ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3036
คำพูดของท่านเฮ่อ ทำให้ในใจของซูอานสุ้น วิตกกังวลขึ้นมาในทันที
เขาแทบไม่สนใจว่าจะกอบกู้หน้ากลับมาอย่างไรอีก แต่เร่งรีบเอ่ยปากถามว่า: “ท่านเฮ่อ ถ้าหากความแข็งแกร่งของคนคนนี้เหนือกว่าท่านจริงๆ ถ้าหากเขามีความคิดชั่วร้ายอะไร งั้นพวกเราจะทำยังไงดี?”
ท่านเฮ่อพูดอย่างใจเย็นว่า: “ถ้าหากอีกฝ่ายมีเจตนาไม่ดีจริงๆ งั้นก็อาจจะลงมือตั้งนานแล้ว นายต้องรู้ว่า พวกเขามากันทั้งหมดแปดคัน คนเดียวที่ลงมา ความแข็งแกร่งเหนือกว่าฉัน คนเหล่านั้นที่ไม่ได้ลงมา ไม่แน่ความแข็งแกร่งอาจจะแข็งแกร่งกว่าเขา สถานการณ์แบบนี้ พวกเราสู้คนอื่นไม่ได้ด้วยซ้ำ”
ซูอานสุ้นหดตัวด้วยความหวาดกลัว และรีบถามว่า: “งั้นตอนนี้ไปให้คุณท่านตัดสินใจเหรอ?”
ท่านเฮ่อพูด: “ฉันรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่น่าจะมีเจตนาร้าย ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีทางสื่อสารด้วยวิธีการแบบนี้ ดูเหมือนว่าต้องให้คุณท่านพบกับคนที่พวกเขาเรียกว่าประมุขแล้ว…….”
คุณท่านใหญ่ซูในเวลานี้ ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นข้างนอก
ในช่วงนี้สภาพของเขาไม่ค่อยดีมากนัก เพราะว่าประสบความสูญเสียมากมายอยู่ในมือของเย่เฉิน ไม่เพียงแต่ชื่อเสียงก็พังทลาย แล้วลูกชายสองคนยังหายไป และก็ได้มอบอุตสาหกรรมส่วนหนึ่งให้ซูจือหยู เล่นงานอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขาทั้งคนหมดสภาพเป็นอย่างมาก
เขาต้องการหาโอกาสที่จะพลิกแพลงสถานการณ์อยู่เสมอ แต่เมื่อคิดถึงพลังของยอดฝีมือลึกลับคนนั้นแข็งแกร่งมาก ตัวเองขนาดฐานะของอีกฝ่ายก็ตรวจสอบออกมาไม่ได้ เขาก็รู้สึกผิดหวังอย่างมาก
ในเวลานี้ ท่านเฮ่อและซูอานสุ้นบอกสถานการณ์ข้างนอกให้กับเขาอย่างกะทันหัน ทำให้ในใจของเขาหงุดหงิดมากขึ้นในทันที
แต่ว่า หลังจากที่ได้ยินพลังของอีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก เขาก็ไม่กล้าที่จะละเลย
ดังนั้นทำได้เพียงทำตัวให้สดชื่น และพูดกับซูอานสุ้นว่า: “อานสุ้น นายไปเชิญประมุขคนนั้นของพวกเขาเข้ามา ฉันจะรออยู่ที่นี่”
“ครับ”ซูอานสุ้นรีบพยักหน้า หันหลังกลับออกไปที่นอกประตู และพูดกับชายหนุ่มคนนั้นว่า: “คุณท่านของพวกเราตกลงที่จะพบเจอกับประมุขของพวกนายแล้ว เชิญประมุขของพวกนายตามฉันมาเถอะ”
ชายหนุ่มในชุดดำ และก้าวลงมาด้วยรองเท้าบูตหนังยุทธวิธี
ผู้ชายคนนี้มีรูปลักษณ์ที่หล่อเหลา และดวงตาสีเข้มคู่หนึ่งที่เต็มไปด้วยรัศมีแห่งการสังหาร ซึ่งสามารถนำความรู้สึกกดขี่อันแรงกล้ามาสู่ผู้คนรอบตัวในทันที
คนคนนี้ยืนอยู่นอกรถ และทุกคนก็พูดอย่างเคารพในทันทีว่า: “ยินดีต้อนรับประมุข!”
ชายคนนั้นไม่ตอบ แต่เดินตรงไปที่ประตูคฤหาสน์ของตระกูลซู เดินไปด้วย และพูดอย่างละเอียดถี่ถ้วนเล็กน้อยไปด้วยว่า: “ผู้นำตระกูลซูที่สง่าผ่าเผย จากเย่นจิงมาหลบซ่อนตัวที่ซูหาง ดูเหมือนว่าปัญหาครั้งนี้ของตระกูลซูจะไม่เล็กน่ะ!”
เมื่อซูอานสุ้นได้ยินคำพูดนี้ ในใจก็ไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ในเวลากลับไม่กล้าพูดจาเหลวไหลมากนัก ทำได้เพียงพูดด้วยความเคารพว่า: “คุณท่านรออยู่ที่ห้องรับแขกแล้ว เชิญตามผมมาครับ”
ชายคนนั้นไม่แม้แต่จะมองเขา และเดินตรงไปที่ประตูคฤหาสน์
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...