ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2946

กู้ชิวอี๋หยิบแก้วน้ำขึ้น แล้วก็ดื่มน้ำทั้งหมดในนั้นจนหมดอย่างไม่ลังเลสักนิด

ตามาด้วย เธอก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกมหัศจรรย์ที่ไม่สามารถใช้คำพูดมาบรรยายได้ด้วยตัวเอง

เหมือนกับว่าร่างกายกำลังกลับสู่เมื่อหลายปีก่อนอย่างรวดเร็ว

เนื่องจาก เธอคิดไม่ถึงจริงๆ เมื่อดื่มน้ำแก้วนี้ลงไปแล้ว ร่างกายจะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างน่ามหัศจรรย์อย่างนี้

ความรู้สึกทั้งตัว เหมือนกับว่ากลับไปสู้ช่วงอายุสิบแปดปีจริงๆ

เธออดปิดตาลงไม่ได้ สัมผัสการเปลี่ยนแปลงในร่างกายทุกส่วนอย่างละเอียด แอบคิดในใจว่า “ถ้าหากว่าไม่รู้ผลลัพธ์อันน่ามหัศจรรย์ของน้ำดื่มแก้วนี้มาก่อน ถึงแม้จะบอกกับฉัน ว่าฉันข้ามมิติกลับไปสู่เมื่อหกเจ็ดปีก่อน ฉันก็จะไม่มีความสงสัยอะไรเลยสักนิด….”

จากนั้น เย่เฉินมองหลินหว่านชิว พูดอย่างจริงจังว่า “น้าหลินครับ คุณเองก็ดื่มเถอะครับ”

หลินหว่านชิวพยักหน้าเบาๆ หยิบแก้วขึ้น ลังเลสักพัก แล้วก็ดื่มน้ำในแก้วจนหมด

จากนั้น เธอก็รู้สึกถึงความมหัศจรรย์นั่นได้อย่างชัดเจนกว่ากู้ชิวอี๋

นั่นคือความรู้สึกที่ไกลเกินกว่าความรู้ของผู้บรรลุนิติภาวะ เป็นประสบการณ์มหัศจรรย์ที่โค่นล้มโลกทัศน์ของผู้บรรลุนิติภาวะ

น้ำแร่บริสุทธิ์ที่ดื่มลงไป เหมือนกับว่ากำลังฉายภาพเร็ว เหมือนน้ำพุที่หล่อเลี้ยงดินแห้ง ภายใต้ผลกระทบของมัน ชีวิตเติบโตอย่างรวดเร็วเหมือนกับว่าถูกกดปุ่มเพิ่มความเร็ว ทำให้พื้นดินจากเดิมทีที่เป็นดินแห้ง กลายเป็นพื้นที่เขียวชอุ่มในเวลาเพียงสั้นๆ

หลินหว่านชิวเคยเห็นภาพแบบนี้จากสารคดีมามากมาย

นำกล้องวางไว้ที่ตำแหน่งหนึ่งที่ถูกตั้งไว้อย่างคงที่ เริ่มจากฤดูหนาวศูนย์องศา ถ่ายจนถึงฤดูใบไม้ผลิบานสะพรั่ง

ทั้งๆที่เป็นเวลาหลายเดือน แต่กลับถูกผู้กำกับหนังเร่งความเร็วให้ฉายภาพออกมาได้ภายในเวลาไม่กี่วินาที