ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3018

ในเวลานี้ ฮามิดใส่เครื่องแบบลายพรางทั้งตัว กำลังยืนอยู่ในป้อมปราการบนที่สูงทางด้านใต้สุดของฐานทัพ โดยใช้กล้องโทรทรรศน์กำลังสูงแบบขาตั้งสามขาเพื่อมองไปทางทิศใต้

ระยะทางสามสิบกิโลเมตรนั้นอยู่ไกลมาก ดังนั้นกล้องโทรทรรศน์ธรรมดามองไม่เห็นด้วยซ้ำ กล้องส่องทางไกลกำลังสูงชนิดนี้มองเห็นได้เพียงคร่าวๆเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นระยะทางไกลเกินไป เลนส์บิดเบี้ยวอย่างรุนแรง มองสิ่งของได้อึดอัดเป็นอย่างมาก

แต่ว่า เขายังมองเห็นภายในขอบเขตของกล้องโทรทรรศน์ มองเห็นกองทัพกำลังเคลื่อนที่เข้ามาหาตัวเองในระยะไกล

เขาไม่เข้าใจเล็กน้อย ช่วงนี้กองกำลังรัฐบาลกำลังต่อสู้กับกองกำลังต่อต้านที่ค่อนข้างขนาดใหญ่เหล่านั้นไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงได้ปล่อยมือมุ่งมาทางตัวเองเร็วขนาดนี้?

ดังนั้น เขาก็สั่งการผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหารของตัวเอง: “ไป รีบติดต่อหน่วยรักษาการณ์ลับๆข้างหน้า เตรียมตัวปล่อยโดรนในทันที ภายในห้านาที บอกจำนวนคนและสถานการณ์อาวุธของพวกเขาให้กับฉัน!”

“ได้ครับจอมพล!”

ผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหารของฮามิดลุกขึ้นออกไปในทันที วิ่งเข้าไปข้างในแล้วใช้วิทยุสื่อสารติดต่อกับหน่วยรักษาการณ์ลับๆตรงหน้า

ในไม่ช้า หน่วยรักษาการณ์ลับๆก็ปล่อยโดรนถ่ายภาพทางอากาศพลเรือนหลายตัวที่ซื้อมาจากหัวเซี่ย

โดรนประเภทนี้ขายอยู่ในหัวเซี่ยไม่กี่พัน อยู่ในประเทศก็เพียงผู้ที่ชื่นชอบการถ่ายภาพ และผู้ที่ชื่นชอบการถ่ายภาพทางอากาศเท่านั้นที่เล่น แต่อยู่ที่ตะวันออกกลาง ของเล่นนี้เป็นกลยุทธ์ที่ทรงพลังมาก

อย่างแรกคือมันบินสูง หลังจากดัดแปลงเล็กน้อยก็สามารถบินได้สูงหนึ่งถึงสองกิโลเมตร การส่งภาพสามารถเข้าถึงได้เกือบสิบกิโลเมตรในพื้นที่เปิดโล่ง ความเร็วในการบินสามารถเข้าถึงหกสิบถึงเจ็ดสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง ที่สำคัญคือตัวเดิมมีขนาดเท่าฝ่ามือ ขึ้นไปบนฟ้า บินไปยังระดับความสูงหลายร้อยกิโลเมตร มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าด้วยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้นก็ไม่ได้ยินเสียงบินของมัน เหมาะสมสำหรับการลาดตระเวนในสนามรบจริงๆ