ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2935

แม้แต่คนแก่อายุหกสิบอย่างเขา ยังเฝ้ารอถึงเที่ยงคืน แล้วส่งข้อความมาตรงเวลา อวยพรวันเกิดให้เขา เป็นเรื่องที่ทำให้เย่เฉินคิดไม่ถึง

ส่วนคุณอาของเขา เย่ฉางหมิ่นที่มาทำให้เขาทุกข์ทรมาน ก็ส่งข้อความมา ขณะเดียวกับที่อวยพรวันเกิดให้เย่เฉิน ก็มาขอโทษกับสิ่งที่เธอเคยทำผิดมา หวังว่าจะได้รับการให้อภัยจากเย่เฉิน

เซียวชูหรันเห็นว่าเย่เฉินได้รับข้อความต่างๆไม่หยุด ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ เธอไม่ได้ไปอ่านข้อความพวกนี้ เพียงแค่คาดเดาคนที่ส่งข้อความพวกนี้มา น่าจะเป็นพวกลูกค้าของเย่เฉิน

หม่าหลันที่นั่งอยู่ตรงข้าม เห็นว่าเย่เฉินได้รับข้อความต่างๆไม่หยุด อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “โอ้โห ลูกเขยที่แสนดีของฉัน ความนิยมของนายตอนนี้นี่ดีมากจริงๆเลย คนมากมายขนาดนี้รอเฝ้าถึงเที่ยงคืนเพื่อส่งข้อความอวยพรให้นาย พวกเขาน่าจะล้วนเป็นลูกค้าของนายใช่มั้ย ดูอย่างนี้แล้วธุรกิจในปีนี้ของนายจะดีกว่าปีที่แล้วเยอะเลย!”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย พูดว่า “ที่จริงแล้วก็ล้วนเป็นลูกค้าเก่าทั้งนั้นครับ เพียงแค่เวลานานแล้ว ล้วนเป็นเพื่อนกับพวกเขาแล้วครับ”

พูดแล้ว เย่เฉินก็ส่งข้อความขอบคุณให้กับทุกคนที่ส่งข้อความมาให้เขา แม้แต่เย่ฉางหมิ่น เขาก็ตอบกลับว่าขอบคุณอย่างมีมารยาท

หม่าหลันพยักหน้า หาวออกมาทีหนึ่ง พูดว่า “โอ๊ย ง่วงอยู่นิดหน่อย อายุเยอะขึ้น ก็นอนดึกไม่ไหวแล้ว”

พูดจบ เธอหันหน้าไปคุยกับเซียวฉางควนว่า “พยุงฉันหน่อย ส่งฉันไปที่ห้องนอนหน่อย”

เซียวฉางควนไม่กล้าเถียงอะไร ยื่นมือออกไปพยุงหม่าหลัน เข้าลิฟต์ไปด้วยกันกับเธอ

เซียวชูหรันเห็นว่าทั้งสองคนเข้าไปในลิฟต์แล้ว อดไม่ได้ที่จะถามเย่เฉินว่า “ที่รัก นายคิดว่าระหว่างพ่อแม่ฉันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน