ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3015

แม้ว่าซูโสว่เต้าไม่ใช่ฆาตกรที่ฆ่าพ่อแม่ของเขาโดยตรง แต่นี่สำหรับเย่เฉิน ก็เป็นการเริ่มต้นที่สำคัญมาก คิดว่า ตั้งแต่จากซูโสว่เต้าเป็นต้นไป เขาจะลากคอ คนที่เคยเป็นศัตรูของพ่อแม่ออกมาทีละคน ให้พวกเขาชดใช้กรรมให้กับการกระทำในอดีต!

และนอกเหนือจากเย่เฉิน ยังมีอีกคนหนึ่งก็กำลังคิดถึงพิธีเซ่นไหว้บรรพบุรุษในครั้งนี้ คนคนนั้นก็คือซูโสว่เต้าที่ตัวอยู่ซีเรีย

ในช่วงเวลานี้ ซูโสว่เต้าได้แต่ใช้ชีวิตอย่างนับวันเวลา เพราะเขารู้ว่า ช่วงเวลายิ่งอยู่ยิ่งใกล้เข้าเทศกาลเช็งเม้งมากขึ้นเรื่อยๆ ก็หมายความว่าช่วงเวลาวันที่ตัวเองจะกลับประเทศยิ่งอยู่ยิ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

แม้ว่าเขาจะรู้ว่า สิ่งที่เรียกว่ากลับประเทศ อันที่จริงก็คือถูกเย่เฉินจับไปที่หลุมฝังศพ ก้มกราบคำนับยอมรับผิดกับเย่ฉางอิง สิ่งนี้สำหรับเขา โดยพื้นฐานเป็นการดูถูกอย่างสมบูรณ์

แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็รอคอยวันนี้เป็นอย่างมาก และยิ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

เพราะว่า ในใจของเขารู้ดีเป็นอย่างมาก นั่นก็คือ: “ถ้าหากฉันอยู่สถานที่รกร้างอย่างซีเรียนี้ไปตลอด อยู่ในฐานทัพของฮามิด งั้นที่อยู่ของฉันก็ไม่มีทางที่คนอื่นจะรู้ไปตลอดกาล!”

“แต่ถ้าหากเย่เฉินสามารถให้ฉันกลับประเทศได้ แม้ว่าจะให้ฉันไปก้มกราบคำนับที่หลุมศพบรรพบุรุษของตระกูลเย่ ฉันก็จะมีโอกาสอย่างแน่นอน ทำให้คนของตระกูลซูรู้สถานการณ์ของฉันอย่างละเอียด!”

“ไม่แน่ พ่อยังสามารถมีวิธีช่วยฉันออกไปได้”

“ถ้าไม่ได้จริง เขายังสามารถไปเจรจากับเย่เฉินได้ เรื่องใหญ่ก็ให้ผลประโยชน์บ้าง แลกเปลี่ยนฉันกลับไป”

“ดังนั้น แม้ว่าจะมีโอกาสเพียงหนึ่งในร้อย ก็ยังดีกว่าไม่มีโอกาสเลย!”

ในช่วงเวลานี้ วันเวลาที่ซูโสว่เต้าอยู่ในซีเรียไม่ได้ดี

สภาพยากลำบากนั้นกลับพูดง่าย เริ่มแรกยังปรับตัวไม่ได้ บางวันเวลาก็ค่อยๆสามารถยอมรับได้