ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2937

เย่เฉินลดกระจกรถลง พูดยิ้มๆว่า “สวัสดีครับคุณน้าตู้ เดี๋ยวผมยังมีธุระ ไม่ลงรถแล้วนะครับ”

ตู้ไห่ชิงรีบพยักหน้าพูดว่า “คุณมีธุระก็รีบไปยุ่งเถอะ ชูหรันอยู่ที่ฉันคุณสบายใจได้เลย”

เย่เฉินพยักหน้า อดไม่ได้ที่จะแปลกใจ ครั้งก่อนที่ตู้ไห่ชิงเจอกับเซียวชูหรันยังเรียกว่าประธานเซียวอยู่เลย ครั้งนี้เปลี่ยนเป็นเรียกชูหรันเฉยๆแล้ว ดูแล้วความสัมพันธ์ของทั้งสองคนนี้จะพัฒนาไปได้เร็วดีนี่

เย่เฉินไม่ได้สงสัยนิสัยตัวตนของตู้ไห่ชิง แต่เมื่อคิดถึงว่าเธอดูมีความจงใจตีสนิทกับเซียวชูหรัน ในใจก็ยังมีความกังวลอยู่บ้าง กังวลว่าตู้ไห่ชิงจะเผลอหลุดพูดอะไรออกไป

แต่ว่าตอนนี้เขาก็ไม่อยากจะไปเตือนตู้ไห่ชิงตรงๆ เชื่อว่าตู้ไห่ชิงทำอะไรก็ยังมีความพอดีอยู่

ดังนั้น เขาจึงบอกลาทั้งสองคน ขับรถมุ่งหน้าตรงสู่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงรอรับกู้ชิวอี๋ จากนั้นก็ไปสนามบินเพื่อรับกู้เย้นจงและหลินหว่านชิวสองสามีภรรยา

เมื่อเย่เฉินถึงโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงแล้ว ก็ตรงมาที่ห้องของกู้ชิวอี๋

เพิ่งถึงหน้าประตูห้องของกู้ชิวอี๋ ประตูห้องก็เปิดออกจากทางด้านใน

เฉินตัวตัวผู้จัดการของกู้ชิวอี๋ ตอนนีใส่ชุดทำงานที่มีสกรีนลายโลโก้ของบริษัท ลากกระเป๋าใบใหญ่ไว้ เตรียมจะออกจากห้อง เสียงของกู้ชิวอี๋เองก็ดังมาจากด้านใน “ตัวตัว ถ้าเธอไปถึงที่ศูนย์แล้ว จะต้องเอาของที่รักของฉันวางไว้ในห้องแต่งตัวให้ดีนะ ถ้าไม่ได้การอนุญาตจากฉัน นอกจากเธอแล้วก็ห้ามใครเข้าไปทั้งนั้น และยิ่งห้ามแต่งต้องมัน เข้าใจมั้ย?”

เฉินตัวตัวพูดอย่างมีความเบื่อหน่ายเล็กน้อยว่า “โอ๊ย ฉันรู้แล้ว เธอบอกฉันมาทั้งเช้าแล้ว น่ารำคาญจริงๆ ถ้าเธอไม่ไว้ใจฉันขนาดนั้น งั้นเธอก็เอาไปเองเลยซิ”