ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3015
แม้ว่าซูโสว่เต้าไม่ใช่ฆาตกรที่ฆ่าพ่อแม่ของเขาโดยตรง แต่นี่สำหรับเย่เฉิน ก็เป็นการเริ่มต้นที่สำคัญมาก คิดว่า ตั้งแต่จากซูโสว่เต้าเป็นต้นไป เขาจะลากคอ คนที่เคยเป็นศัตรูของพ่อแม่ออกมาทีละคน ให้พวกเขาชดใช้กรรมให้กับการกระทำในอดีต!
และนอกเหนือจากเย่เฉิน ยังมีอีกคนหนึ่งก็กำลังคิดถึงพิธีเซ่นไหว้บรรพบุรุษในครั้งนี้ คนคนนั้นก็คือซูโสว่เต้าที่ตัวอยู่ซีเรีย
ในช่วงเวลานี้ ซูโสว่เต้าได้แต่ใช้ชีวิตอย่างนับวันเวลา เพราะเขารู้ว่า ช่วงเวลายิ่งอยู่ยิ่งใกล้เข้าเทศกาลเช็งเม้งมากขึ้นเรื่อยๆ ก็หมายความว่าช่วงเวลาวันที่ตัวเองจะกลับประเทศยิ่งอยู่ยิ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
แม้ว่าเขาจะรู้ว่า สิ่งที่เรียกว่ากลับประเทศ อันที่จริงก็คือถูกเย่เฉินจับไปที่หลุมฝังศพ ก้มกราบคำนับยอมรับผิดกับเย่ฉางอิง สิ่งนี้สำหรับเขา โดยพื้นฐานเป็นการดูถูกอย่างสมบูรณ์
แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็รอคอยวันนี้เป็นอย่างมาก และยิ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
เพราะว่า ในใจของเขารู้ดีเป็นอย่างมาก นั่นก็คือ: “ถ้าหากฉันอยู่สถานที่รกร้างอย่างซีเรียนี้ไปตลอด อยู่ในฐานทัพของฮามิด งั้นที่อยู่ของฉันก็ไม่มีทางที่คนอื่นจะรู้ไปตลอดกาล!”
“แต่ถ้าหากเย่เฉินสามารถให้ฉันกลับประเทศได้ แม้ว่าจะให้ฉันไปก้มกราบคำนับที่หลุมศพบรรพบุรุษของตระกูลเย่ ฉันก็จะมีโอกาสอย่างแน่นอน ทำให้คนของตระกูลซูรู้สถานการณ์ของฉันอย่างละเอียด!”
“ไม่แน่ พ่อยังสามารถมีวิธีช่วยฉันออกไปได้”
“ถ้าไม่ได้จริง เขายังสามารถไปเจรจากับเย่เฉินได้ เรื่องใหญ่ก็ให้ผลประโยชน์บ้าง แลกเปลี่ยนฉันกลับไป”
“ดังนั้น แม้ว่าจะมีโอกาสเพียงหนึ่งในร้อย ก็ยังดีกว่าไม่มีโอกาสเลย!”
ในช่วงเวลานี้ วันเวลาที่ซูโสว่เต้าอยู่ในซีเรียไม่ได้ดี
สภาพยากลำบากนั้นกลับพูดง่าย เริ่มแรกยังปรับตัวไม่ได้ บางวันเวลาก็ค่อยๆสามารถยอมรับได้
เพิ่งจะวิ่งออกมา ก็ถูกทหารที่ยืนเฝ้าอยู่บนหลังคาตรงข้ามค้นพบในทันที อีกฝ่ายใช้ปืนเล็งไปที่เขาในทันที ใช้ภาษาจีนที่ไม่ค่อยคล่องแคล่วตะโกนด้วยความโกรธ: “ทำอะไรน่ะ?! ถ้าพยายามวิ่งออกไปข้างนอกอีกฉันก็จะยิงปืนแล้ว!”
ซูโสว่เต้าโกรธจนด่าแม่ และอ้าปากพูดว่า: “ยังแม่งจ้องมองฉันเหรอ? ลูกกระสุนปืนใหญ่ของศัตรูยิงมาถึงตรงหน้าแล้ว แกยังไม่รีบไปเป็นกำลังเสริมที่ตำแหน่งแนวหน้า!”
เมื่อคนคนนั้นได้ยินคำพูดแบบนี้ วางปืนลง โบกมือพูดว่า: “ไม่ต้องกลัว ไม่ได้ทำสงครามกัน นั่นเป็นหน่วยทหารช่างก่อสร้างของพวกเรากำลังเปิดทางภูเขา เมื่อกี้นี้จุดระเบิดหน้างานหกลูกทีเดียว ดังนั้นการเคลื่อนไหวมากไปหน่อย เรื่องเล็กน้อยน่ะ!”
“เยสเข้!”
ซูโสว่เต้ากระทืบเท้าด่าว่า: “พวกแกบ้าไปแล้วหรือเปล่า? วางระเบิดเปิดทางภูเขาตลอดทั้งวัน วางระเบิดเสร็จ เครื่องกะเทาะคอนกรีตหนึ่งร้อยกว่าเครื่องนั้นก็ส่งเสียงดังก้องอยู่บนภูเขา สร้างความโกลาหลทั้งวันทั้งคืน ยังมีคอมเพรสเซอร์อีกสิบเครื่อง ของบ้านั้นอยู่ดีๆก็เริ่มส่งเสียงดังตูมตามมากอย่างกะทันหัน แม่งผิดปกติเหมือนกับโรคพาร์กินสัน แม่งยังจะให้คนมีชีวิตอยู่หรือเปล่า?!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...