นอนดึกไม่ไหวแล้ว”
พูดจบ เธอหันหน้าไปคุยกับเซียวฉางควนว่า “พยุงฉันหน่อย ส่งฉันไปที่ห้องนอนหน่อย”
เซียวฉางควนไม่กล้าเถียงอะไร ยื่นมือออกไปพยุงหม่าหลัน เข้าลิฟต์ไปด้วยกันกับเธอ
เซียวชูหรันเห็นว่าทั้งสองคนเข้าไปในลิฟต์แล้ว อดไม่ได้ที่จะถามเย่เฉินว่า “ที่รัก นายคิดว่าระหว่างพ่อแม่ฉันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย?”
พูดแล้วก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ พูดว่า “พูดความในใจเลยนะ ตั้งแต่ครั้งก่อนที่พ่อบอกกับฉันเรื่องพ่อกับแม่แล้วก็คุณน้าหาน ฉันก็เห็นใจเขาจริงๆ แต่ยังไงซะแม่ก็เป็นคนคลอดฉันเลี้ยงฉัน ถ้าหากว่าพวกเขาทั้งสองคนจะหย่ากันเพราะคุณน้าหานคนนั้นจริงๆ ฉันกลัวว่าต่อไปแม่อยู่คนเดียวจะน่าสงสารเกินไป….”
เย่เฉินยิ้ม กุมมือเซียวชูหรันไว้ พูดอย่างจริงจังว่า “ถอยออกมาพูดนะ แม้ว่าพ่อกับแม่จะหย่ากันจริงๆ แม่ก็ยังมีพวกเราไม่ใช่หรอ? เรื่องระหว่างพวกเขา ให้พวกเขาไปจัดการกันเองเถอะ พวกเราที่เป็นลูกๆก็แค่สนับสนุนการตัดสินใจที่พวกเขาเลือกก็พอแล้ว”
พูดถึงนี่ เย่เฉินก็พูดปลอบใจว่า “เธอดูสิคนหนุ่มสาวมากมายก็ไม่ยินยอมให้พ่อแม่เข้ามายุ่งชีวิตส่วนตัว แล้วยิ่งพ่อแม่ละ เพราะงั้นพวกเราก็ไม่ต้องไปคิดมากหรอก”
เซียวชูหรันพยักหน้าเบาๆ เหมือนกับว่าเวลานี้ได้เข้าใจมากขึ้นในทันที ดังนั้นจึงควงแขนของเย่เฉินไว้ พูดว่า “โอเค งั้นก็ฟังนาย ให้พวกเขาไปตัดสินใจกันเองละกัน พวกเรากลับห้องไปพักผ่อนกัน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...