สิบนาทีต่อมา กระสุนปืนใหญ่ที่โจมตีตำแหน่งฐานทัพของฮามิดหยุดตามกำหนด
ที่สนามรบด้านหน้า มีทหารสามพันคนถือเครื่องยิงจรวด RPG นับร้อย พุ่งเข้าไปที่ตำแหน่งฐานทัพของฮามิดอีกครั้ง
คนกลุ่มนี้เคยถูกขับไล่จนถอยไปแล้วครั้งหนึ่ง และพวกเขารู้ว่าพลังการยิงของศัตรูนั้นแข็งแกร่งมาก ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มการโจมตีครั้งที่สอง ขณะที่ทุกคนต่างประหม่า เพราะกลัวว่าจะตายโดยที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัว
แต่คำสั่งของทหาร ถึงแม้ว่าพวกเขาจะกลัว แต่พวกเขาทำได้แค่เพียงกัดฟันแล้วบุกเข้าไป
ไม่ช้าพวกเขาก็อยู่ในระยะยิงของแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของฮามิดอีกครั้ง
โดยปกติแล้วฮามิดไม่แสดงความเมตตาต่อกุยช่ายที่มาถึงที่ และมีคำสั่งให้ยิงทันทีและฆ่าศัตรูให้ได้มากที่สุด
การสู้รบรอบสองของทั้งสองฝ่ายนั้นตึงเครียดมาก และพร้อมที่จะปะทุขึ้นตลอดเวลา!
ทหารที่โจมตีแบ่งเป็นทีมล่ะห้าคน หนึ่งในนั้นใช้เครื่องยิงจรวด RPG ยิงไปที่แนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของอีกฝ่าย และอีกสี่คนที่เหลือใช้ปืนกลและปืนไรเฟิลยิงคุ้มกัน เพื่อแน่ใจว่าเครื่องยิงจรวด RPG สามารถโจมตีแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของฝ่ายตรงข้ามได้
และนี่คือสิ่งที่กองทัพสอนพวกเขา ซึ่งเป็นกลยุทธ์เดียวที่ใช้ได้ผลเพียงเล็กน้อยในการสู้รบที่ดุเดือด
เดิมทีผู้บัญชาการกองทัพของรัฐบาลคิดว่า ขอแค่ใช้เครื่องยิงจรวด RPG ไม่กล้าพูดว่าแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของฮามิดจะถูกทำลายทั้งหมด แต่อย่างน้อยน่าจะทำลายแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของฮามิดสามหรือห้าแห่งได้ ซึ่งจะทำให้อีกฝ่ายเกิดความประหม่า
เมื่อพวกเขารู้สึกประหม่า เขาจะเพิ่มกองกำลังทหารข้างหน้ามากขึ้น ซึ่งช่วยเพิ่มอัตราความสำเร็จของกลวิธีทางเบี่ยงข้างได้มาก
แต่สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงนั่นคือแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของฮามิดนั้นแข็งแกร่งมาก
ผู้บังคับบัญชาทุกระดับรอบตัวพวกเขาตบหน้าอกทันทีด้วยความมั่นใจ พวกเขาคิดว่าจะสามารถทำลายจุดยุทธศาสตร์ทั้งหมดได้อย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่รู้ว่ามีจุดยุทธศาสตร์การยิงมากกว่า 30 แห่งของฮามิดในปีกตะวันตก ที่ดูเหมือนไม่มีการป้องกันซึ่งอยู่ด้านหน้าพวกเขา
ก่อนที่หลูจ้านจุนจะนำทีมทหารมาที่นี่ ซึ่งทหารสามร้อยคนของฮามิดได้ซุ่มไว้ก่อนแล้ว
เดิมทีแผนที่เย่เฉินวางไว้ให้ฮามิดนั้น ภายในของจุดยุทธศาสตร์เหล่านี้ทั้งหมดจะเปิดทะลุจากอุโมงค์
นอกจากนี้ยังมีด่านกันบุกรุกหลายที่สร้างขึ้นภายในอุโมงค์ เมื่อศัตรูเข้ามาในช่องจากจุดใดจุดหนึ่ง ด่านกันบุกรุกจะแยกศัตรูไปอยู่ในพื้นที่ขนาดเล็กทันที เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ศัตรูทะลวงเข้ามา
การออกแบบนี้เหมือนกับการตกแต่งภายในของเรือที่มีประตูกันน้ำหลายบาน

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...