บทที่ 301
คลับเฮาส์ฮุยหวงมีทั้งหมด 15 ชั้น
นอกจากชั้น1ที่เป็นล็อบบี้แล้ว ส่วนอีก14ชั้นใช้เป็นสถานบันเทิง
ตั้งแต่ชั้น 10 ลงไปจะมีทั้งห้องใหญ่และห้องเล็ก แต่ละห้องจะมีรูปแบบที่แตกต่างกัน แม้แต่ห้องธรรมดาก็หรูหรามาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าห้อง VIP ว่าจะหรูหราขนาดไหน สามารถเพลิดเพลินเหมือนจักรพรรดิเลยก็ว่าได้
ตั้งแต่ชั้นที่10ขึ้นไปมีสระว่ายน้ำ สวนลอยฟ้า ฟิตเนสและสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อความบันเทิงครบครัน
ชั้น15 ที่เป็นชั้นบนสุด จะหรูหราที่สุด
เมื่อมาถึงชั้น15 เย่เฉินเพิ่งออกจากลิฟต์ และเห็นความหรูหราของสถานที่รอบ ๆ บริเวณ
ที่นี่มีความงดงามราวกับพระราชวัง สถานที่ทุกแห่งมีความหรูหราและสง่างามเป็นอย่างยิ่ง และโดยพื้นฐานแล้วไม่มีสถานที่ไหนมีจุดบกพร่อง
ซ่งหวั่นถิงเดินอยู่ข้างๆเย่เฉิน เดินไปด้วยพูดแนะนำไปด้วยว่า “อาจารย์เย่ ชั้นนี้เป็นชั้นที่หรูหราที่สุดในคลับเฮาส์ทั้งหมด นอกจากนี้ยังมีสระว่ายน้ำอินฟินิตี้กึ่งกลางแจ้ง มีห้องชุด ห้องรับประทานอาหารส่วนตัว และแม้ว่าคุณอยากฟังเพลง ที่นี่สามารถจัดคอนเสิร์ตเล็ก ๆได้ ถ้าคุณชอบนักร้องคนไหน ฉันสามารถให้เขามาร้องเพลงให้คุณฟังเพียงคนเดียวที่ชั้น15”
ซ่งหวั่นถิง รีบพูดต่อไปว่า “ใช่แล้ว เมื่อเร็ว ๆ นี้มีวงเกิร์ลกรุ๊ปที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาแสดงคอนเสิร์ตที่เมืองจินหลิง หนึ่งในสมาชิกของพวกเขาได้รับความนิยมอย่างมาก และได้รับการขนานนามว่าเป็นสาวน้อยปลาคาร์ฟ บริษัทต้นสังกัดของอีกฝ่ายลงทุนโดยตระกูลซ่งของเรา หากคุณสนใจ........”
เย่เฉินยิ้มบาง ๆ โบกมือแล้วกล่าวว่า “ช่างเถอะ ผมไม่ชอบวงการบันเทิง”
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “วงการบันเทิงมันวุ่นวายจริง ๆ ถ้าคุณชอบนักร้องที่ทรงพลัง ฉันสามารถเชิญนักร้องชั้นนำมาร้องเพลงให้คุณฟังเพียงคนเดียวได้”
เย่เฉินยิ้มแล้วกล่าวว่า “ถ้าหากผมมีความต้องการ ผมจะแจ้งคุณอีกที”
“ได้ค่ะ” ซ่งหวั่นถิง ยิ้มแล้วกล่าวว่า “อาจารย์เย่ไม่ต้องเกรงใจหวั่นถิงน่ะ หากคุณมีความต้องการใด ๆ คุณสามารถบอกหวั่นถิงได้ หวั่นถิงจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้คุณพอใจ”
เมื่อพูดถึงประโยคนี้ ซ่งหวั่นถิงหน้าแดงระเรื่อ เป็นเรื่องยากที่คุณหนูใหญ่ที่หยิ่งผยองและเย็นชา จะเขินอายต่อหน้าผู้ชาย
เย่เฉินพยักหน้าให้ซ่งหวั่นถิง และไม่ได้พูดอะไร แล้วเดินเข้าลิฟต์
……
เย่เฉินเริ่มดูลงมาจากชั้นที่15 โดยจอดลิฟต์ดูทีละชั้น
ดูทีละชั้น ในที่สุดก็มาถึงชั้น 2 ที่ยังไม่ได้ดู
ดูมาทั้งวัน เย่เฉินคิดว่า สามารถกล่าวได้ว่าคลับเฮาส์ฮุยหวง การตกแต่งของแต่ละชั้นนั้นหรูหรามาก และสามารถมองเห็นถึงความตั้งใจของนักออกแบบได้
อย่างไรก็ตาม ฮวงจุ้ยที่นี่เป็นแค่ฮวงจุ้ยที่ธรรมดาเท่านั้น
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...