ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3009

วันรุ่งขึ้น ในช่วงเช้าตรู่

เย่เฉินและเซียวชูหรันลุกขึ้นทีละคน หลังจากที่อาบน้ำลงไปทานอาหารเช้าข้างล่าง

ตามกระบวนการหลายวันเหล่านี้ หลังจากที่เย่เฉินทานข้าวเสร็จ ขับรถส่งเซียวชูหรันไปทำงาน แต่ว่าสถานที่ทำงานอาจไม่แน่นอน อาจจะไปที่บริษัท และก็อาจจะไปสถานที่ก่อสร้างของตี้เหากรุ๊ป หรือว่าเป็นคฤหาสน์เก่าที่ตู้ไห่ชิงประมูลมาใหม่หลังนั้น

แต่ว่า ตอนที่เซียวชูหรันทานข้าวหลังจากที่ยุ่งอยู่กับโทรศัพท์ ก็พูดกับเย่เฉินอย่างตื่นเต้นว่า: “สามี! คุณซ่งหวั่นถิงของตระกูลซ่งนัดฉันไปคุยเรื่องการลงทุนในโครงการที่ซ่งซื่อกรุ๊ป!”

เย่เฉินไม่ได้รู้สึกประหลาดใจ เพราะว่าเมื่อวานนี้ซ่งหวั่นถิงได้แสดงความหมายนี้ออกมาอย่างชัดเจนแล้ว

ในมุมมองของเย่เฉิน เหตุผลที่ซ่งหวั่นถิงทำแบบนี้ คงจะหวังว่าสามารถที่จะช่วยเหลือการเริ่มต้นธุรกิจของเซียวชูหรันได้ มาตอบแทนที่ตัวเองช่วยเหลือเธอ

ดังนั้น เย่เฉินก็ไม่ได้คิดมาก ก็ถามเธอว่า: “งั้นเดี๋ยวทานข้าวเสร็จฉันส่งเธอไปที่ซ่งซื่อกรุ๊ป หรือว่าจะไปที่อื่นเหรอ?”

“ไปซ่งซื่อกรุ๊ป!”เซียวชูหรันพูดอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย: “ตอนนี้คุณซ่งเป็นประธานของซ่งซื่อกรุ๊ป ด้านการลงทุนโครงการนี้ เธอน่าจะตัดสินใจได้โดยตรง ดังนั้นฉันก็จะต้องรีบไปพูดคุยกับเธอ ดูว่าสามารถที่จะดำเนินการได้โดยเร็วที่สุดหรือเปล่า”

หม่าหลันที่อยู่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะอุทานว่า: “ชูหรัน ตอนนี้ลูกจะร่วมลงทุนกับซ่งซื่อกรุ๊ปเหรอ? พระเจ้า! นี่ก็สุดยอดเกินไปแล้วนะ!”

เซียวชูหรันรีบพูด: “แม่ค่ะ หนูแค่ไปคุยกับคุณซ่งเท่านั้น ดูว่ามีความเป็นไปได้ที่จะร่วมลงทุนกันหรือเปล่า”

หม่าหลันพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ประธานบริษัทใหญ่ขนาดนั้นอย่างคนอื่นเขาเชิญลูกไปคุยการลงทุน งั้นยังต้องคิดอีกเหรอ? คงจะสำเร็จอย่างแน่นอน! แบบนี้ บริษัทของลูกก็จะก้าวหน้าไปอีกขั้น”

เซียวชูหรันพูดว่า: “เรื่องนี้หลังจากที่คุยกับคุณซ่งแล้วถึงจะรู้”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน