บทที่ 305
เมื่อได้ยินเสียงโมโหของลุงวี ทำให้เว่ยฉางหมิงยิ้มทันที
เขายิ้มหน้าบานแล้วมองไปที่เย่เฉิน แล้วกล่าวอย่างถากถางว่า “ฮ่า ๆ ลุงวีมาแล้ว ไอ้ยาจกคราวนี้แกตายแน่ เทพเทวดาก็ช่วยแกไม่ได้!”
เมื่อพูดจบ ก็หันไปมองลุงวี แล้วก็ชี้ไปที่เย่เฉินแล้วฟ้องว่า “ลุงวี ที่นี่มีไอ้โง่คนหนึ่ง ไม่เพียงแต่แอบอ้างว่าเป็นสมาชิกของคลับเฮาส์ฮุยหวง ยังไม่ให้เกียรติคุณหนูใหญ่ตระกูลซ่งอีกด้วย ลุงวีต้องให้บทเรียนกับมัน!”
ลุงวีขมวดคิ้ว
เมื่ออายุเยอะแล้ว สายตาไม่ค่อยดี ฉะนั้นเมื่ออยู่ไกลจึงไม่สามารถมองเห็นหน้าเย่เฉินได้ชัด
แต่เขาจำเว่ยฉางหมิงที่อยู่ใกล้ ๆ เขาได้
เพราะว่าเป็นลูกชายของเพื่อนที่เป็นคนบ้านเดียวกัน ตนเองก็เคยไปมาหาสู่ ก็เลยมีความเชื่อใจ เขาจึงพูดอย่างเฉียบขาดว่า “ใครที่มันกล้าขนาดนี้? รปภ. มาจับตัวไว้!”
มี รปภ. รูปร่างสูงใหญ่บึกบึนน่ากลัวหลายคน ได้เข้ามาล้อมเขาไว้ทันที
เซียวเวยเวยรู้สึกตื่นเต้น จ้องมองไปที่เย่เฉินแล้วกล่าวอย่างถากถางว่า “เย่เฉิน ฉันจะดูว่าวันนี้แกจะตายยังไง!”
เย่เฉินยิ้มเยือกเย็น “คุณตายไป 8 ครั้ง ผมก็ไม่ตายหรอก”
เซียวเวยเวยกระทืบเท้า “แม่งยังปากแข็งอีก! ฉางหมิง เดี๋ยวให้คนฉีกปากมันซะ! ”
เย่เฉินไม่สนใจไยดีพวกเขา แต่มองไปที่ลุงวีที่ค่อย ๆ เดินใกล้เข้ามา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “ตาเฒ่าชั่วแซ่วี ช่างน่าเกรงขาม ต้องการจับตัวผมเหรอ?”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุตกใจ!
แม่งฉิบ ไอ้หมอนี้ไม่กลัวตายช้าใช่ไหม? ถึงกล้าด่าลุงวีเป็นตาเฒ่าชั่ว?!
คนที่หยิ่งยโสอย่างลุงวี ทำไมถึงได้ขอโทษไอ้ยาจกคนนี้!
ก่อนที่ทุกคนยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เย่เฉินกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ผมได้ยินมาว่า คุณมีสถานะที่สูงมากในตระกูลซ่ง ไม่ว่าจะสูงแค่ไหน คงไม่สูงไปกว่าคุณท่านใหญ่ของตระกูลซ่งใช่ไหม?”
เพราะว่าเว่ยฉางหมิงพูดว่า ลุงวีพ่อเขาเป็นพี่น้องร่วมสาบาน ฉะนั้นเย่เฉินจะไม่ปล่อยลุงวีคนนี้ไปง่าย ๆ
เขาไม่สนใจว่าลุงวีคือผู้บริสุทธิ์ เพราะคนอื่นอ้างชื่อคุณมาข่มขู่ผม? งั้นผมก็จะคิดบัญชีกับคุณ!
ถ้าหากคุณไม่พอใจ ก็ไปหาเรื่องคนที่แอบอ้างใช้ชื่อคุณเอง!
เมื่อลุงวีได้ยินเย่เฉินอ้างชื่อคุณท่านใหญ่ของตระกูลซ่ง เขาก็รู้ทันทีว่าได้สร้างปัญหาใหญ่แล้ว!
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...