คำพูดของว่านพั่วจวิน ทำให้ซูเฉิงเฟิงรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก
หากบอกว่าเมื่อสักครู่เขาต้องการใช้ประโยชน์จากว่านพั่วจวินแล้ว งั้นตอนนี้เขารู้สึกชื่นชมว่านพั่วจวินจริง ๆ
เป็นเรื่องน่าชื่นชมอย่างยิ่งที่ชายหนุ่มอายุยังไม่ถึง 30 ปี สามารถพัฒนาและอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยกระสุนปืนได้จนยิ่งใหญ่ขนาดนี้
ดังนั้นเขาจึงหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาและกล่าวจากก้นบึ้งว่า “พั่วจวิน! ชั่วชีวิตของผมยังไม่เคยชื่นชมใคร เย่ฉางอิงแห่งตระกูลเย่เป็นคนแรก คุณคือคนที่สอง มา! ผมขอดื่มคารวะให้คุณ!”
เมื่อว่านพั่วจวินได้ยินชื่อเย่ฉางอิง การแสดงออกของเขาเย็นชาเล็กน้อย จากนั้นเขามองไปที่ซูเฉิงเฟิงและถามอย่างจริงจัง “คุณปู่ซู เย่ฉางอิงแข็งแกร่งเหมือนกับตำนานเล่าขานจริงหรือ?”
ซูเฉิงเฟิงพยักหน้าและกล่าวอย่างจริงใจว่า “ถึงแม้ว่าผมกับตระกูลเย่จะมีความแค้น แต่ผมก็ต้องยอมรับว่าเย่ฉางอิงแข็งแกร่งมากจริง ๆ นึกย้อนกลับไปตอนที่เขากุมอำนาจสำคัญ ไม่รู้ว่ามีคนมากมายเท่าไหร่ที่กัดฟัน และอุทานอยู่ในใจว่ามีหากคิดจะมีลูกต้องเหมือนอย่างเย่ฉางอิง รวมทั้งผมด้วย...”
การแสดงออกของว่านพั่วจวินเคร่งขรึมขึ้น และถามอย่างจริงจังว่า “คุณปู่ซู ผมอยากรู้ว่าเย่ฉางอิงแข็งแกร่งอย่างไร?”
ซูเฉิงเฟิงถอนหายใจและกล่าวว่า “โอ้......เย่ฉางอิง ดูเหมือนจะเป็นนักวิชาการ สง่างามและมีสไตล์ แต่เขาไม่ใช่นักศิลปะการต่อสู้ แต่ไม่สามารถพูดได้ว่าเขาเป็นคนอ่อนแอ แต่เมื่อเทียบกับนักศิลปะการต่อสู้แล้ว มันก็ใกล้เคียงกัน”
ว่านพั่วจวินถามอีกครั้งว่า “แล้วทำไมทุกคนถึงคิดว่าเขาแข็งแกร่ง?”
“นอกจากนี้ ตอนนั้นมีผู้หญิงที่ชอบเย่ฉางอิงมากมายนับไม่ถ้วน และมีผู้หญิงหลายคนมาหาถึงที่ แต่เย่ฉางอิงสามารถปฏิเสธสิ่งล่อใจทั้งหมดได้ ซึ่งในชีวิตจริงแล้ว ผู้ชายที่สามารถทำเช่นนี้ได้ ผมเคยเห็นแค่เขาคนเดียวเท่านั้น!”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ซูเฉิงเฟิงถอนหายใจ “โดยรวมแล้ว ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ผมชื่นชมมากที่สุดในชีวิต!”
เมื่อฟังถึงตรงนี้ ว่านพั่วจวินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและถามว่า “เย่ฉางอิงเก่งขนาดนี้ แล้วทำไมเขาถึงตาย? ใครเป็นคนฆ่าเขา? มีข่าวลือจากภายนอกว่าตระกูลซูฆ่าเขา ไม่ทราบว่าเป็นความจริงหรือไม่?”
ซูเฉิงเฟิงแสยะยิ้มและกล่าวว่า “ผมจะเล่าให้คุณฟัง ตอนที่เย่ฉางอิงเจริญรุ่งเรืองที่สุด ตระกูลซูอาศัยรวบรวมพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่ ถึงจะสามารถต่อต้านได้อย่างทุลักทุเล กล่าวตามตรง ความจริงแล้วพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่ไม่ใช่องค์กรที่ริเริ่มโจมตี แต่ถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกันเท่านั้น ถ้าพวกเรามีความสามารถที่จะสามารถฆ่าเขาได้ พวกเราคงจะไม่ถูกเขาเล่นงานจนตกอยู่ในสภาพอึดอัดเช่นนั้น และสุดท้ายพวกเราทำได้เพียงช่วยเหลือซึ่งกันและกัน”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...