ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2957
เซียวฉางเฉียนพยักหน้าเบาๆ พูดว่า “ผมเห็นทุกครั้งที่เวยเวยพูดถึงกุ้ยเหรินคนนั้น ดวงตาก็มักจะเป็นประกาย ไม่แน่เธออาจจะแอบชอบกุ้ยหรินคนนั้นไปนานแล้วก็ได้”
“อือ” นายหญิงใหญ่เซียวพยักหน้า “ที่นายพูดนี่ฉันเองก็ดูออก แต่ว่าเวยเวยไม่ยอมจะบอกตัวตนของกุ้ยเหรินคนนั้น นายหญิงใหญ่อย่างฉันก็ทำได้แค่ร้อนรนไปงั้น”
พูดแล้ว นายหญิงใหญ่เซียวก็พูดอีกว่า “ใช่สิฉางเฉียน ไว้นายคุยกับเวยเยวเองตามลำพังสักหน่อย หลอกถามดูสิว่าเธอกับกุ้ยเหรินคนนั้นพัฒนากันไปถึงระดับไหนแล้ว ถ้าหากว่ายังชัดเจน ก็บอกให้เธอเร่งมือหน่อย ทางที่ดีก็รีบทำให้เป็นจริงสักที！”
เซียวฉางเฉียนพูดอย่างอึดอัดว่า “แม่ครับ เรื่องแบบนี้ ผมจะสะดวกคุยกับเวยเวยได้ยังไงละครับ ทำเอาเหมือนกับว่าผมใจร้อนอยากจะขายลูกสาวงั้นแหละ”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดว่า “มีเพียงแค่นายถามถึงจะเหมาะสมที่สุด ก่อนหน้านี้เป็นเพราะเรื่องของเซียวอี้เชียน เวยเวยก็ไม่พอใจฉันมาโดยตลอด ฉันไปถามเธอ เธอจะต้องไม่ยอมบอกกับฉันแน่นอน”
เซียวไห่หลงรีบอาสาสมัครพูดว่า “คุณย่าครับ ผมไปคุยกับเวยเวยเองดีมั้ยครับ พวกผมสองคนไม่มีช่องว่างระหว่างวัยต่อกัน สื่อสารกันก็ง่ายกว่า”
“นายหยุดซะเถอะ!” นายหญิงใหญ่เซียวกลอกตาบนใส่เขา พูดว่า “ความสามารถในการแสดงออกของนาย ทั้งตระกูลเซียวหาคนที่แย่กว่านายไม่ได้แล้ว!”
เซียวไห่หลงพูดขึ้นอย่างไม่พอใจในทันทีว่า “คุณย่า! ท่านพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? ความสามารถการแสดงออกของผมมีปัญหาอะไร? ผมรู้สึกว่าผมพูดจาคล่องแคล่วดีออก!”
เซียวฉางเฉียนรีบพูดไกล่เกลี่ยว่า “แม่ครับ แม่ก็อย่าไปว่าไห่หลงแล้วเลย ช่วงก่อนหน้านี้พวกเรานั้นลำบากกันอยู่สักหน่อยก็จริง แต่พูดตามจริง ใครที่ทั้งชีวิตจะไม่เจออุปสรรคละครับ? แม่ดูสิเซียวฉางควนพวกมันทั้งบ้าน หลายปีก่อนชีวิตก็ไม่ดี ต่อมาก็ค่อยๆดีขึ้นแล้วไม่ใช่หรือไงครับ? ตอนนี้หน้าที่การงานของเวยเวยพัฒนาไปได้ดี ถ้าหากว่าสามารถได้ทั้งหน้าที่การงานและความรัก ดีไม่ดีบ้านของเราก็จะกลับมาดีขึ้นอีกครั้งแล้ว！”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ นายหญิงใหญ่เซียวอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “เฮ้อ เมื่อก่อนเอาแต่คิดว่าหลานชายดี หลายชายถึงจะเป็นคนของตัวเอง ตอนนี้ดูแล้ว หลานชายเชื่อถือได้มากว่าหลานชายเยอะเลย！”
พูดจบ เธอก็เอ่ยปากพูดอีกว่า “ถ้ารู้แต่แรกว่าเวยเวยมีความสามารถมากขนาดนี้ เมื่อปีกว่าก่อนหน้านั้น ก็ควรจะมอบบริษัทให้เวยเวยบริหาร ไม่แน่บริษัทเซียวซื่อก็คงจะไม่ล้มละลายแล้ว”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...