วันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์ เดิมทีเซียวเวยเวยไม่ต้องไปทำงานที่บริษัท แต่เนื่องจากผู้เรียนในคอร์สค่อนข้างเยอะ ดังนั้นเธอจึงต้องไปเฝ้าดูผู้เรียนวิชาเฉพาะเป็นพิเศษ
เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเย่เฉิน หลังจากที่เลิกงาน เธอก็ตรงไปที่ช็อปแอร์เมส ใช้เงินไปทั้งหมดแปดพันกว่า เพื่อซื้อเข็มขัดแอร์เมสเป็นของขวัญวันเกิดให้เย่เฉิน
เซียวเวยเวยรู้ดี จากกำลังทรัพย์ของเย่เฉินแล้ว เข็มขัดแอร์เมสแค่เส้นเดียวไม่ได้ถือว่ามากมายในสายตาของเขา
แต่สำหรับเซียวเวยเวย มันเป็นหนึ่งในสิ่งหรูหราที่เธอสามารถเอื้อมถึงได้มากที่สุดแล้ว
เพราะถึงอย่างไร ตอนนี้เธอต้องหาเงินคนเดียว เพื่อเลี้ยงอีกสี่คนที่เหลือ. อีกอย่างพ่อกับพี่ชายยังจำเป็นต้องใช้ค่ารักษาพยาบาลอีกไม่น้อย. ดังนั้นตัวเธอจึงประหยัดกินประหยัดใช้มาตลอด กว่าจะเก็บเงินแปดพันนี้มาได้
หลังจากที่เธอให้พนักงานในร้านห่อเข็มขัดให้เสร็จ ในระหว่างทางกลับเธอก็เอาแต่ครุ่นคิด ว่าควรส่งของขวัญไปให้เย่เฉินอย่างไรดี
หลังจากขบคิดอยู่นาน เธอก็ตัดสินใจว่าจะวางของขวัญไว้ตรงกล่องรับจดหมายหน้าประตูบ้านของเย่เฉิน แล้วค่อยส่งข้อความไปบอกให้เขาออกมาหยิบ
เธอคิดว่า แบบนี้ถึงจะเหมาะสม และไม่ถูกคนอื่นจับได้ โดยเฉพาะพี่สาวอย่างเซียวชูหรัน
อีกอย่าง ถ้าเกิดเย่เฉินไม่อยากได้ของวัญขึ้นมาล่ะก็ จะได้ไม่ถูกปฏิเสธต่อหน้า อย่างน้อยก็ยังพอเหลือทางไปให้เธอบ้าง
แต่ว่า ในตอนที่เธอกำลังจะเดินไปถึงประตูบ้านของเย่เฉิน ก็ได้ยินเสียงฟึดฟัดของคุณย่าจากที่ไกลๆ เมื่อลองฟังดูดีๆ. ก็พบว่าคุณย่ากำลังมีปากเสียงกับเย่เฉินตรงหน้าประตู!
นายหญิงใหญ่เซียวเลิกคิ้วขึ้น “ว่าไงนะ?! ให้ฉันขอโทษเขางั้นเหรอ? คนที่วันๆเอาแต่โกหกหลอกลวง สมควรที่จะได้รับคำขอโทษจากฉันเหรอ?! เฮอะ! ฉันจะบอกอะไรแกให้นะเวยเวย แกโดนภาพพจน์ผู้มีอิทธิพลจอมปลอมของเขาหลอกเข้าให้แล้วล่ะ! แกดูสิขนาดวันนี้เป็นวันเกิดของเขา ยังไม่มีใครเอาของขวัญมาให้เลยสักคนเดียว นี่มันหมายความว่าอะไรน่ะเหรอ? ก็หมายความว่าเขาหมดท่าแล้วน่ะสิ! ไม่แน่หลังจากนี้อาจจะถูกคิดบัญชีย้อนหลังก็ได้!”
เซียวเวยเวยรู้ดีว่า อำนาจเส้นสายของเย่เฉินในเมืองจินหลิงแข็งแกร่งขนาดไหน จะถังแตกง่ายๆได้ยังไง?
ถ้าเย่เฉินกำลังจะถังแตกจริงๆ แบบนั้นเจ้าของบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยคนก่อนอย่างหลิวจงฮุย ก็คงตามตัวเธอ เพื่อยึดบริษัทคืนกลับไปตั้งแต่แรกแล้ว
ดังนั้น ไม่ต้องไปคิดถึงเรื่องอื่นเลย ตราบใดที่หลิวจงฮุยยังไม่มาตามตัวเธอ ฉะนั้นก็แปลว่าเย่เฉินไม่มีทางถังแตกแน่นอน
ความเป็นไปได้อย่างเดียวที่มีอยู่ในตอนนี้ ก็คือย่าของเธอกำลังสร้างความวุ่นวายต่างหากล่ะ!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...