ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2966

เซียวเวยเวยคิดไม่ถึงว่าเข็มขัดที่เธอซื้อให้เย่เฉินจะทำให้คุณย่าเดือดขนาดนี้

เมื่อเห็นท่าทางเจ้ากี้เจ้าการของคุณย่า เธอก็เริ่มฉุนขึ้นมาบ้างแล้ว หลุดปากพูดออกไปว่า “เงินที่ฉันใช้อยู่ในตอนนี้ป็นเงินที่มาจากน้ำพักน้ำแรงของฉันทั้งนั้น ฉันจะซื้ออะไรให้ใคร มันเป็นสิทธิ์ของฉัน คุณย่าไม่มีสิทธิ์มายุ่ง！”

“ว่าไงนะ?！ ฉันไม่มีสิทธิ์ยุ่งงั้นเหรอ?！” นายหญิงใหญ่เซียวเพิ่งอดกลั้นกับเย่เฉินมา ประจบประแจงสารพัดวิธียังถูกเย่เฉินแขวะกลับ ตอนนี้ในใจจึงอัดอั้นเป็นอย่างมาก พอมาเห็นว่าเซียวเวยเวยกล้าต่อปากต่อคำกับตัวเอง ไฟโทสะก็พลันลุกฮือ

เธอหยุดเดิน ดุด่าอย่างกรุ่นโกรธว่า “แกอย่าลืมสิ ฉันมีสิทธิ์ตัดสินใจทุกอย่างในครอบครัว เมื่อก่อนเป็นยังไง ตอนนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น ในอนาคตก็เหมือนกัน！ในช่วงเวลาที่ครอบครัวกำลังลำบากแบบนี้ ควรที่จะใช้จ่ายอย่างรอบคอบ！การที่แกใช้เงินฟุ่มเฟือยแบบนี้ ก็เท่ากับว่าไม่สนความเป็นความตายของครอบครัวเรา！”

เซียวเวยเวยรู้สึกน้อยใจ แต่ก็ยังพูดออกมาอย่างกรุ่นโกรธว่า “เมื่อก่อนไม่ว่าเรื่องอะไรคุณย่าก็ตัดสินใจทุกอย่าง นั่นก็เพราะว่าคุณย่าถือครองทุกอย่างในบ้าน แต่ทุกอย่างที่ว่าก็สูญเสียไปเพราะฝีมือของคุณย่า！ตอนนี้ครอบครัวต้องกลับมาเริ่มที่ศูนย์ เงินที่ฉันหามาได้จากน้ำพักน้ำแรงของฉัน ทำไมต้องให้คุณย่าตัดสินใจด้วย?”

ยิ่งเซียวเวยเวยพูด ก็ยิ่งขึ้นเสียงสูง “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เรื่องของฉันฉันจะตัดสินใจเอง！ส่วนเงินที่ฉันหามาได้ ฉันจะแบ่งให้คุณย่าเอาไปใช้จ่าย และแบ่งให้พ่อกับพี่เป็นค่ารักษาพยาบาล ส่วนที่เหลือ ฉันจะใช้จ่ายยังไงก็เรื่องของฉัน คุณย่าไม่มีสิทธิ์มายุ่ง！”

นายหญิงใหญ่เซียวโกรธจนแทบบ้า กัดฟันกรอดแล้วดุด่าออกมาว่า “แกมันเนรคุณ！แกจะตามรอยเซียวชูหรัน ทรยศฉันอีกคนหรือไง?！”

กรอบตาของเซียวเวยเวยคลอไปด้วยหยาดน้ำใส “ตามรอยพี่ชูหรันก็ไม่เห็นมีอะไรไม่ดีตรงไหน พอไม่เชื่อฟังคุณย่าแล้ว เธอดูมีความสุขกว่าฉันตั้งเยอะ！”

ขณะที่พูด เธอก็เค้นเสียงแข็งออกมา “เรื่องที่ควรพูดฉันก็พูดออกมาหมดแล้ว ถ้าคุณย่ายอมรับได้ ก็เอาตามที่ฉันบอก ต่อไปนี้ฉันจะแบ่งค่าใช้จ่ายให้คุณย่าเป็นรายเดือน ค่าใช้จ่ายส่วนที่เหลือคุณย่าไม่ต้องมายุ่ง แต่ถ้าคุณย่ารับไม่ได้ พรุ่งนี้ฉันจะออกไปเช่าห้องอยู่คนเดียว ไม่ไหวจริงๆฉันก็จะนอนที่บริษัท ห้องทำงานผู้จัดการที่บริษัทมีพื้นที่เยอะ เอาเตียงไปกางนอนยังได้เลย！”