ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3011
พูดแล้ว ซ่งหวั่นถิงก็บอกเรื่องที่ตอนนั้นตัวเองเพราะว่าเคราะห์ร้าย ถูกอาจารย์ล่ายฮ่องกงจอมปลอมคนนั้นหลอกลวง จนถึงไอ้สกุลล่ายถูกเย่เฉินจับได้ สุดท้ายประสบการณ์ที่เย่เฉินช่วยตัวเองทำลายค่ายล็อกมังกร ตั้งแต่ต้นจนจบให้กับเซียวชูหรัน
เซียวชูหรันได้ยินจนตกตะลึงอ้าปากค้าง เดิมทีเธอคิดว่าอุบายที่สามีตัวเองเรียกว่าฮวงจุ้ยนั้น ก็มีความหมายค่อนข้างหลอกลวงไม่มากก็น้อย
แต่ตอนนี้ได้ยินซ่งหวั่นถิงแนะนำแบบนี้ เธอถึงได้เข้าใจว่า เดิมทีสิ่งของอุบายนั้นของเย่เฉินเป็นเพียงแค่ของไม่มีอยู่จริง แต่มีผลอย่างแท้จริง
ดังนั้น เธอจึงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ: “เมื่อก่อนฉันกังวลเป็นพิเศษว่าสามีของฉันดูฮวงจุ้ยให้คนอื่นโดยธรรมชาติ ซึ่งเป็นการหลอกลวงยุทธภพอย่างหนึ่ง กลัวว่าคนเหล่านั้นจะย้อนกลับมาคิดบัญชีกับเขา ตอนนี้ได้ยินคุณพูดแบบนี้ ฉันก็วางใจมากขึ้น”
ซ่งหวั่นถิงยิ้มเล็กน้อย พูดด้วยความจริงใจเป็นอย่างมาก: “อาจารย์เย่แตกต่างกับมิจฉาชีพยุทธภพเหล่านั้นเป็นอย่างมาก อาจารย์เย่พรสวรรค์ที่แท้จริง นี่ก็เป็นเหตุผลที่ทุกคนก็เคารพกันอย่างทั่วถึงทุกด้าน”
พูดถึงตรงนี้ ดวงตาของซ่งหวั่นถิงเปล่งประกายด้วยแสงระยิบระยับ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ใช่แล้วนายหญิงเย่ ฉันสงสัยมาโดยตลอด ฐานะเดิมและอาจารย์ถ่ายทอดวิชาของอาจารย์เย่คืออะไรกันแน่ เขาอายุขนาดนี้ จะชำนาญทักษะที่ลึกซึ้งจนคาดเดาไม่ถูกมาขนาดนี้ได้ยังไง?”
เซียวชูหรันตอบด้วยความจริงจัง: “บอกกับคุณอย่างไม่ปิดบังนะคุณซ่ง สามีของฉันเท่าที่ฉันรู้จักเขา ไม่ได้มีอาจารย์ถ่ายทอดวิชาอะไร ยิ่งไปกว่านั้นเขาสูญเสียพ่อแม่ไปตั้งนานมากแล้ว กลายเป็นเด็กกำพร้า เติบโตในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิงตั้งแต่เด็ก ฉันคิดว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก็ไม่น่าจะสอนสิ่งเหล่าให้กับเขา สำหรับว่าเขาเรียนรู้ทักษะเหล่านี้จากไหนกันแน่ ฉันก็ไม่ค่อยรู้”
ซ่งหวั่นถิงก็ถามไปตามสถานการณ์: “นายหญิงเย่ คุณบอกว่าอาจารย์เย่เขาสูญเสียพ่อแม่ไปตั้งนานมากแล้ว งั้นทักษะเหล่านี้ของเขา ก็อาจจะก่อนหน้าที่พ่อแม่ของเขาเสียไป มีพ่อแม่ของเขาส่งต่อให้เขา ถ้าหากเป็นพรสวรรค์แต่กำเนิด ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะเรียนรู้ตั้งแต่อายุยังน้อย”
“ที่สำคัญกว่านั้นคือ กู้ชิวอี๋ไม่ได้เป็นเพียงแค่ดาราธรรมดา ผู้คนมากมายรู้ว่า ภูมิหลังครอบครัวของเธอแข็งแกร่งมาก เป็นตระกูลกู้ห้าอันดับแรกในประเทศ! ยิ่งไปกว่านั้นเป็นลูกสาวคนเดียวของกู้เย้นจงประธานกู้ซื่อกรุ๊ป!”
“อาจารย์เย่สามารถมีการหมั้นหมายกับกู้ชิวอี๋ที่หน้าดีร่ำรวยแบบนี้ สามารถพิสูจน์ได้ว่าตัวของอาจารย์เย่ก็เป็นทายาทของตระกูลที่มีชื่อเสียง!”
“และเมื่อมองดูในประเทศแล้ว มีตระกูลใหญ่จำนวนไม่มากสามารถที่คู่ควรเหมาะสมกับตระกูลกู้ และภายในขอบเขตของเย่นจิง ตระกูลใหญ่แบบนี้ก็น้อยมาก มีเพียงตระกูลซูและตระกูลเย่……”
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ในใจของซ่งหวั่นถิงก็กระตุกหนึ่งที คำถามภายในส่วนลึกของหัวใจก็ค่อยๆชัดเจนขึ้น: “ตระกูลเย่?! อาจารย์เย่?! หรือว่า……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...