วันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์ เดิมทีเซียวเวยเวยไม่ต้องไปทำงานที่บริษัท แต่เนื่องจากผู้เรียนในคอร์สค่อนข้างเยอะ ดังนั้นเธอจึงต้องไปเฝ้าดูผู้เรียนวิชาเฉพาะเป็นพิเศษ
เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเย่เฉิน หลังจากที่เลิกงาน เธอก็ตรงไปที่ช็อปแอร์เมส ใช้เงินไปทั้งหมดแปดพันกว่า เพื่อซื้อเข็มขัดแอร์เมสเป็นของขวัญวันเกิดให้เย่เฉิน
เซียวเวยเวยรู้ดี จากกำลังทรัพย์ของเย่เฉินแล้ว เข็มขัดแอร์เมสแค่เส้นเดียวไม่ได้ถือว่ามากมายในสายตาของเขา
แต่สำหรับเซียวเวยเวย มันเป็นหนึ่งในสิ่งหรูหราที่เธอสามารถเอื้อมถึงได้มากที่สุดแล้ว
เพราะถึงอย่างไร ตอนนี้เธอต้องหาเงินคนเดียว เพื่อเลี้ยงอีกสี่คนที่เหลือ. อีกอย่างพ่อกับพี่ชายยังจำเป็นต้องใช้ค่ารักษาพยาบาลอีกไม่น้อย. ดังนั้นตัวเธอจึงประหยัดกินประหยัดใช้มาตลอด กว่าจะเก็บเงินแปดพันนี้มาได้
หลังจากที่เธอให้พนักงานในร้านห่อเข็มขัดให้เสร็จ ในระหว่างทางกลับเธอก็เอาแต่ครุ่นคิด ว่าควรส่งของขวัญไปให้เย่เฉินอย่างไรดี
หลังจากขบคิดอยู่นาน เธอก็ตัดสินใจว่าจะวางของขวัญไว้ตรงกล่องรับจดหมายหน้าประตูบ้านของเย่เฉิน แล้วค่อยส่งข้อความไปบอกให้เขาออกมาหยิบ
เธอคิดว่า แบบนี้ถึงจะเหมาะสม และไม่ถูกคนอื่นจับได้ โดยเฉพาะพี่สาวอย่างเซียวชูหรัน
อีกอย่าง ถ้าเกิดเย่เฉินไม่อยากได้ของวัญขึ้นมาล่ะก็ จะได้ไม่ถูกปฏิเสธต่อหน้า อย่างน้อยก็ยังพอเหลือทางไปให้เธอบ้าง
แต่ว่า ในตอนที่เธอกำลังจะเดินไปถึงประตูบ้านของเย่เฉิน ก็ได้ยินเสียงฟึดฟัดของคุณย่าจากที่ไกลๆ เมื่อลองฟังดูดีๆ. ก็พบว่าคุณย่ากำลังมีปากเสียงกับเย่เฉินตรงหน้าประตู!
นายหญิงใหญ่เซียวเลิกคิ้วขึ้น “ว่าไงนะ?! ให้ฉันขอโทษเขางั้นเหรอ? คนที่วันๆเอาแต่โกหกหลอกลวง สมควรที่จะได้รับคำขอโทษจากฉันเหรอ?! เฮอะ! ฉันจะบอกอะไรแกให้นะเวยเวย แกโดนภาพพจน์ผู้มีอิทธิพลจอมปลอมของเขาหลอกเข้าให้แล้วล่ะ! แกดูสิขนาดวันนี้เป็นวันเกิดของเขา ยังไม่มีใครเอาของขวัญมาให้เลยสักคนเดียว นี่มันหมายความว่าอะไรน่ะเหรอ? ก็หมายความว่าเขาหมดท่าแล้วน่ะสิ! ไม่แน่หลังจากนี้อาจจะถูกคิดบัญชีย้อนหลังก็ได้!”
เซียวเวยเวยรู้ดีว่า อำนาจเส้นสายของเย่เฉินในเมืองจินหลิงแข็งแกร่งขนาดไหน จะถังแตกง่ายๆได้ยังไง?
ถ้าเย่เฉินกำลังจะถังแตกจริงๆ แบบนั้นเจ้าของบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยคนก่อนอย่างหลิวจงฮุย ก็คงตามตัวเธอ เพื่อยึดบริษัทคืนกลับไปตั้งแต่แรกแล้ว
ดังนั้น ไม่ต้องไปคิดถึงเรื่องอื่นเลย ตราบใดที่หลิวจงฮุยยังไม่มาตามตัวเธอ ฉะนั้นก็แปลว่าเย่เฉินไม่มีทางถังแตกแน่นอน
ความเป็นไปได้อย่างเดียวที่มีอยู่ในตอนนี้ ก็คือย่าของเธอกำลังสร้างความวุ่นวายต่างหากล่ะ!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...