ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2960
เย่เฉินคิดไม่ถึงจริงๆ ความกล้าที่นายหญิงใหญ่เซียวกล้าวิ่งมาอวดเก่งใส่ตัวเขา นั่นก็คือเซียวเวยเวย
เธอจะต้องยังไม่รู้แน่ๆ เซียวเวยเวยสามารถเปลี่ยนจากสาวโมเดลลิ่งที่ยอมให้ผู้คนรังแก กลายมาเป็นผู้จัดการบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยได้ ล้วนเป็นเพราะตัวเขาเห็นว่าเธอน่าสงสาร เลยให้โอกาสกับเธอสักครั้งก็เท่านั้น
ฟังมาถึงนี่ เขามองนายหญิงใหญ่เซียว เหมือนกับว่ากำลังมองดูลิงโง่ พูดอย่างล้อเลียนว่า “นายหญิงใหญ่ สิ่งที่คุณพ่ายแพ้มากที่สุดในชีวิตนี้ก็คือสายตาสั้น หากว่าคุณสามารถมองปัญหาได้ลึกอีกสักหน่อย ตระกูลเซียวก็คงไม่ต้องตกอับมาจนถึงจุดนี้”
ตามมาด้วย เขาพูดอีกว่า “ถ้าหากว่าคุณยังอยากจะอยู่ Tomson Riviera งั้นก็จำไว้ว่าต่อไปก็อย่ามายุ่งเกี่ยวกับบ้านพวกเราอีก แต่ถ้าหากคุณทำไม่ได้ งั้นต่อไปคุณอาจจะไม่มีโอกาสอยู่ที่นี่ต่อไปแล้วละ”
พูดพวกนี้จบ เย่เฉินก็เตรียมจะปิดประตู แต่ไม่คิดเลยว่า นายหญิงใหญ่เซียวได้ยินคำพูดนี้ ก็ร้อนรนขึ้นมาทันที รีบเดินเข้ามา ขวางไว้ที่ประตู ด่าออกมาว่า “เย่เฉิน！แกกล้ามาสั่งสอนฉัน แกถือเป็นตัวอะไร?！ถ้าไม่ใช่เพราะตาแก่นั่นของฉันพาแกกลับมาจากไซต์งานก่อสร้าง ตอนนี้ก็ไม่รู้แกจะไปขอข้าวกินที่ไหนอยู่ แล้วยังกล้าพูดว่าฉันสายตาสั้น?! แกคิดว่าธุรกิจเมื่อก่อนของตระกูลเซียวของฉันนั้นลมพัดมาหรือไง?”
เย่เฉินส่ายหัว พูดว่า “ธุรกิจตระกูลเซียวของพวกคุณลมพัดมาหรือเปล่าผมไม่รู้ แต่ตอนนี้ได้ถูกคุณทำลายทิ้งหมดแล้ว บริษัทเซียวซื่อน่าจะโดนล้มละลายไปนานแล้วใช่มั้ย? ถ้าหากว่าผมเดาไม่ผิด ตอนนี้ทางธนาคารฝั่งนั้นคุณก็น่าจะยังติดหนี้อยู่นะ ไม่อย่างนั้นคฤหาสน์เก่าของคุณก็คบจะไม่ถูกธนาคารยึด ตอนนี้นอกจากที่ว่าคุณสามารถพักอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ของอู๋ตงไห่ชั่วคราวแล้ว คุณยังมีอะไรอีก? ถ้าไม่ใช่ว่าตอนนี้เซียวเวยเวยสามารถหาเงินได้เยอะหน่อย ตอนนี้คุณก็น่าจะยังดึงถุงพลาสติกอยู่ในซูเปอร์มาร์เก็ตอยู่เลยมั้งครับ?”
นายหญิงใหญ่เซียวไม่คิดเลยว่า ทุกคำพูดของเย่เฉินจะแทงใจขนาดนี้ ตระกูลเซียวล้มละลาย เป็นเรื่องที่ก้นลึกหัวใจของเธอไม่สามารถรับได้อย่างมากที่สุด ส่วนถูกกดดันให้ไปทำงานที่ซูเปอร์มาร์เก็ต ก็เป็นเรื่องที่ก้นลึกหัวใจของเธอรู้สึกอับอายมากที่สุด
เธอที่ลนลาน พูดว่า “เย่เฉิน! แกอย่าได้ใจเร็วไป! อีกไม่นานแกก็จะล้มเหลวเอง! ถึงตอนนั้นฉันจะรอหัวเราะพวกแกทั้งบ้าน!”
“โอ๊ย! แกคิดว่ายัยแก่อย่างฉันเป็นคนถูกขู่โตมาหรือไง? แม้แต่คุกฉันยังเคยเข้าเลย ยังจะกลัวแก?!” นายหญิงใหญ่เซียวเห็นว่าเย่เฉินเหมือนว่าจะอ่อนไหวกับการที่ตัวเองพูดถึงเซียวชูหรันมาก จึงได้คิดว่าจับจุดอ่อนของเขาไว้ได้แล้ว ดังนั้น ความเย่อหยิ่งของเธอก็ยิ่งมากขึ้น
ตอนที่เธอเตรียมจะหาเรื่องพูดเซียวชูหรัน เสียดสีเย่เฉินดีๆสักหน่อย จู่ๆก็ได้ยินมีคนตะโกนเสียงดังมาว่า “คุณย่า! ท่านมาทำอะไรที่นี่คะ?!”
คนที่พูด กลับเป็นเซียวเวยเวย!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...