เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3007

เดิมทีเซียวชูหรันก็ต้องการจะถามเหมือนเดิมจริงๆ ตามความคิดของเธอ ตราบใดที่บริษัทของเธอค่อยๆมองเห็นการพัฒนา เย่เฉินก็สามารถค่อยๆลดงานดูฮวงจุ้ยได้ และพยายามอย่าแตะต้องงานด้านนี้ให้มากที่สุด

แต่ตอนนี้ได้ยินเย่เฉินพูดแบบนี้ เธอก็เก็บสำนวนการพูดนั้นของตัวเอง และพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า: “สามี งั้นตัวของนายเองก็ต้องระวังให้มากขึ้น”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพยักหน้าพูดว่า: “วางใจเถอะภรรยา ฉันจะระวัง”

เซียวชูหรันยิ้มอย่างมีความสุข: “ดึกมากแล้ว รีบกลับห้องไปนอนเถอะ”

“ได้!”

กลางดึก ตอนที่เย่เฉินกับเซียวชูหรันกอดกันแล้วนอนหลับไป ในลานกว้างของคฤหาสน์ตระกูลซ่ง ผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกไปอย่างสบายๆ

ในเวลานี้เป็นเวลาตีหนึ่งครึ่ง แต่อิโตะ นานาโกะไม่ได้นอน แต่มาถึงในลานบ้านคนเดียว หาสถานที่แห้งและสบาย นั่งขัดสมาธิในลานบ้านเงยหน้ามองดูดาว

คอนเสิร์ตของกู้ชิวอี๋ ทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมาก และมีรายละเอียดมากมายในนั้น ทำให้ตอนนี้เธอยังดึงสติกลับมาไม่ได้

ในคอนเสิร์ต ครั้งแรกที่เธอเห็นความหลงรักและความกล้าหาญของไอดอลอย่างกู้ชิวอี๋ ในวินาทีนั้น เธอนับถือกู้ชิวอี๋มากขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากคอนเสิร์ต เธอไตร่ตรองเรื่องนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า และก็มีสัญชาตญาณอย่างหนึ่ง เหมือนกับว่ากู้ชิวอี๋สารภาพรักกับคนรักในงาน น่าจะเป็นเย่เฉินที่ตัวเองหลงรักมาเป็นเวลานาน

แต่ว่า เธอก็คิดไม่ออกว่า ในนั้นนี้มีเบาะแสที่ชัดเจนอะไรสามารถจะสนับสนุนสัญชาตญาณอย่างนี้ของตัวเองได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน