ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2945

เย่เฉินพูดด้วยสีหน้าขรึมว่า “อย่ามาหลอกฉันที่นี่นะ เธอลืมแล้วหรอว่าพวกเราสองคนไปบังเอิญเจอกันยังไง? ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอมีโรคกระเพาะอยู่นานหลายปี จะยินยอมเป็นพรีเซนเตอร์ยากระเพาะเก้าเสวียนของฉันได้ยังไง? เธอเพิ่งจะอายุยี่สิบกว่าปี ก็มีโรคกระเพาะแล้ว นี่ก็เป็นเพราะคอยวิ่งไปวิ่งมาจนเหนื่อยล้า ทานข้าวไม่ตรงเวลา แล้วความไม่แข็งแรงทำให้ก่อเกิดขึ้นไม่ใช่หรือไง?”

กู้ชิวอี๋พูดเสียงเบาอย่างละอายเล็กน้อยว่า “ถึงแม้ว่าฉันจะมีโรคกระเพาะอยู่ตลอด แต่เมื่อกินยากระเพาะเก้าเสวียนไปก็รักษาหายไปแล้วไม่ใช่รึไง….อย่างมากฉันก็แค่พกเอายากระเพาะเก้าเสวียนไปเยอะหน่อย รับประกันว่าจะไม่เป็นโรคระเพาะมาอีกแน่นอนค่ะ”

เย่เฉินพูดอย่างจริงจังว่า “คนๆหนึ่งถ้าหากว่าเหนื่อยล้ามากเกินไป ไม่เพียงแต่ทำร้ายกระเพาะเท่านั้น แต่ยังทำร้ายตับ หรือถึงขั้นเพิ่มภาระให้กับหัวใจอีกด้วย โรคกระเพาะมียากระเพาะเก้าเสวียน แล้วอย่างอื่นจะทำยังไง? อีกอย่างครั้งนี้เธอก็ต้องวิ่งเที่ยวไปนานขนาดนี้ ถ้าหากว่าเกิดอะไรขึ้นที่ต่างประเทศจะทำยังไง?”

พูดแล้ว เขาก็มองไปทางกู้เย้นจง พูดอย่างจริงจังว่า “ลุงกู้ ในเมื่อคุณเห็นเป็นคนนอกกับผมขนาดนี้แล้ว งั้นผมก็ต้องเห็นเป็นคนนอกกับคุณบ้าง เครื่องบินลำนั้นที่คุณมอบให้กับผม มันล้ำค่ามากเกินไปจริงๆ ผมรับมาหมดก็คงจะดูไม่เหมาะสม งั้นผมสั่งให้คนแกะเครื่องยนต์ทั้งสองออกแล้วคุณเอากลับไปมั้ยครับ?”

กู้เย้นจงได้ยินคำพูดนี้ ก็ไม่มีคำพูดอะไรจะเถียงในทันที

แกะเครื่องยนต์ออกแล้วเอากลับไป? มีแบบนี้ที่ไหนกัน…

อีกอย่าง เครื่องยนต์ที่ใหญ่ขนาดนี้ แกะออกมาแล้วเอาไปทำอะไรละ?