ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2971
เซียวชูหรันยิ้มออกมาอย่างจนใจ “คุณมันขี้โม้ คิดจะขับแอลกอฮอล์ออกจากร่างกาย แล้วรู้ไหมว่าแอลกอฮอล์ต้องใช้เวลาเท่าไหร่ถึงจะขับออกจากร่างกายหมด เมาไม่ขับ นี่คือกฎเหล็ก คุณจะลองดีเพียงเพราะตัวเองคอแข็งไม่ได้”
เย่เฉินสามารถใช้ปราณทิพย์ขับแอลกอฮอล์ออกจากร่างกายได้จริงๆ แต่เขาเองก็รู้ ว่าภรรยาคงไม่เชื่อเขาแน่ ในเมื่อเป็นอย่างนี้ เขาเองก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรมากมาย
ดังนั้น เขาจึงพูดยิ้มๆว่า “ที่รักพูดถูก เมาไม่ขับ งั้นเอาอย่างนี้แล้วกัน เราดื่มไปก่อน ไปดูคอนเสิร์ตค่อยเรียกรถเอา”
“อย่างนี้ค่อยเข้าท่าหน่อย！”เซียวชูหรันพูดยิ้มๆว่า “วันนี้ไม่ขับรถไปก็ดีเหมือนกัน คงมีคนไปดูคอนเสิร์ตของกู้ชิวอี๋ไม่ต่ำกว่าหมื่นคน ตอนนั้นลานจอดรถต้องเต็มจนหาที่จอดรถไม่ได้แน่ๆ เราเรียกรถไปดีกว่า หลังคอนเสิร์ตจบ จะได้เดินเล่นด้วย จากสถานที่จัดงานกลับมาที่บ้าน ก็คงประมาณสามสิบสี่สิบนาที ถือซะว่าเดินเล่นไปในตัวเป็นไง?”
เย่เฉินพยักหน้า พูดยิ้มๆว่า “ได้ครับ ตามใจคุณเลย”
ในตอนนี้เองเซียวฉางควานก็รีบเอ่ยพูดยิ้มๆ “ไอ้หยาลูกเขยพ่อ อีกเดี๋ยวอย่าลืมหยิบเหล้าหมาวถายมาด้วยนะ ฉันอยากดื่มมาหลายวันแล้ว！”
เย่เฉินยิ้ม”ครับ ผมจะหยิบเหล้าหมาวถายที่รสชาติดีที่สุดมาให้นะครับ！”
หม่าหลันเอ่ยขึ้น “เย่เฉิน เหล้าหมาวถายรสชาติดีๆในบ้านเราราคาเป็นแสน เอามาให้เซียวฉางควานดื่มคงเปลืองน่าดู แกเอาเหล้าหมาวถายที่รสชาติดีๆมาดื่มเองเถอะ แล้วค่อยหยิบรสธรรมดามาให้เขา”
เซียวซูหรันจนปัญญา เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “เฮ้อแม่ แม่ก็เพลาๆลงหน่อยเถอะ ทีแม่ใช้เครื่องสำอางราคาเป็นแสน พ่อยังไม่เห็นว่าอะไรเลย แล้วทำไมแม่ถึงเอาแต่กระแนะกระแหนเขาอยู่ได้?”
ดวงตาของเซียวฉางควานเป็นประกาย เอ่ยพูดอย่างระริกระรี้ว่า “ใช่！คุณบอกว่าหน้าแก่ๆอย่างผมไม่คู่ควรกับเหล้าหมาวถายราคาหลายแสน แล้วหน้าแก่ๆอย่างคุณคู่ควรกับเครื่องสำอางราคาเป็นแสนเหรอ? อย่าลืมสิ เราเป็นสามีภรรยากันนะ ถ้าจะให้พูดก็พอๆกันนั่นแหละ ถ้าผมเป็นลากรรมกร งั้นคุณก็เป็นลาขนสินค้า ไม่มีใครดีไปกว่ากันหรอก”
หม่าหลันรู้สึกอับอายแปลกๆ จึงสบถด่าออกมาอย่างกรุ่นโกรธ “ลาขนสินค้าบ้านแม่คุณสิ! ฉ่ำเชยอย่างคุณกล้ามาเปรียบเทียบกับฉันเหรอ? ดูหน้าคุณเอาเถอะ เหี่ยวอย่างกับหมาหน้าย่น ไม่เห็นจะหน้าใสเงาวาวเหมือนฉันตรงไหน ยังมีหน้ามาบอกว่าพอๆกันอีกเหรอ?”
เซียวฉางควานหัวร้อน มองมาที่เย่เฉินอย่างหงุดหงิด แล้วพูดว่า “แกดูสิ ฉันว่าที่แกซื้อเครื่องสำอางแพงขนาดนั้นให้เธอมันสิ้นเปลืองเปล่าๆ เอาเครื่องสำอางพวกนั้นไปทาให้หมา ยังดีกว่าให้เธอเอามาทาเองเสียอีก ตอนนั้นแกน่าจะฟังฉัน ก็บอกแล้วว่าให้ซื้อของปลอมให้เธอ ถึงยังไงคนบ้านนอกอย่างเธอก็ดูไม่ออกหรอก！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...