ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3004
เมื่อกู้ชิวอี๋ได้ยินคำพูดนี้ คนทั้งคนก็วิตกกังวลขึ้นมาในทันที และอ้าปากพูดว่า: “พ่อค่ะ! หนู…..หนูคงจะไม่ใช่ว่าสร้างปัญหาให้กับพี่เย่เฉินนะ?!”
ในเวลานี้หลินหว่านชิวก็เอ่ยปากพูดว่า: “แม่คิดว่าตระกูลอานรู้ว่าเย่เฉินยังมีชีวิตอยู่ น่าจะไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร คุณตาคุณยายของเฉินเอ๋อก็ยังมีชีวิตอยู่ ยิ่งไปกว่านั้นตระกูลอานก็มีพวกเขาเป็นใหญ่ ถ้าหากพวกเขารู้ว่าเฉินเอ๋อยังมีชีวิตอยู่ มีแต่จะความสุข ไม่มีทางคุกคามอะไรเฉินเอ๋อ ไม่แน่หลังจากที่พวกเขาเจอกับเฉินเอ๋อ ในทางตรงกันข้ามสามารถที่จะนำทรัพยากรและโอกาสมาให้เฉินเอ๋อมากยิ่งขึ้น”
จากนั้น หลินหว่านชิวก็พูดอีกว่า: “ถอยหนึ่งหมื่นก้าวมาพูด ต่อให้ตระกูลอานไม่มีความรู้สึกอะไรต่อเฉินเอ๋อ แต่เนื่องจากว่ามีความสัมพันธ์ทางสายเลือด อย่างมากก็ต่างคนต่างก็ไม่รบกวนซึ่งกันและกัน พวกเขาคงจะไม่มีทางเป็นคนที่มาหาเรื่องเฉินเอ๋อเองอย่างแน่นอน”
กู้เย้นจงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพยักหน้าพูดว่า: “นั่นก็ใช่อยู่ ภัยคุกคามของเฉินเอ๋อคือตระกูลซู แต่ว่าตอนนี้เห็นได้ชัดว่าตระกูลซูไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาแล้ว”
หลินหว่านชิวรีบถาม: “งั้นคุณว่า ฆาตกรที่ฆ่าพี่เย่และพี่อานถ้าหากรู้ว่าเฉินเอ๋อยังมีชีวิตอยู่ จะลงมือกับเขาหรือเปล่า?”
กู้เย้นจงส่ายหน้า: “น่าจะไม่มีทาง ถ้าหากพวกเขาต้องการชีวิตของเฉินเอ๋อ ปีนั้นอยู่ที่เมืองจินหลิง ก็ฆ่าเฉินเอ๋อไปพร้อมกันแล้ว เนื่องจากว่า ขนาดพี่เย่ก็ไม่สามารถที่จะหลุดพ้นจากความโหดร้ายของพวกเขาไปได้ ถ้าหากพวกเขาอยากจะฆ่าเฉินเอ๋อ เฉินเอ๋อจะรอดมาได้ยังไง”
หลินหว่านชิวพยักหน้าเล็กน้อย กู้ชิวอี๋ที่อยู่ข้างๆก็โล่งใจเล็กน้อย เธอจับหัวใจของตัวเองไปด้วย และพูดด้วยความหวาดกลัวไปด้วยว่า: “หนูเป็นห่วงจริงๆว่าจะสร้างปัญหาอะไรให้กับพี่เย่เฉิน…..เนื่องจากว่าเรื่องนี้หนูไม่ได้ปรึกษากับเขาก่อน…..”
กู้เย้นจงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “อันที่จริงยังดี รู้ว่าการหมั้นของพวกลูกสองคน ก็เพียงแต่ตระกูลเย่เท่านั้น ตระกูลอาน และหลายตระกูลใหญ่นี้ของในเย่นจิง ต่อให้ลูกไม่ได้พูดสิ่งนี้ในคอนเสิร์ต ตระกูลเย่ก็รู้เรื่องของเฉินเอ๋อตั้งนานแล้ว ซูจือหยูของตระกูลซูและตู้ไห่ชิงสองแม่ลูกก็คงจะรู้อย่างแน่นอน สำหรับอีกสองหรือสามตระกูลที่เหลือ ต่อให้ตอนนี้รู้แล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”
หลินหว่านชิวพูดอย่างจริงจัง: “ดังนั้นลูกต้องวางตัวให้พอดี ลูกไปสหรัฐอเมริกา ทำได้เพียงไปเยี่ยมเยียนหวางเวยเวย สำหรับคนของตระกูลอานจะเจอลูกหรือเปล่า ก็ขึ้นอยู่กับว่าหวางเวยเวยจะบอกข่าวนี้ไปหรือเปล่า ถ้าหากหวางเวยเวยบอกเรื่องราวนี้ไป งั้นคนของตระกูลอานพบเจอกับลูกก็เป็นพวกเขาเองที่จะเจอลูก ไม่ใช่ว่าลูกเป็นคนจะเจอพวกเขาเอง”
กู้ชิวอี๋ถามอย่างไม่เข้าใจว่า: “แต่หนูไปเจอคนของตระกูลอานทำไมค่ะ……”
หลินหว่านชิวพูด: “ก็ย่อมช่วยเฉินเอ๋อเชื่อมสายสัมพันธ์กับตระกูลอาน ถ้าหากเฉินเอ๋อสามารถที่จะรับความช่วยเหลือจากตระกูลอานได้ การพัฒนาในอนาคตจะได้รับการสนับสนุนอย่างมาก ดังนั้นลงทุนลงแรงน้อยแต่ผลตอบแทนที่ได้มากเป็นทวีคูณ ถ้าหากเฉินเอ๋อนิสัยดื้อรั้น ไม่ยอมติดต่อกับตระกูลอานโดยตรง มีลูกสร้างสายสัมพันธ์ ก็ถือว่าช่วยเหลือเฉินเอ๋อเชื่อมความสัมพันธ์กับตระกูลอาน นี่ก็เป็นสิ่งที่ดีต่อเฉินเอ๋อ ไม่ได้เลวร้าย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...