เมื่อได้ยินซูเฉิงเฟิงถอนหายใจ ท่านเฮ่อเห็นด้วยและกล่าวว่า “คุณท่าน มีด้านมืดที่ไม่รู้จักมากมายในต่างประเทศ มีสิ่งเลวร้ายซ่อนเร้นมากมาย คนดีและคนเลวอยู่ปะปนกัน!”
“ยิ่งไปกว่านั้น ยิ่งสถานที่วุ่นวายมากเท่าไหร่ ยิ่งจะทำให้มีองค์กรที่ทรงอำนาจอย่างสำนักว่านหลงมากขึ้นเท่านั้น!”
“เพียงแต่ผมไม่คิดว่าประมุขแห่งสำนักว่านหลงจะอายุน้อยขนาดนี้ คิดไม่ออกจริง ๆ ว่าว่านพั่วจวินนั้นสามารถสร้างสำนักว่านหลงที่ทรงพลังได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ เช่นนี้ได้ ซึ่งคนธรรมดาไม่สามารถทำเช่นนี้ได้อย่างแน่นอน!”
ซูเฉิงเฟิงอดไม่ได้ที่จะถาม “ทรัพยากรทางการเงินของสำนักว่านหลงเป็นอย่างไรบ้าง?”
“แข็งแกร่งมากเช่นกัน!” ท่านเฮ่อกล่าวอย่างจริงจัง “องค์กรรับจ้างประเภทนี้มีผลกำไรมาก!”
หลังจากหยุดชั่วครู่ ท่านเฮ่อกล่าวต่อไปว่า “รายรับของสำนักว่านหลงอย่างน้อยหลายแสนล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปีขึ้นไป”
“อะไรนะ?!” ซูเฉิงเฟิงถามด้วยความตกตะลึง “หลายแสนล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปี นี่มันเหมือนกับผลิตเงินเองเลย!”
ท่านเฮ่ออธิบายว่า “คุณท่าน เงินหลายแสนล้านดอลลาร์สหรัฐดูเหมือนมาก แต่อย่าลืมว่ามีทหารรับจ้างหลายหมื่นคนอยู่ในสำนักว่านหลง ทหารรับจ้างเหล่านั้นล้วนเก่งและโหดเหี้ยมมาก ดังนั้นเงินเดือนเฉลี่ยนั้นจึงค่อนข้างสูงมาก”
“แม้แต่ทหารทั่วไป ถ้าไม่ได้รับเงินเป็นแสนดอลลาร์สหรัฐต่อปี ก็จะไม่มีใครยอมทำงานเสี่ยงชีวิตเช่นนี้”
“ยังมีเจ้าหน้าที่ระดับสูงในกลุ่มทหารรับจ้าง ผมคิดว่าเงินเดือนเฉลี่ยอย่างน้อยสามถึงสี่แสนดอลลาร์สหรัฐต่อปี”
ท่านเฮ่อพยักหน้าและกล่าวว่า “เท่าที่ผมรู้ ตอนนี้พวกเขากำลังขยายตัวอย่างบ้าคลั่งไปยังโลกที่สามที่มีสงคราม สร้างฐานอยู่ทุกหนทุกแห่ง และคาดว่าต้นทุนการลงทุนโดยรวมจะสูงมากเช่นกัน อย่างไรก็ตามหลังจากที่พวกเขาลงหลักปักฐานในพื้นที่ที่มีสงครามทั้งหมดได้สำเร็จแล้ว ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นไปสู่ระดับที่สูงขึ้นได้อย่างแน่นอน”
ซูเฉิงเฟิงขมวดคิ้วและกล่าวโพล่งออกมา “ไม่เคยคิดว่าว่านพั่วจวินจะมีความสามารถขนาดนี้! ในเขตสถานที่นอกกฎหมาย ไม่มีใครรับประกันได้แม้กระทั่งความปลอดภัยส่วนบุคคลขั้นพื้นฐาน เขาสามารถสร้างองค์กรทหารรับจ้างที่ทรงพลังในสถานที่ดังกล่าวได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริง ๆ! เมื่อเทียบกับพ่อที่มุทะลุและไร้ความสามารถแล้ว ไม่รู้ว่าเก่งกว่ามากขนาดไหน!”
ท่านเฮ่อกล่าวเห็นด้วย “บุคคลนี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ และผมรู้สึกว่าเขารู้สึกซาบซึ้งสำหรับความเมตตาของคุณชายใหญ่ที่มีต่อครอบครัวของเขาในอดีต ถ้าคุณท่านสามารถใช้เรื่องนี้ให้เกิดประโยชน์ได้ บางทีมันอาจจะช่วยพวกเราได้ไม่น้อย!”
ซูเฉิงเฟิงพยักหน้าอย่างตื่นเต้นและกล่าวโพล่งออกมา “ใช่ นี่เป็นโอกาสที่หาได้ยากและมีค่ามากสำหรับตระกูลซูอย่างแน่นอน!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...