ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2963
“คนที่ให้ฉันไปอยู่กับหวังเหวินเฟยในตอนนั้นก็คือคุณย่า คนที่ให้ฉันไปอยู่กับเซียวอี้เชียนในเวลาต่อมาก็เป็นคุณย่าอีกเหมือนกัน คนที่ทำให้ชื่อเสียงของฉันต้องป่นปี้ คนที่ทำให้ตระกูลเซียวล้มละลาย คนที่ทำให้ฉันต้องหาเงินเลี้ยงครอบครัวก็คือคุณย่า！”
“ช่วงที่ผ่านมาฉันต้องลำบาก ส่วนใหญ่สาเหตุก็มาจากคุณย่าทั้งนั้น！แต่คุณย่าไม่ใช่แค่ไม่สำนึกผิด ตอนนี้ยังคิดที่จะบังคับให้ฉันหักหน้าผู้มีพระคุณใหญ่หลวงอย่างพี่เขย จิตใจคุณย่าทำด้วยอะไรกันแน่?！”
นายหญิงใหญ่แตกสลายไปตามๆกัน เอ่ยพูดทั้งที่ยังร้องไห้ว่า “เมื่อก่อนย่าเคยทำผิด แกโทษย่าได้เต็มที่ ย่าไม่มีอะไรจะแก้ตัว แต่การที่ฉันเฝ้ารักเฝ้าถนอมแกมาหลายปี มันไม่เพียงพอให้แกรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณเลยหรือไง?！ แกไม่ซาบซึ้งก็ไม่เป็นไร แต่แกกลับมาพูดว่าเย่เฉินมีบุญคุณอันใหญ่หลวงต่อแก แกพูดอย่างนี้ ไม่รู้จักสำนึกเลยหรือไง?！”
เซียวเวยเวยที่อารมณ์กำลังเดือดหลุดปากพูดออกไปโดยไม่ทันคิดว่า “ใช่ฉันไม่รู้จักสำนึก！ ตอนนั้นที่ฉันถูกบังคับให้เซ็นสัญญาขายเรือนร่าง ก็ได้พี่เขยนี่แหละช่วยฉันออกมา！”
ขณะที่พูด กรอบตาของเซียวเวยเวยก็เอ่อคลอไปด้วยน้ำตา เอ่ยพูดต่อว่า “พี่เขยไม่เพียงแค่ช่วยฉันอย่างเดียว แต่ยังไล่เจ้านายใจดำกับคู่ขาไปให้พ้นด้วย แถมยังคืนอิสระให้ผู้หญิงอีกหลายคนที่ถูกบังคับขายร่างกาย！”
“อีกอย่าง ฉันจะบอกอะไรให้นะ ก็เพราะว่าพี่เขยยกบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยให้ฉันดูแลนี้แหละ! ถึงได้มีเซียวเวยเวยในวันนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะความเมตตาจากพี่เขยทั้งนั้น！ กุ้ยเหรินที่ฉันพูดถึงก็คือเขานี่แหละ！”
นายหญิงใหญ่เซียวฟังมาถึงตรงนี้ ก็ตะลึงไปทั้งเนื้อทั้งตัว ตาแถบถลนออกมาจากเบ้า
เธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่า กุ้ยเหรินที่เซียวเวยเวยพบเจอ จะเป็นเย่เฉิน！
ที่น่าขำก็คือ เธอนึกว่าเซียวเวยเวยจะจับกุ้ยเหริน และเย่เฉินอาจจะกำลังถังแตก จึงถ่อมาพูดจาเหน็บแนมเย่เฉินถึงที่นี่ แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่า ที่ครอบครัวของตัวเองมีกินมีใช้ทุกวันนี้ เพราะว่าเย่เฉินมอบให้ทั้งนั้น
ในตอนนี้ ยิ่งพูดก็ยิ่งขึ้น เซียวเวยเวยขึ้นเสียงใส่นายหญิงใหญ่เซียวว่า “บริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยเติบโตได้เร็วขนาดนี้ ไม่ใช่เพราะฉันเก่งเลยสักนิด แต่เป็นเพราะพี่เขยช่วยฉันเตรียมการกับลูกน้องของท่านหงห้าไว้ตั้งนานแล้ว เพราะแบบนั้นผู้คนภายนอกถึงได้อยากทำทุกวิธีเพื่ออยากร่วมงานกับฉันยังไงล่ะ！”
“ท่านหงห้าเก่งกล้าสามารถ มีธุรกิจมากมายอยู่ในมือ ถ้าตอนนี้เขากำลังมองหาพนักงานต้อนรับล่ะก็ เขาต้องติดต่อมาร่วมงานกับฉันแน่นอน！”
“แม้แต่เสื้อผ้าที่คุณย่าใส่อยู่ตอนนี้ ก็อาศัยบารมีของพี่เขยทั้งนั้นถึงซื้อมาใส่ได้！”
“ไม่อย่างนั้น ฉันคงถูกบังคับขายตัวไปเป็นโสเภณีที่KTVตั้งนานแล้ว คงไม่มีเวลาว่างมาซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆให้คุณย่าใส่หรอก！”
“ดีไม่ดีป่านนี้คุณย่าคงได้ไปแยกถุงพลาสติกที่ตลาดเพื่อหาเรื่องตัวเองแล้ว！”
“กว่าจะมีชีวิตดีๆและมั่นคงเหมือนอย่างตอนนี้ได้ก็ไม่ใช่ง่ายๆ แต่คุณย่ากลับถ่อมาอาละวาดถึงที่นี่ คุณย่าคิดจะทำอะไรกันแน่?”
“ต้องให้ฉันออกไปจากบ้าน ตัดขาดจากโลกของคุณย่าไปตลอดชีวิตถึงจะพอใจใช่ไหม?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...