ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3012
ทำให้ซ่งหวั่นถิงตระหนักว่าสถานการณ์ไม่ค่อยชอบมาพากล เบาะแสทั้งหมดเหล่านี้ที่มีอยู่ก็ถูกเคลียร์ให้กระจ่าง และหลังจากที่ทั้งหมดตรงกับเย่เฉิน นามสกุลของเย่เฉิน ก็เหมือนกับหลักฐานชิ้นสุดท้ายที่ล็อกเบาะแสทั้งหมด ทำให้เธอไม่มีความสงสัยใดต่อการคาดเดาของตัวเองอีก
เธอแอบคิดในใจ: “ดูเหมือนว่า อาจารย์เย่จะต้องเป็นคุณชายของตระกูลเย่แห่งเย่นจิง และตระกูลเย่กับตระกูลกู้ปีนั้นจะต้องสนิทกันมาก ดังนั้นตอนที่เด็กทั้งสองคนยังเล็กอยู่ ก็ได้ตัดสินหมั้นหมายกัน เพียงแต่ว่าในตรงกลางนั้นมีบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวอาจารย์เย่ จนกระทั่งเขาก็อยู่ที่เมืองจินหลิง กลายเป็นเด็กกำพร้า!”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ภายในใจส่วนลึกของเธอก็ความรู้สึกประเดประดังเข้ามาพร้อมกันหมด
เมื่อก่อน เธอรู้สึกว่าเย่เฉินก็เป็นมาจากคนธรรมดา แต่ก็แบบอย่างอาศัยความสามารถของตัวเองฝ่าฝืนให้ได้ความสำเร็จมา ก็ขึ้นอยู่กับสิ่งนี้ด้วย ภายในส่วนลึกหัวใจของเธอก็รู้สึกเสมอว่าตัวเองอยู่ตรงหน้าเย่เฉินสู้เขาไม่ได้ทุกด้าน อย่างน้อย ฐานะของตัวเองดีกว่าเขา ชนชั้นทางสังคมที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติก็สูงกว่าเขา
ซ่งหวั่นถิงกลับไม่ได้มีความหมายที่จะดูถูกเย่เฉิน เธอเพียงแค่ใช้มุมมองนี้มาให้กำลังใจตัวเอง ทำให้ตัวเองรู้สึกว่าตัวเองกับเย่เฉินไม่ได้อยู่ไกลเกินเอื้อม
แต่ว่าตอนนี้เธอถึงได้รู้ว่า ฐานะของตัวเองไม่เพียงไม่ได้ดีกว่าเย่เฉิน ในทางตรงกันข้าม ฐานะเดิมของตัวเองแย่กว่าเย่เฉินเกือบหนึ่งแสนแปดหมื่นไมล์
ความแข็งแกร่งโดยรวมของตระกูลเย่นั้น แข็งแกร่งมากกว่าตระกูลซ่งถึงสิบเท่า!
ถ้าหากเลขฐานน้อยมาก สิบเท่า ดูเหมือนระยะความแตกต่างก็ไม่ได้มากเกินไป แต่ถ้าหากเลขฐานใหญ่เพียงพอ ระยะความแตกต่างนี้ก็ทำให้คนตกใจแทบตาย
ยกตัวอย่างง่ายๆ เด็กคนหนึ่งมีอมยิ้มอยู่ในมือหนึ่งอัน และเด็กอีกคนหนึ่งมีอมยิ้มอยู่ในมือสิบอัน ระยะความแตกต่างสิบเท่านี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ผู้ปกครองเพียงแค่ต้องใช้เงินไม่กี่บาท ก็สามารถช่วยให้เด็กตามทัน
เธอมองออกว่า เซียวชูหรันไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของเย่เฉินด้วยซ้ำ ดังนั้นเธอกลัวว่าคำทอดถอนหายใจเมื่อกี้นี้ของตัวเอง จะทำให้เซียวชูหรันระแคะระคาย
แต่ว่าเซียวชูหรันไม่ได้คิดถึงด้านนี้ด้วยซ้ำ
เธอยังคิดว่าซ่งหวั่นถิงพูดออกมาผิดภาษา และรีบพูดว่า: “อันที่จริงเหตุผลที่เย่เฉินลำบากขนาดนี้ ก็เป็นเพราะว่าฐานะไม่ค่อยดี ไม่มีพ่อแม่เร็วไปหน่อย ถ้าหากเขาสามารถมีครอบครัวที่สมบูรณ์เหมือนคนธรรมดาแบบนั้นได้ งั้นวันนี้เขาอาจจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้”
ซ่งหวั่นถิงตระหนักว่าเซียวชูหรันไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของตัวเอง และรีบพยักหน้าเห็นด้วยอย่างรวดเร็ว: “นายหญิงเย่คุณพูดถูก ฉันพูดผิดเองค่ะ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...