ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3039

ดวงตาของทลายทัพว่านแดงเล็กน้อย เขากลั้นน้ำตาไว้ มองไปทางซูเฉิงเฟิง และเอ่ยปากถามว่า: “คุณปู่ซู ตอนนี้ลุงซูของผมอยู่ที่ไหน? ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมอยากจะขอโทษเขาด้วยตัวเองเสมอ ตอนนั้นเขามีบุญคุณอันยิ่งใหญ่ต่อครอบครัวของพวกเรา ตอนที่ผมไป กลับไม่ได้บอกกล่าวกับเขา หลายปีมานี้ก็ไม่เคยติดต่อกับเขา รู้สึกละอายใจจริงๆ! จะต้องยอมรับผิดต่อหน้าของเขาอย่างแน่นอน!”

ซูเฉิงเฟิงนิ่งอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ถอนหายใจ และพูดว่า: “เฮ้อ! โสว่เต้าเขา……หายตัวไปนานมากแล้ว!”

“อะไรนะ?! หายตัวไปเหรอ?”ทลายทัพว่านอ้าปากถามไถ่ว่า: “ลุงซูเขา……หายตัวไปได้ยังไง?!”

ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างทอดถอนหายใจ: “ฉันก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าเขาหายตัวไปในเมืองจินหลิง ฉันตรวจสอบมานานมากก็ไม่พบเบาะแสอะไรที่มีค่า ยิ่งไปกว่านั้นเบื้องหลังของเรื่องนี้ยังเป็นยอดฝีมือชั้นนำที่ความแข็งแกร่งที่โดดเด่น ฉันคิดหาทางมากมายไปตรวจสอบความจริง แต่ก็ไม่มีผลอะไร……”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซูเฉิงเฟิงก็ถอนหายใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าโศก!

ทลายทัพว่านอ้าปากพูดออกมาโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย: “เรื่องนี้ให้ผมมาจัดการเอง ผมจะต้องตรวจสอบที่อยู่ของลุงซูให้ชัดเจน และช่วยเขากลับมา!”

สำหรับทลายทัพว่าน เขาเพียงแค่รู้สึกซาบซึ้งใจต่อซูโสว่เต้าคนเดียวเท่านั้น

เพราะว่าตอนที่เขายังเป็นเด็กก็ได้ยินพ่อบอกว่า อันที่จริงคุณท่านใหญ่ซูดูถูกพ่อมาโดยตลอด

แต่ว่า ซูโสว่เต้าดีต่อพ่อเป็นอย่างมากมาเสมอ

เป็นเพราะการสนับสนุนและความช่วยเหลือจากซูโสว่เต้า ตระกูลว่านสามารถที่จะอยู่ภายในเวลาไม่กี่ปีสั้นๆ ทรัพย์สินเพิ่มขึ้นไม่เพียงแค่สิบเท่า

เรียกได้ว่า ซูโสว่เต้าเป็นผู้มีพระคุณของพ่อว่านเหลียนเฉิง และแม้กระทั่งทั้งตระกูลว่าน

ดังนั้น ตอนที่ทลายทัพว่านมา ไม่ได้เกรงใจซูเฉิงเฟิง และก็ไม่อยากจะเกรงใจเขาด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนหน้านี้เขาอยู่ที่ต่างประเทศก็ติดตามสถานการณ์ของตระกูลซูมาโดยตลอด

รู้ว่าก่อนหน้านี้ซูโสว่เต้า เคยถูกบีบคั้นเพราะเรื่องของซูรั่วหลี เป็นแพะรับบาปแทนซูเฉิงเฟิง ถึงขนาดยังถูกซูเฉิงเฟิงส่งไปออสเตรเลีย ดังนั้นเขาจึงมีความรู้สึกไม่ดีต่อซูเฉิงเฟิง

ตอนนี้เขาได้ยินว่าซูโสว่เต้าเถาหายตัวไป เขาก็ย่อมกังวลจากก้นบึ้งของหัวใจเป็นธรรมดา แทบอยากจะออกคำสั่งให้ลูกน้องในทันที ไปตรวจสอบผลที่เมืองจินหลิง