ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2950

เมื่อได้ยินว่าตุ๊กตาฟองดองท์ไม่ได้เอามาไว้กิน เย่เฉินก็แอบสบายใจขึ้นนิดหน่อย ไม่อย่างนั้นถ้าให้กินตุ๊กตาหน้าตัวเองหรือกู้ชิวอี๋ตอนวัยเด็กลงท้องจริงๆ ความรู้สึกนั่นก็จะน่าแปลกประหลาดไปหน่อย

ด้านข้าง กู้ชิวอี๋มองเย่เฉินอย่างเสน่หา พูดเสียงเบาว่า “พี่เย่เฉิน ฉันร้องเพลงวันเกิดให้พี่แบบตอนเด็กดีกว่า！ตอนที่ฉันร้องเพลงอยู่พี่สามารถขอพรวันเกิด รอฉันร้องจบก็สามารถเป่าเค้กได้แล้ว”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ พูดด้วยรอยยิ้มว่า “โอเค！”

กู้ชิวอี๋ปรับการหายใจเล็กน้อย จากนั้นก็ร้องเพลงออกมาอย่างลึกซึ้ง “แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู～แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู～～～แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทู～ยู～～แฮปปี้～เบิร์ด～เดย์～ทู～～～ยู…..”

เย่เฉินพนมมือเข้าด้วยกันในเวลานี้ ปิดตาลง แล้วขอพรเล็กๆ

เขาในตอนนี้ไม่ได้มีความคาดหวังในสิ่งของแล้ว ความต้องการที่มากที่สุดของเขาก็คือตรวจสอบการตายที่แท้จริงของพ่อแม่ให้เจอ แล้วก็แก้แค้นให้พวกเขา แต่ว่าความต้องการแบบนี้มาขอพรในงานวันเกิดที่อบอุ่นอย่างนี้ ดูไม่ค่อยจะเหมาะสมสักเท่าไหร่

ดังนั้น เขาจึงอวยพรในใจ หวังว่าทุกคนในครอบครัว เพื่อนพ้องจะปลอดภัยแข็งแรง

แค่นี้ ก็พอแล้ว

หลังจากขอพรเสร็จ เพลงวันเกิดของกู้ชิวอี๋ก็ร้องจบแล้ว ลมเป่าแรงของเย่เฉิน เป่าเทียนยี่สิบเจ็ดเล่มทั้งห้าชั้นดับจนหมด

กู้ชิวอี๋รวมทั้งกู้เย้นจง หลินหว่านชิวสองสามีภรรยาปรบมือพร้อมกัน หลินหว่านชิวพูดยิ้มๆว่า “เฉินเอ๋อ น้าขอให้นายมีวันนี้ในทุกปี ขอให้มีแต่ความรุ่งโรจน์ตลอดไป ทุกความต้องการขอให้สมปรารถนา！”

กู้เย้นจงเองก็พยักหน้าพูดว่า “เฉินเอ๋อ ลุงขอให้นายทั้งชีวิตนี้ทุกอย่างราบรื่น สงบสุขสมปรารถนานะ！”

เย่เฉินรู้สึกตื้นตันใจ พูดขอบคุณ กู้ชิวอี๋ที่อยู่ด้านข้างขยับเข้ามาข้างหูเย่เฉิน ชี้ไปที่ตุ๊กตาฟองดองท์ของตัวเอง ใช้ระดับเสียงที่มีเพียงแค่เย่เฉินสามารถได้ยิน พูดว่า “พี่เย่เฉิน ขอให้พี่แต่งแมลงตามก้นคนนี้กลับบ้านได้ไว้นะคะ！”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้แสดงท่าทีอะไร