ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2951
กู้เย้นจงมองดูภรรยาของตัวเอง มีความตะลึงเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะชื่นชมว่า “ที่รัก ตอนนี้ฉันมองเธอ มีความรู้สึกเหมือนตอนที่พวกเราเพิ่งแต่งงานกันมากเลย….”
หลินหว่านชิวยิ้มเล็กน้อย พูดอย่างเขินอายนิดหน่อยว่า “เด็กๆต่างก็อยู่นะ อย่าพูดมั่ว….”
กู้เย้นจงพูดอย่างเอาจริงเอาจังว่า “ที่ฉันพูดล้วนมาจากใจจริงนะ！”
พูดแล้ว เขาก็ล้วงเอากระเป๋าสตางค์ของตัวเองออกมา หลังจากที่เปิดออกแล้ว ช่องใส่บัตรหน้าใสที่อยู่ด้านนอกสุด ใส่รูปคู่ของทั้งสองคนในวัยหนุ่มสาวไว้
กู้เย้นจงยื่นรูปภาพไปไว้ตรงหน้าเย่เฉินและกู้ชิวอี๋ เอ่ยปากพูดว่า “พวกเธอดูสิ ฉันพูดความจริงมั้ย?”
เย่เฉินมองไปยังรูปถ่ายใบนั้น หลินหว่านชิวในรูปน่าจะประมาณยี่สิบหกเจ็ด แต่ว่าเธอในตอนนั้น เอนไปทางผู้ใหญ่ แม้ว่าจะเป็นรูปภาพเก่า ก็ดูน่าหวั่นไหวอย่างผิดปกติ เธอในตอนนั้น เทียบกับกู้ชิวอี๋ในตอนนี้ ความสง่าดูมีมากกว่า
กู้ชิวอี๋ที่อยู่ด้านข้างมองรูปภาพเก่าของแม่ พูดออกมาว่า “แม่คะ ตอนแม่ยังสาวสวยมากจริงๆ ถึงแม้ว่ารูปนี้หนูจะเคยดูหลายครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งที่เห็น ก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมสักหน่อย….”
หลินหว่านชิวพูดยิ้มๆว่า “อย่ามาพูดยอแถวนี้นะ พูดอย่างหน้าซื่อใจคดนะ พวกนั้นล้วนเป็นวัยเยาว์ที่หายไปแล้ว พวกเธอถึงจะเป็นช่วงอายุวัยเยาว์สิ”
พูดถึงนี่ หลินหว่านชิวอดพูดถอนใจไม่ได้ว่า “ในตอนนั้นนะ แม่นายใส่เสื้อผ้าอะไร ในวงการคนมีชื่อเสียงในเย่นจิงก็จะรีบทำการคลั่งขึ้นมาทันที ในตอนนั้น แม่ของนายก็คือกังหันลมของวงการคนมีชื่อเสียงในเย่นจิง เธอใส่อะไร สวมอะไร คนอื่นๆก็แทบจะรีบหาวิธีซื้อมาเลียนแบบ…”
กู้ชิวอี๋ถามอย่างประหลาดใจมากว่า “แม่คะ ที่แม่พูดล้วนเป็นความจริงหรอคะ?”
“แน่นอน！” หลินหว่านชิวพูดอย่างจริงจังว่า “ตอนนั้นพวกเรากับโลกยังไม่ได้ทำการเดินเส้นทางเดียวกันอย่างแท้จริง ข่าวในและนอกประเทศก็ยังมีความแตกต่างกันมากอยู่ ไม่เหมือนกับตอนนี้ เครือข่ายข้อมูลพัฒนามากขนาดนี้ โดยพื้นฐานแล้วภายในและนอกประเทศไม่มีเครือข่ายข้อมูลอะไรต่างกันแล้ว”
พูดถึงนี่ จู่ๆหลินหว่านชิวก็นึกขึ้นอะไรบางอย่างขึ้นได้ ถามเย่เฉินว่า “ใช่สิเฉินเอ๋อ นายเคยคิดบ้างมั้ย ว่าจะไปอเมริกาเพื่อเจอกับคุณตาคุณยายของนาย?！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...