ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2958

คำบ่นของนายหญิงใหญ่เซียว ทำเอาเซียวฉางเฉียนเซียวไห่หลงสองพ่อลูกก้มหน้าละอายใจ

นายหญิงใหญ่เซียวเห็นว่าพวกเขาสองคนท่าทางอ่อนหัดแบบนี้ ในใจมีความดูถูก ดังนั้นจึงได้ลุกขึ้น พูดว่า “พวกนายสองคนนอนอยู่บนเตียงไปเถอะ ฉันไปเดินเล่นที่บ้านเย่เฉินสักรอบละ！”

เซียวไห่หลงรีบถามว่า “คุณย่า ท่านไปบ้านเย่เฉินทำไม?”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดอย่างเย็นชาว่า “หึ！ยังไปทำอะไรได้อีก ก็ต้องไปเยาะเย้ยพวกมันอยู่แล้วนะสิ！”

เซียวฉางเฉียนพูดอย่างกังวลเล็กน้อยว่า “แม่ เรื่องที่เย่เฉินจะล้มเหลว ยังไงก็เป็นเพียงแค่การคาดเดาของท่านเท่านั้น ตอนนี้ยังไม่เป็นความจริง ถ้าหากว่าท่านไปหาเรื่องพวกเขาตอนนี้ ถ้าหากว่าเย่เฉินยังไม่ล้มเหลว แล้วยังจัดการพวกเราสักที นั่นมันก็จะเป็นการหาเรื่องใส่ตัวไม่ใช่หรือไงครับ?”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดอย่างดูถูกว่า “สายตาแหลมคมของยัยแก่อย่างฉัน เคยมองพลาดเมื่อไหร่กัน? บอกกับแกไปตั้งนานแล้วว่าเมียแกมันพึ่งไม่ได้ ให้แกโอนเงินมาให้ฉันให้หมด แกไม่เชื่อ ดูสิ ตอนนี้เมียแกหนีไปแล้วใช่มั้ย?”

พูดถึงนี่ นายหญิงใหญ่ก็อดไม่ได้ที่จะก่นด่าอย่างโมโห “นังมารยาไร้ยางอาย ไปก็ไปสิ ยังกล้าขโมยเงินของฉันอีก！ถ้ายัยเลวนั่นไม่ตายละก็ พระเจ้าคงจะไม่มีตาแล้วละ！”

เซียวฉางเฉียนพูดอะไรไม่ออก

เรื่องของเฉียนหงเย่น ทำให้เขาอับอายจริงๆ

ขโมยเงินของนายหญิงใหญ่นั่นมันเรื่องเล็ก แต่แอบท้องลูกของคนอื่น แล้วยังมาแพร่เชื้อโรคให้กับตัวเขา นั่นถึงจะเป็นเรื่องที่ทำให้เขาโกรธเกลียดมากที่สุด

ในเวลานี้เซียวไห่หลงเอ่ยปากพูดว่า “คุณย่า ไอ้หนุ่มเย่เฉินนี้มันชั่วร้ายมาเสมอ บางครั้งที่ยิ่งรู้สึกว่ามันจะจบเห่ มันก็สามารถเล่นแง่มาได้ เพราะงั้นผมคิดว่าพวกเราถ่อมตนสักหน่อย รอมันล้มเหลวจริงๆ แล้วค่อยไปเยาะเย้ยมันก็ไม่สายนะครับ!”

นายหญิงใหญ่เซียวตกเข้าสู่ความเงียบ

ใจของเธอได้รับการกระทบจากเย่เฉินหนักมากเกินไป จึงเป็นเหตุให้เธออยากจะหาโอกาสเอาคืนอยู่เสมอ