ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2966
เซียวเวยเวยคิดไม่ถึงว่าเข็มขัดที่เธอซื้อให้เย่เฉินจะทำให้คุณย่าเดือดขนาดนี้
เมื่อเห็นท่าทางเจ้ากี้เจ้าการของคุณย่า เธอก็เริ่มฉุนขึ้นมาบ้างแล้ว หลุดปากพูดออกไปว่า “เงินที่ฉันใช้อยู่ในตอนนี้ป็นเงินที่มาจากน้ำพักน้ำแรงของฉันทั้งนั้น ฉันจะซื้ออะไรให้ใคร มันเป็นสิทธิ์ของฉัน คุณย่าไม่มีสิทธิ์มายุ่ง！”
“ว่าไงนะ?！ ฉันไม่มีสิทธิ์ยุ่งงั้นเหรอ?！” นายหญิงใหญ่เซียวเพิ่งอดกลั้นกับเย่เฉินมา ประจบประแจงสารพัดวิธียังถูกเย่เฉินแขวะกลับ ตอนนี้ในใจจึงอัดอั้นเป็นอย่างมาก พอมาเห็นว่าเซียวเวยเวยกล้าต่อปากต่อคำกับตัวเอง ไฟโทสะก็พลันลุกฮือ
เธอหยุดเดิน ดุด่าอย่างกรุ่นโกรธว่า “แกอย่าลืมสิ ฉันมีสิทธิ์ตัดสินใจทุกอย่างในครอบครัว เมื่อก่อนเป็นยังไง ตอนนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น ในอนาคตก็เหมือนกัน！ในช่วงเวลาที่ครอบครัวกำลังลำบากแบบนี้ ควรที่จะใช้จ่ายอย่างรอบคอบ！การที่แกใช้เงินฟุ่มเฟือยแบบนี้ ก็เท่ากับว่าไม่สนความเป็นความตายของครอบครัวเรา！”
เซียวเวยเวยรู้สึกน้อยใจ แต่ก็ยังพูดออกมาอย่างกรุ่นโกรธว่า “เมื่อก่อนไม่ว่าเรื่องอะไรคุณย่าก็ตัดสินใจทุกอย่าง นั่นก็เพราะว่าคุณย่าถือครองทุกอย่างในบ้าน แต่ทุกอย่างที่ว่าก็สูญเสียไปเพราะฝีมือของคุณย่า！ตอนนี้ครอบครัวต้องกลับมาเริ่มที่ศูนย์ เงินที่ฉันหามาได้จากน้ำพักน้ำแรงของฉัน ทำไมต้องให้คุณย่าตัดสินใจด้วย?”
ยิ่งเซียวเวยเวยพูด ก็ยิ่งขึ้นเสียงสูง “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เรื่องของฉันฉันจะตัดสินใจเอง！ส่วนเงินที่ฉันหามาได้ ฉันจะแบ่งให้คุณย่าเอาไปใช้จ่าย และแบ่งให้พ่อกับพี่เป็นค่ารักษาพยาบาล ส่วนที่เหลือ ฉันจะใช้จ่ายยังไงก็เรื่องของฉัน คุณย่าไม่มีสิทธิ์มายุ่ง！”
นายหญิงใหญ่เซียวโกรธจนแทบบ้า กัดฟันกรอดแล้วดุด่าออกมาว่า “แกมันเนรคุณ！แกจะตามรอยเซียวชูหรัน ทรยศฉันอีกคนหรือไง?！”
กรอบตาของเซียวเวยเวยคลอไปด้วยหยาดน้ำใส “ตามรอยพี่ชูหรันก็ไม่เห็นมีอะไรไม่ดีตรงไหน พอไม่เชื่อฟังคุณย่าแล้ว เธอดูมีความสุขกว่าฉันตั้งเยอะ！”
ขณะที่พูด เธอก็เค้นเสียงแข็งออกมา “เรื่องที่ควรพูดฉันก็พูดออกมาหมดแล้ว ถ้าคุณย่ายอมรับได้ ก็เอาตามที่ฉันบอก ต่อไปนี้ฉันจะแบ่งค่าใช้จ่ายให้คุณย่าเป็นรายเดือน ค่าใช้จ่ายส่วนที่เหลือคุณย่าไม่ต้องมายุ่ง แต่ถ้าคุณย่ารับไม่ได้ พรุ่งนี้ฉันจะออกไปเช่าห้องอยู่คนเดียว ไม่ไหวจริงๆฉันก็จะนอนที่บริษัท ห้องทำงานผู้จัดการที่บริษัทมีพื้นที่เยอะ เอาเตียงไปกางนอนยังได้เลย！”
เซียวเวยเวยรู้ดีอยู่แล้ว ค่าใช้จ่ายแปดพันของคนสามคนในหนึ่งเดือน มันเป็นอะไรที่ค่อนข้างสูงเกินไป
แต่เธอก็ขี้เกียจคิดเล็กคิดน้อยกับนายหญิงใหญ่เซียวแล้ว ขอแค่สามารถทำให้นายหญิงใหญ่เซียวล้มเลิกความคิดที่จะควบคุมเธอ ก็ถือเป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่แล้ว
ส่วนเงินแปดพัน ถึงมันจะมากไปหน่อย แต่ว่าผลประกอบการของบริษัทในตอนนี้ก็ถือว่าดีมาก รายรับที่ได้ในแต่ละเดือนก็มีมากถึงหมื่น
อีกอย่าง การที่บริษัทพัฒนาได้ดี กำไรก็ยิ่งสูง หลังจากนี้แค่รอบริษัทจ่ายภาษีในทุกรอบไตรมาสเสร็จ ในผลประกอบการและกำไรที่ได้ยังมีโบนัสเป็นส่วนแบ่งเล็กๆของเธออีก พอคำนวณดูแล้ว ปีนี้ยังไงก็ต้องได้สามหมื่นถึงสี่หมื่น หรืออาจจะมากกว่านั้น
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...