ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 297

บทที่ 297

ในใจของเซียวเวยเวย ก็ต้องมีไม่พอใจบ้าง

เธออยากจะเป็นคนรักของเซียวอี้เชียนต่อไปมากกว่า ในขณะเดียวกันเซียวอี้เชียนก็จะสามารถแนะนำให้เธอรู้จักคนใหญ่คนโตอื่นๆ

เช่นนี้ ตนเองก็จะได้อาศัยใบบุญของเซียวอี้เชียน แล้วก็จะสามารถบริหารคนของตนเองได้ แล้วค่อยๆ กลายเป็นคนดังของเมืองจินหลิง

พอถึงตอนนั้น ตนเองไม่เพียงได้ผลประโยชน์มากมาย บริษัทเซียวซื่อก็จะได้ผลดีไปด้วย ส่วนตนเอง ก็จะกลายเป็นที่พึ่งของบริษัทเซียวซื่อ กลายเป็นคนควบคุมบริษัทเซียวซื่อ

แต่ที่เธอคิดไม่ถึงก็คือ เซียวอี้เชียนกลับเอาเธอเป็นเครื่องมือ เพื่อที่จะเอายามาหนึ่งชุด ถึงกับยอมเอาตนเองไปให้กับเว่ยฉางหมิงอย่างนั้นหรือ?

ตนเองอยากเป็นคนรักของเซียวอี้เชียน แล้วเป็นคนดังของสังคมระดับสูง แต่ไม่อยากเป็นของเล่นของคนในสังคมระดับสูง ถ้าเรื่องที่ว่าเป็นของเล่น มันแพร่ออกไป ในชีวิตนี้ก็อย่าได้หวังว่าจะได้ไต่เต้าไปที่สูงได้อีกเลย

ดังนั้น เธอก็ดึงมือของเซียวอี้เชียน แล้วพูดออดอ้อนว่า “อี้เชียน ฉันรักคุณขนาดนี้ ก็อยากอยู่ข้างๆ คุณ ไม่อยากไปไหน.......”

ตอนนี้เซียวอี้เชียนก็เริ่มรำคาญเซียวเวยเวย เพราะว่าเซียวเวยเป็นหนึ่งในผู้หญิงที่ไม่คู่ควรกับราคา เท่าที่เคยเที่ยวผู้หญิงมาทั้งหมด

ดังนั้น เขาก็เลยอยากจะปล่อยเซียวเวยเวยออกไป เพื่อแลกกับผลประโยชน์สุดท้าย

เขาเอาเธอให้กับเว่ยฉางหมิง จะกลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในตอนนี้

ตอนนี้ตนเองไม่มีกำลังทำเรื่องในมุ้งแล้ว เอาเซียวเวยเวยไว้ ก็ได้แต่มอง แต่ทำไม่ได้ แต่ว่า ถ้าเอาเซียวเวยเวยให้ไป แล้วตระกูลเว่ย

สามารถรักษาตนเองจนหายได้ ตนเองยังสามารถไปหาผู้หญิงคนอื่นได้

ดังนั้น เขากูพูดเสียงขรึมกับเซียวเวยเวยว่า “อย่ามาเล่นไม้นี้กับผม ผมให้คุณไปอยู่กับน้องเว่ย ก็ไปเสีย อย่ามาพูดมาก”

น้ำตาของเซียวเวยเวยก็ไหลบาก ร้องไห้พูดว่า “อี้เชียน หรือที่คุณมาอยู่กับ ไม่ได้เป็นเพราะว่าชอบฉันหรอกหรือ? ถ้าชอบฉันจริง จะเอาฉันไปให้คนอื่นได้อย่างไร?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน