ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 294

บทที่ 294

วันนี้เซียวเวยเวยแต่งตัวมาสวยมาก สวมชุดกระโปรงยาวรัดรูปสีดำ ราคาแสนกว่า ไม่เพียงเผยเรือนร่างที่อ่อนช้อยของตนเองออกมา

ยังจงใจเผยร่องอกของตนเองออกมาด้วย ใบหน้าก็แต่งจัดเต็ม

ถึงแม้เธอจะสวยสู้เซียวชูหรัน และซ่งหวั่นถิงไม่ได้ แต่พอตั้งใจแต่งตัวไปแล้ว แล้วยังสวมเสื้อผ้าที่แหวกนั่นนี่ ก็สามารถทำให้ผู้ชายจับตามองได้เหมือนกัน

ได้ยินว่าจะมาพบคุณชายใหญ่ของตระกูลเว่ย ในใจเธอเองก็ตื่นเต้นอยู่เหมือนกัน

ตระกูลเว่ยอยู่ในเมืองจินหลิง ก็นับว่าเป็นระดับต้นๆ แต่กำลังนั้นมีมากกว่าตระกูลเซียวมากนัก

ตอนนี้ตระกูลเซียวตกต่ำ เซียวเวยเวยก็หวังว่าตนเองจะได้ทำความรู้จักคนรวยไว้เยอะๆ เผื่อมีโอกาส บางทีก็อาจจะช่วยตระกูลได้บ้าง

ทั้งสองคนรอในห้องส่วนตัวอยู่พักใหญ่ ประตูห้องก็ถูกคนเปิดออก

ก็มีชายวัยกลางคนสวมสูทเดินเข้ามา ชายคนนี้เซตผมปาดไปข้างหลัง สายตาน่าทุเรศ ข้อมือก็ใส่นาฬิกายี่ห้อPatek Philippe

ด้านหลังเขา ก็มีชายเดินถือกระเป๋าตามมา อายุน่าจะอ่อนกว่าเขาประมาณ1-2ปี ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ช่วย

เซียวอี้เชียนลุกขึ้น แล้วพูดยิ้มๆ ว่า “ไอ้หยา น้องเว่ย เชิญนั่งๆ”

ชายวัยหลางคนก็ยิ้มให้กับเซียวอี้เชียน แล้วพูดว่า “ประธานเซียว คุณเป็นคนที่งานยุ่งมากเลยนะ ปกติมาที่เมืองจินหลิง ก็ทำงานทั้งวัน ทำไมถึงได้มีเวลานัดผมได้ละเนี่ย ทำให้น้องคนนี้ตกใจไม่น้อยเลย”

พูดไป เขาก็มองเซียวเวยเวยที่นั่งข้างๆ เซียวอี้เชียน สายตาก็เป็นประกายขึ้นมาทันที

ดังนั้น เขาก็ยิ้มให้กับเซียวอี้เชียน แล้วพูดว่า “เอ่อประธานเซียว สาวสวยคนนี้คือใครกัน? ไม่แนะนำให้น้องรู้จักหน่อยหรือครับ”

เซียวอี้เชียนก็ดึงเซียวเวยเวยเข้ามา แล้วยิ้มพูดว่า “นี่ น้องเว่ย ผมจะแนะนำให้รู้จัก คนนี้ก็คือหลานสาวของบ้านผม เซียวเวยเวย”

“ที่แท้ก็เป็นหลานสาวของประธานเซียว ไม่น่าล่ะ ถึงได้สวยขนาดนี้”