ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3050
ขณะที่หลูจ้านจุนนำทหารจากสำนักว่านหลงจำนวนหนึ่งพันคนบุกขึ้นไปบนเนินเขาของปีกตะวันตก ทำให้พวกเขาอยู่ในวงล้อมของฮามิดทางปีกตะวันตกอย่างสมบูรณ์
หลูจ้านจุนรู้สึกกังวลเกี่ยวกับการล่าช้าของเครื่องบินรบ และขณะที่เขานำกองทัพทหารบุกเข้าไปอย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่ามีช่องว่างหินหลายช่องอยู่รอบตัว และทันใดนั้นช่องว่างพวกนั้นก็กลายเป็นหลุมดำแบนราบ
หลังจากนั้น เปลวเพลิงของปืนกลก็พ่นออกมาทันที!
ชั่วขณะหนึ่ง เสียงปืนดังสนั่น!
หลูจ้านจุนได้ยินเพียงเสียงปืนดังอยู่รอบหูเท่านั้น และก่อนที่เขาจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง เขาก็ได้ยินเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดดังมาจากรอบตัว และเสียงที่ทหารถูกยิงและล้มลงบนพื้น!
คนกว่าพันคน ตกเป็นเป้าหมายของปืนกลเบาและปืนกลหนักมากกว่า 200 กระบอก และเครื่องยิงจรวด RPG อีกนับสิบ
จากนั้นพวกเขาก็ถูกโจมตีเต็มพิกัด
กระสุนพุ่งออกอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ทหารที่อยู่รอบหลูจ้านจุนล้มลงเป็นแถว ซึ่งไม่แตกต่างจากการสังหารหมู่
เสียงปืนและเสียงระเบิดดังสนั่นต่อเนื่อง เวลาเพียงหนึ่งหรือสองนาที กองทัพของหลูจ้านจุนสูญเสียคนไปมากกว่าครึ่ง!
เขารู้สึกตกตะลึงและตะโกนว่า “แม่งฉิบหาย! พวกเราถูกซุ่มโจมตี รีบรวมตัวฝ่าวงล้อมเร็ว!”
อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้หรอกว่าตอนนี้พวกเขาไม่มีโอกาสฝ่าวงล้อมแล้ว
ทหารหนึ่งพันกว่าคน ติดกับดักมรณะที่ล้อมไปด้วยแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์การยิงลับมากกว่า 30 แห่ง
ไม่ว่าพวกเขาจะฝ่าวงล้อมไปทางไหน พวกเขาก็เจอแต่ปากกระบอกปืน
พวกเขายังคงพยายามตอบโต้ แต่ถูกล้อมรอบด้วยจุดยุทธศาสตร์การยิงเช่นนี้ พวกเขาไม่สามารถหาที่หลบซ่อนได้ และการตอบโต้นั้นยิ่งยากขึ้นไปอีก
เพราะอย่างไรเสีย คู่ต่อสู้ของพวกเขาทั้งหมดนั้นหลบซ่อนอยู่ในแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ที่สร้างจากเหล็กและคอนกรีต และเป็นการยากที่อาวุธของพวกเขาจะสังหารคู่ต่อสู้ได้
ฝ่ายฮามิด มีเพียงคนส่วนน้อยที่ถูกกระสุนปืน ที่ยิงจากข้างนอกเข้าไปในแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์
เมื่อหลูจ้านจุนเห็นว่าทหารยี่สิบกว่าคนล้มลงบนพื้น จึงผลักทหารหลายคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าตนเอง ยกปืนไรเฟิลจู่โจมและมุ่งหน้าไปยังจุดยุทธศาสตร์การยิงซึ่งอยู่ไม่ไกลที่มีเปลวเพลิงพุ่งออกมา “ไอ้สารเลว! ถึงผมจะตายก็จะให้พวกคุณตายไปด้วย!”
กล่าวจบ เขาก็พุ่งเข้าไป
เมื่อทหารคนอื่น ๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ยินประโยคนี้ ทันใดนั้นพวกเขาต่างรู้สึกกระตือรือร้นขึ้นมา และพวกเขาตะโกนคำว่าตายไปพร้อมกัน แล้วรีบพุ่งตามหลูจ้านจุนไปทันที
อย่างไรก็ตาม การพุ่งฆ่าตัวตายเช่นนี้ นอกจากจะทำให้พวกเขารู้สึกหดหู่ใจน้อยลงแล้ว แทบไม่มีผลกระทบต่อสถานการณ์ของการต่อสู้
ทันทีที่หลูจ้านจุนพุ่งออกไป เขาถูกกระสุนมากกว่าสิบนัด ล้มลงบนพื้นและตายทันที
และทหารรับจ้างคนอื่น ๆ ที่ติดตามเขาไปก็ไม่สามารถหนีชะตากรรมนี้ได้ พวกเขาถูกฆ่าตายอย่างรวดเร็ว และเวลาไม่ถึง 30 วินาที พวกเขาก็ถูกฆ่าตายทั้งหมด!
การสังหารหมู่ฝ่ายเดียวสิ้นสุดลงในเวลาไม่ถึงห้านาที
หลังจากนั้น ทหารของฮามิดก็ออกมาจากแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์และเริ่มทำความสะอาดสนามรบ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...