ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3010
แต่ว่า ในใจของเซียวชูหรันรู้ดีมาก ด้วยความแข็งแกร่งและความสามารถของตัวเองในตอนนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะร่วมลงทุนในโครงการที่มีการลงทุนรวมหลายหมื่นล้านกับซ่งซื่อกรุ๊ปได้ในทีเดียว
ความแข็งแกร่งโดยรวมของบริษัทเธอในตอนนี้ ยังห่างไกลจากขนาดของบริษัทออกแบบขนาดใหญ่ ประกอบกับว่าตอนนี้เธอยังมีโครงการของตี้เหากรุ๊ปอยู่ในมือ ดังนั้นกำลังที่สามารถแบ่งออกมาได้จึงมีจำกัดมากยิ่งขึ้น
โครงการนับหมื่นล้านที่ซ่งหวั่นถิงนำออกมานี้ เซียวชูหรันคาดการณ์ว่าตัวเองอย่างมากที่สุดก็สามารถกินได้หนึ่งในห้า
แต่ว่า แม้แต่หนึ่งในห้า ก็เป็นกำไรส่วนหนึ่งที่ใหญ่เป็นอย่างมาก
เพียงแค่ค่าออกแบบ ก็มีเกือบสี่สิบล้านกว่า
ตอนที่เซียวชูหรันตื่นเต้นเพราะเรื่องนี้อย่างไม่มีสิ้นสุด ซ่งหวั่นถิงที่อยู่ตรงข้ามกับเธอคิดในใจ กลับจะพูดถึงหัวข้อบนตัวของเย่เฉินอย่างไร และไม่ทำให้เซียวชูหรันมีความสงสัยอะไร ถามคำถามเหล่านั้นที่ตัวเองอยากจะถาม
ดังนั้น เธอก็ถามเซียวชูหรันว่า: “นายหญิงเย่ คุณว่าโครงการเหล่านี้ของซ่งซื่อกรุ๊ป บริษัทของคุณสามารถร่วมลงทุนได้หรือเปล่าคะ?”
เซียวชูหรันพูดอย่างจริงจังว่า: “คุณซ่ง โครงการเหล่านี้บริษัทของพวกเราสามารถที่จะทำได้ เพียงแต่ว่าฉันไม่ค่อยแน่ใจ โครงการเหล่านี้ของคุณจะเริ่มพร้อมกันหรือเปล่า?”
ซ่งหวั่นถิงอธิบายว่า: “โดยทั่วไปแล้วโครงการเหล่านี้ก็ได้รับการจัดเตรียมการเปิดตัวทีละโครงการ แต่ว่าโครงการมากมายขนาดนี้ เวลากำหนดเฉพาะของการทำงานที่แท้จริงของแต่ละโครงการ ระยะเวลาน่าจะขยายครึ่งปีถึงกับหนึ่งปี แบบนี้ก็สะดวกที่นายหญิงเย่จะจัดการเวลาและกำลังอย่างสมเหตุสมผล ไม่อย่างนั้นถ้าหากโครงการทั้งหมดเหล่านี้เปิดตัวในช่วงเวลาที่ใกล้ชิดกันมาก ฉันกลัวว่าคุณจะยุ่งมาก”
ดังนั้น เธอก็ถามอย่างทำอะไรไม่ถูก: “คุณซ่ง ของขวัญชิ้นนี้ของคุณมากเกินไป ฉัน……ฉันละอายใจจริงๆ……”
ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “นายหญิงเย่คุณอย่าได้เกรงใจฉันขนาดนี้ อาจารย์เย่เคยช่วยตระกูลพวกเรามาหลายครั้ง ถึงกับยังเคยช่วยชีวิตของฉัน ฉันและคุณปู่ติดค้างหนี้น้ำใจเขามากมาย ดังนั้นโครงการเหล่านี้ตราบใดที่นายหญิงเย่รู้สึกไม่มีปัญหา ฉันก็สามารถที่จะส่งมอบให้คุณทำได้”
เซียวชูหรันถามด้วยความประหลาดใจ: “คุณซ่ง คุณบอกว่าสามีของฉันเคยช่วยชีวิตของคุณเหรอคะ? ทำไมฉันไม่ได้ยินเขาพูดมาก่อน”
ซ่งหวั่นถิงอธิบายว่า: “คือแบบนี้ค่ะ ตอนนั้นฉันเชื่อฟังพูดของมิจฉาชีพที่มาจากฮ่องกง ไม่ระวังทำให้ฮวงจุ้ยของบ้านตัวเองกลายเป็นค่ายล็อกมังกร เกือบจะประสบอุบัติเหตุครั้งใหญ่ โชคดีที่คำแนะนำของอาจารย์เย่ถึงได้พลิกเหตุร้ายให้กลายเป็นความปลอดภัย……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...