ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 295

บทที่ 295

เซียวเวยเวยได้ยินดังนั้น ก็ไม่ได้ตอบคำถามของเว่ยฉางหมิง แต่มองเซียวอี้เชียนอย่างทำตัวไม่ถูก

เธอไม่กล้าบอกว่าตนเองไม่มีแฟน เพราะว่าตนเองเป็นคนรักของเซียวอี้เชียน

แต่เธอไม่กล้าบอกคนนอก ว่าตนเองเป็นคนรักของเซียวอี้เชียน เพราะเซียวอี้เชียนก็มีครอบครัวอยู่แล้ว ตนเองจะเปิดเผยตัวไม่ได้ ถ้าตัวเองตัดสินใจไปเอง บอกว่าตนเองเป็นคนรักของเขา ก็จะสร้างปัญหามาให้เขา แล้วเป็นการหาเรื่องมาให้ตนเอง

แต่ว่า ที่เธอคิดไม่ถึงก็คือ ตอนนี้เซียวอี้เชียนใจกว้างมาก ยิ้มแล้วก็พูดกับเว่ยฉางหมิงว่า “น้องเว่ย ผมจะไม่ปิดบัง จริงๆ แล้วเวยเวยเป็นคนรักของผม แต่คุณต้องเก็บให้เป็นความลับนะ ห้ามบอกใคร”

เว่ยฉางหมิงก็มีทีท่าเสียดายเล็กน้อย เดิมคิดว่าจะเป็นหลานสาวของเซียวอี้เชียนจริงๆ ไม่คิดว่าที่บอกว่าเป็นหลาน จะเป็นการปกปิด จริงๆ แล้วเป็นคนรักกัน

ถึงแม้เขาจะต้องใจกับเซียวเวยเวย แต่ก็ไม่กล้าไปแย่งผู้หญิงกับเซียวอี้เชียน ก็เลยล้มเลิกความคิดเสีย

เซียวอี้เชียนก็มองท่าทีของเขาออก แล้วก็ยิ้มมุมปากเบาๆ แล้วก็คุยกับเว่ยฉางหมิงต่อ

เขาตั้งใจถามเว่ยฉางหมิงว่า “เอ่อน้องเว่ย ช่วงนี้คุณท่านเว่ยร่างกายเป็นอย่างไรบ้าง?”

เว่ยฉางหมิงก็ถอนหายใจพูดว่า “ไม่ค่อยดีนะสิ พ่อผมสมัยหนุ่มๆ

“แน่นอนครับ” เว่ยฉางหมิงพูดอย่างปฏิเสธไม่ได้ว่า “คุณยังไม่รู้อะไร พ่อผมคนนี้ ไม่ต่างจากผม ล้วนเป็นเครื่องเจาะชั้นดี สมัยเขาหนุ่มๆ ก็หล่อ พูดอ้อนผู้หญิงเก่ง อาศัยโอกาสที่ต้องไปทำธุรกิจเกี่วกับการซื้อตัวยา ไปถึงไหนก็ไปจัดผู้หญิงที่นั่น ที่ผมรู้มา คนรักของพ่อผม มีไม่น้อยกว่า20คน！ นี่ขนาดแค่ที่ผมรู้เท่านั้นนะ ก็ยังมากกว่าผมตอนนี้อีก！”

“โอ้โห！” เซียวอี้เชียนตกใจจนอุทานออกมา แล้วพูดว่า “พ่อคุณสมัยหนุ่มนี่ร้ายไม่เบาเลยนะเนี่ย?”

เว่ยฉางหมิงพยักหน้า แล้วก็พูดอย่างกลุ้มใจว่า “ไม่เช่นนั้น จะเอาน้องชายนอกคอกคนละแม่ กลับมาให้ผมได้อย่างไรกันเล่า? จริงๆแล้ว ลูกนอกคอกข้างนอกของพ่อผม มีหลายคน คนอื่นๆ เป็นผู้หญิง มีเพียงไอ้นอกคอกนี้คนเดียวที่เป็นผู้ชาย หลังจากที่พ่อผมรู้ข่าว ก็บอกว่าเชื้อสายของตระกูลเว่ย ไม่ควรจะไปเร่ร่อนด้านนอก แล้วก็บังคับผมให้พามันออกมาจากภูเขาฉางไบ”

พูดไปดังนั้น เว่ยฉางหมิงก็พูดต่อ “ไม่ใช่แค่พบที่ไม่อยากดูแลมัน พ่อผมเองก็เหมือนกัน แต่ก็ไม่มีทางอื่น ได้ยอมรับเป็นคนในตระกูล