ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3035
“แนะนำที่มาของตัวเองเหรอ?”ชายหนุ่มคนนั้นแสยะยิ้ม: “แกก็เป็นแค่คนใช้คนหนึ่ง ยังไม่มีสิทธิ์รู้ฐานะประมุขของพวกเรา!”
ซูอานสุ้นรู้สึกว่าถูกเหยียดหยามเป็นอย่างมาก และพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “ฉันแม่งเป็นคนรับใช้ แกก็แม่งไม่ใช่งั้นเหรอ? ทุกคนก็เป็นคนรับใช้ แกมีสิทธิ์อะไรพูดจาแบบนี้กับฉัน?!”
ชายหนุ่มคนนั้นพุ่งไปตรงหน้าของซูอานสุ้นด้วยความเร็วที่เร็วมาก ตอนที่ซูอานสุ้นไม่ทันได้ตั้งตัว ก็คว้าคอของเขาไว้ในทันที และยกเขาขึ้นมา พูดอย่างเฉียบขาดว่า: “ฟังให้ดีนะ ฉันเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของประมุขพวกเรา หนึ่งในราชันสงคราม ไม่ใช่คนรับใช้!”
ซูอานสุ้นคาดไม่ถึงว่า อีกฝ่ายจะกล้าลงมือกับตัวเองที่นอกประตูของตระกูลซู และอ้าปากด่าว่าด้วยความโกรธในทันทีว่า: “ก่อเรื่องที่นี่ แกแม่งรนหาที่ตาย! เด็กๆ จับตัวเขาเอาไว้!”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ กลุ่มบอดี้การ์ดคุ้มกันข้างกาย ถึงขนาดเหออิงฉวนที่มาจากตระกูลเหอและคนอื่นๆในตระกูลเหอ ก็ได้ทำการเตรียมพร้อมที่จะลงมือ
แต่ในเวลานี้ ท่านเฮ่อก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางที่ดูมีภูมิฐานอย่างกะทันหัน และพูดอย่างสุภาพว่า: “น้องชายอย่าได้โมโหมากขนาดนี้ อานสุ้นเขาเป็นพ่อบ้านอยู่ในตระกูลซู ปกติก็ค่อนข้างหยิ่งจนเคยตัว ขอให้นายเห็นแก่หน้าของตระกูลซู อย่าได้ขัดแย้งกับคนรับใช้คนหนึ่งเลย……”
เมื่อซูอานสุ้นได้ยินท่านเฮ่อพูดแบบนี้ ก็ค่อนข้างมึนงงในทันที และอ้าปากพูดว่า: “ท่านเฮ่อ นี่ท่านเห็นขี้ดีกว่าไส้เหรอ……”
ท่านเฮ่อยื่นมือไปขัดจังหวะการพูดของเขา แล้วก็เขม็งตาใส่เขา ต่อจากนั้นก็พูดกับชายหนุ่มคนนั้นว่า: “น้องชาย ในเมื่อประมุขของพวกนายต้องการพบคุณท่านของพวกเรา งั้นพวกนายโปรดรอสักครู่ ตอนนี้ฉันจะไปเรียนให้คุณท่านทราบ นายคิดว่าไง?”
เมื่อชายหนุ่มคนนั้นได้ยินสิ่งนี้ ถึงได้ปล่อยซูอานสุ้นออก และพูดอย่างเย็นชาว่า: “ทางที่ดีเร็วหน่อย พวกนายเหลือเวลาเพียงแค่สองนาทีเท่านั้น!”
ท่านเฮ่อพยักหน้าอย่างรวดเร็วและพูดว่า: “ได้! ฉันจะเร็วที่สุด!”
จากนั้น ก็พูดกับซูอานสุ้นที่ดูโกรธในทันทีว่า: “อานสุ้น นายตามฉันไปพบคุณท่าน!”
ซูอานสุ้นต่อหน้าคนรับใช้ของตระกูลซู ถูกคนทำให้เสียหน้า ในใจก็ย่อมไม่พอใจเป็นอย่างมากที่สุด
จากนั้น ท่านเฮ่อก็พูดอธิบายด้วยท่าทางเคร่งขรึมอีกว่า: “เมื่อกี้นี้เขาคว้าปกเสื้อของนายไว้ ยกนายขึ้นมา กระบวนการทั้งหมดเร็วมากจนฉันยังไม่ทันได้ตั้งตัว!”
“ยิ่งไปกว่านั้น แขนของเขายังทรงพลังมาก จับนายทั้งคนขึ้นมา นายสลัดหลุดรุนแรงขนาดนั้น เขาทั้งคนก็ไม่ขยับแม้แต่น้อย!”
“นายจำเอาไว้ สามารถจับนายไว้ได้ไม่ถือว่าแข็งแกร่ง จับนายไว้ ทำให้นายไม่สามารถสลัดหลุดได้ไม่ถือว่าแข็งแกร่ง แต่สามารถทำถึงขั้นที่ไม่ว่านายสลัดหลุดยังไง ตัวของเขาก็ไม่ขยับแม้แต่น้อย ถึงกับไม่มีการเคลื่อนที่แม้แต่มิลลิเมตรเดียว ตรงจุดนี้ แข็งแกร่งมาก!”
“แม้แต่ยอดฝีมือระดับอย่างเหออิงฉวนอยู่ที่นี่ นับประสาอะไรกับการให้เขาจับตัวผู้ใหญ่คนหนึ่ง ต่อให้จับสุนัขที่โตเต็มวัยตัวหนึ่ง เขาก็เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ตอนที่อีกฝ่ายสลัดหลุดอย่างรุนแรง ตัวเองสามารถทำถึงขั้นไม่ขยับแม้แต่น้อยได้! ฉันก็ทำไม่ได้!”
“ดังนั้น ชายหนุ่มคนนั้น ฝีมือลึกเกินกว่าที่จะรู้ได้ สุดยอดเป็นอย่างมาก!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...